'Van een actieve, fitte mama naar een hoopje ellende.'
Straf verhaal: Kim lijdt aan de ziekte van Lyme
Ik viel flauw zonder reden, had spierpijnen, last van black-outs en mijn spieren waren compleet verkrampt.
'Van een actieve, fitte mama ben ik in een paar jaar tijd veranderd in een hoopje ellende. Nochtans begon alles heel onschuldig. Ik was erg moe en voelde me grieperig, dus besloot de dokter mijn bloed te laten nakijken. Al snel bleek dat ik de ziekte van Lyme had, maar met een goeie antibioticakuur zou ik ervan verlost raken. De dokter had gelijk: maandenlang ging het beter. Maar een jaar geleden ben ik compleet gecrasht. Ik viel flauw zonder reden, had spierpijnen, last van blackouts en mijn spieren waren compleet verkrampt.'
Zat het écht tussen mijn oren?
'Het betekende het begin van een lange lijdensweg. Ik kon niet langer gaan werken en liep van de ene specialist naar de andere, maar nergens werd geluisterd naar mijn verhaal. Dokters gaven me steeds een andere diagnose, maar niemand leek zeker van zijn stuk. Vroeg ik hen of ik misschien een chronische vorm van Lyme had, dan wuifden ze dat meteen weg. Nochtans klopten de symptomen wel met wat ik online las over de ziekte. "Chronische Lyme bestaat helemaal niet", was het enige wat de dokters me vertelden. Wat ik dan wel had? Fibromyalgie, zei de ene. Chronische hyperventilatie, dacht de andere. Maar ik had en heb nooit gehyperventileerd, dus begreep ik de diagnose niet. Op een gegeven moment begon ik zelfs te twijfelen aan mezelf: zat het misschien tussen mijn oren? Maar de klachten bleven zich opstapelen... Uiteindelijk kwam ik terecht op een Facebookpagina voor mensen met chronische Lyme. Het was als thuiskomen; zo veel andere patiënten maakten net hetzelfde mee als ik. Ze begrepen me als geen ander.'
Dagenlang kan ik de zetel niet uit, 's morgens uit bed geraken duurt bijna een halfuur. Al vaak vonden mijn kinderen me in huis toen ik flauwgevallen was.
Wég actieve vrouw
'Flauwvallen, hoofdpijn, vermoeidheid, verkrampte spieren, evenwichtsstoornissen, zenuwpijnen, slaapstoornissen, darmproblemen, hartritmestoornissen, bloeddrukvallen... De lijst klachten die ik heb, lijkt oneindig. Geen wonder dat ik al meer dan een jaar niet meer kan gaan werken. De zorg voor mijn kinderen, mijn huishouden, naar de winkel gaan: niets gaat nog vanzelf. De meeste lasten komen terecht op de schouders van mijn vriend, en daar voel ik me helemaal niet goed bij. Vroeger reed ik overal met de fiets naartoe, was ons huis altijd proper en kookte ik elke dag vers voor mijn gezin. Maar van de actieve, trotse vrouw die ik was, blijft niet veel meer over. Dagenlang kan ik soms de zetel niet uit, 's morgens uit bed geraken duurt al bijna een halfuur. Al vaak vonden mijn kinderen me in huis toen ik flauwgevallen was. De ziekte beheerst mijn leven, en daar heb ik het heel moeilijk mee.'
De kosten blijven zich opstapelen
'Sinds een jaar word ik behandeld door een specialist in Brussel. Hij is een van de weinigen in België die de aandoening serieus neemt, maar een pasklare oplossing heeft hij niet. Er is dan ook nog maar heel weinig geweten over chronische Lyme. Bovendien wordt de ziekte niet erkend, dus komt het ziekenfonds niet tussen in mijn onkosten. De antibioticakuren die ik moet volgen, de doktersbezoeken, de onderzoeken, de geneesmiddelen... Alles betaal ik uit eigen zak en de kosten blijven zich opstapelen. Gelukkig heeft mijn vriend een goeie job, maar desondanks moeten we elke maand uitkijken met ons geld. Extraatjes zitten er vaak niet in.'
Niet zo onschuldig
'Het is maar een tekenbeet, denken veel mensen. Maar hoe onschuldig zo’n beet meestal ook is, een besmette teek kan heel wat leed veroorzaken. Bovendien is Lyme niet alleen overdraagbaar via teken: ook dazenbeten, bloedtransfusies of zwangerschappen kunnen Lyme doorgeven. Wordt de ziekte meteen behandeld, dan heb je een grote kans op genezing. Maar hoe langer de ziekte sluimert in je lichaam, hoe groter de gevolgen kunnen zijn. Aan mijn vrienden vertel ik tot vervelens toe dat ze voorzichtig moeten zijn wanneer ze een beet oplopen en dat ze hun bloed moeten laten nakijken. Wat ik al maanden en misschien nog zelfs jaren moet doorstaan, wens ik niemand toe.'
De ziekte krijgt me niet klein
'Zo graag zou ik nog eens opstaan en me gewoon goed voelen. Ravotten met mijn kinderen, gaan werken, op stap gaan met vriendinnen... Maar de ziekte heeft me compleet veranderd. Ik kwam meer dan tien kilo bij en leef in constante pijn. Gelukkig begrijpen mijn beste vrienden en naaste familieleden wat er met me aan de hand is. Bij hen kan ik mijn verhaal kwijt. Maar veel mensen uit mijn omgeving lijken, net als de dokters, te twijfelen. Dat is frustrerend en raakt me, maar ik weiger op te geven. Ik heb een gezin, dus ik weet voor wie ik beter wil worden. Mijn vriend en kinderen zijn de reden dat ik me sterk hou, ze zijn degenen voor wie ik me elke dag uit bed sleur. Nee, de ziekte krijgt me niet klein.'
Wil je meer weten over de ziekte van Lyme? Surf dan naar www.timeforlyme.eu.
Interview: Lies Van Kelst / Foto’s: Tim De Backer
Werd jouw leven ook van de ene op de andere dag overhoop gegooid? Beleefde jij ook iets wat je voor altijd zal bijblijven? Of heb jij nog een ander sterk verhaal dat je met ons wil delen? Mail het via strafverhaal@flair.be en we nemen graag met jou contact op.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
