Ooit haatten ze sport, nu kunnen ze het niet meer missen. Op een dag vind je de sport van je leven, en dan ben je verkocht.
De runner's high, fictie of feit?
In 2008 maakte een Duits onderzoeksteam bekend een accurate methode te hebben ontwikkeld voor het meten van endorfines voor en na fysieke inspanning. In het experiment werden twaalf atleten gescand en werd het endorfineniveau in hun hersenen gemeten. Vervolgens renden ze twee uur lang, en werden ze na afloop weer gescand. De conclusie was dat 'het endorfineniveau significant hoger was na het hardlopen'.
Conclusie: de runner's high is een feit, en geen fictie. Sporten kan dus wel degelijk verslavend zijn. Endorfine is een morfineachtige stof die het lichaam zelf produceert en die ook bij het eten van chocolade en tijdens het sporten vrijkomt. Endorfine geeft een gelukzalig gevoel. Bij hardlopers staat dat gevoel bekend als de runner's high. Sportverslaafden missen de endorfine als ze niet kunnen sporten of als ze ziek of geblesseerd zijn. Op dat moment kunnen afkickverschijnselen optreden, zoals verhoogde spierspanning, hartkloppingen en duizeligheid. Het is die runner's high waar je eigenlijk naar op zoek moet – die zorgt er namelijk voor dat je altijd weer opnieuw die loopschoenen of dat trainingspak wilt aantrekken. Waar of wanneer hij je overvalt? Nobody knows. Maar dát hij komt als je maar lang genoeg volhoudt, dat is duidelijk.
Zit jij nog te wachten op de endorfines die vrijkomen, lees dan zeker de – hoopgevende – sportklikverhalen. En dan: sportschoenen aan!
