Elke week test de redactie een product of een trend voor jullie uit. Deze week is redactrice Elien aan de beurt. Zij gaat een week terug thuis wonen.
Maandag
Ik: ‘Mommy, I’m hooooome!’
Mama-lief: ‘Ah da ‘s goed, het eten staat al op tafel. ‘
Score ! Ik voel het al: zo’n weekje terug intrekken bij mijn ouders is één van de betere ideeën die ik deze maand uit mijn mouw heb geschud. Terwijl we gezellig keuvelen (lees: terwijl ik een update krijg van de sappigste roddels uit mijn hometown), geniet ik van mama’s tajine met kip en allerlei heerlijke groenten en kruiden. Wat wil een verloren dochter nog meer? Inderdaad: chocomousse als dessert. Heaven, I’m in heaven.
Tot ik mijn oude slaapkamer binnenstap. De posters van mijn teenage crushes hebben plaatsgemaakt voor tekeningen van Bumba en Musti. En mijn schattige eenpersoonsbedje ligt begraven onder een berg knuffels en babyspeelgoed. Juist, even vergeten: ik moest plaatsmaken voor mama’s nieuwe oogappel a.k.a het kleinkind. Sorry liefste peuter van de hele wereld, maar deze week is dit terug mijn paradijs.
Dinsdag
Hoera, het is dinsdag! Dat is de dag waarop mijn vroegere guilty pleasure in de brievenbus van mijn ouders valt. Ik ren naar de voortuin en jawel, daar is-ie dan: de Dag Allemaal. (Sorry Story!) Ik schuif aan bij de ontbijttafel en begin iets te enthousiast voor te lezen. Mijn moeder kijkt me aan met zo’n blik van: ‘waar is het misgegaan?’ Ach, stiekem geniet ze van het leven in de brouwerij. Daar ben ik zeker van. Vooral omdat ze tien minuten later vraagt of ik geen zin heb om samen te gaan shoppen. Euh, duh!
Helaas, pindakaas. Samen gaan shoppen betekent blijkbaar niet meer ‘ik ga alles voor jou betalen.’ Maar hé, zo’n beetje moeder-dochter tijd heeft me wel deugd gedaan. Al kan mijn portefeuille niet hetzelfde zeggen...
© Giphy
Woensdag
Tuut – tuut – tuut. 6u30 en mijn wekker staat te loeien als een koe wiens uiers op springen staan. Dat is dus waarom ik niet meer ‘op den buiten’ woon. Nadat ik mijn ochtendhumeur heb weggespoeld met veel te veel koffie, spring ik op de fiets (goddamned boerengat zonder trams) om daarna anderhalf uur op de trein te zitten. Na veel gehobbel en gestop kom ik eindelijk op de redactie, oftewel de bewoonde wereld.
© Giphy
En net wanneer ik denk dat het allemaal niet meer erger kan, kom ik ’s avonds thuis en is het feestje duidelijk gedaan. ‘Elien, ik zou willen dat je jouw schoenen in de kast zet. En vandaag help je toch vaatwassen, hé? Trouwens, in dit huis doen we het wc-deksel naar beneden, dat is nu toch niet teveel gevraagd!?’
Ik had het kunnen weten: het was te mooi om waar te zijn. Maar... ik ben goed opgevoed,dus zeg ik poeslief: ‘Tuurlijk papa.’ (Ik heb natuurlijk zo mijn eigen redenen...)
Want na het vaatwassen duik ik met mijn vader de zetel in. ‘Papaaaaaaa... ik heb zo flink geholpen. Nu mag ik toch wel kiezen wat er op de televisie komt, hé?’ Bingo! Mijn pa is nog altijd even makkelijk in te pakken als een dikke vijf jaar geleden. #Daddy’sLittleGirl
Donderdag
Na een dag bakken en braden in the big city ben ik bekaf en helemaal gesmolten. Plots lijkt mijn eigen appartementje zonder terras toch maar triestig tegenover het huis met de groene tuin van mijn ouders. Dus spring ik met goede moed (en een brownie van de Panos) op de trein op weg naar mijn tweede thuis.
Bovendien komt mijn lief vanavond ‘op bezoek’. Gek, na vier jaar samenwonen krijg ik echt kriebels van dat gedacht. Helaas kan ik met die kriebels weinig aanvangen. Denk: een eenpersoonsbed dat 10 kilo geleden al moeite had om recht te blijven staan en de slaapkamer van mijn oudjes op zo’n drie meter van de mijne. Sorry, vanavond niet schat.
© Giphy
Vrijdag
Aaaah, time flies when you’re having fun. De week zit er alweer op en ik moet mijn valies inpakken om terug naar mijn eigen stekje te trekken. Ik weet eigenlijk niet goed of ik daar nu blij om ben of niet. Ja, ik snak naar mijn eigen appartementje met mijn eigen huisregels (en veel meer rommel). Maar ik ga de goede zorgen, het lekkere eten en de zomerse tuin van mijn oudjes wel missen. Ach ja, volgende week is het moedertjesdag. Heb ik weer een excuus om terug te gaan.
Lees ook:
