Webredactrice Isa test uit: op dieet met ‘n smartphone

In januari besloot ik, onder het mom van goede voornemens, het over een andere boeg te gooien. Ik ging van couchpotato naar sportief duracellkonijn. Sindsdien ga ik drie keer per week naar de fitness. En dat voelt heerlijk: ik puf niet meer als ik op de derde verdieping aankom en ik heb het gevoel dat ik minder ‘blub’ ben en meer strak. Alleen is er gewichtsgewijs geen verandering te bespeuren. Spieren wegen veel zeker? Misschien lukt het nu wel met de calorieteller door Fatsecret.

Maandag 9 juni startten we met volle moed. Onze nakende strandvakantie in de Filipijnen –en onze angst voor bikini’s en blote buiken – doet ons er stevig invliegen.

Dinsdag 10 juni

Vroeg opstaan om mijn ontbijt en lunch voor te bereiden. Anders lonkt het lekkere eten in de cafetaria. En ik weet zéker dat de chef me niet gedetailleerd wil uitleggen hoeveel gram hij van elk ingrediënt heeft gebruikt. Zelf mijn potje maken dus. ’s Ochtends eet ik de resterende ananas van gisteren. Wat kersen, een dadel en een potje magere verse kaas. Ik stop ook alle ingrediënten voor de lunch in een doosje: mozzarella, basilicum, lente-ui en cherrytomaten. Morgen iets sneller werken: trein gemist!

’s Avonds staan er asperges op het menu (1 middelgrote stronk = 6 kcal. SCORE!). Op z’n Vlaams vind ik iets te boterig – en die kcal durf ik niet te tellen – dus ik kies voor het recept van m’n mama: met een roereitje (2 eieren = 199 kcal).

Na het avondeten –  ik kan niet sporten vóór het avondeten, dan val ik flauw – ga ik fitnessen.

Woensdag 11 juni

Op woensdag ga ik naar de kookles en caloriegewijs is dat meestal geen lachertje. Hapjes, aperitief, soep, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert. Gevaarlijk terrein voor mensen op dieet. Maar de juf was lief en had een zomers, ‘licht(er)’ menuutje mee. Salade met geitenkaastoastjes en spekjes, rosbief met groentenaardappelen, duo van rabarber en chocoladebollen. De salade heb ik mooi naar binnen gewerkt (het was niet té veel geitenkaas en niet té veel spek), één sneetje rosbief en wat aardappelen en een puntje rabarbertaart. Er was ook sorbet, maar wegens te koud ben ik geen fan. En die chocoladebollen stopte ik in een doosje en bracht ik mee naar huis voor m’n lief. I know, een beetje Cruella de Vil van me, want hij is ook op dieet. Maar na twee bolletjes liefde, zat zijn ADH nog maar op 73 %. Toplief dus.

Probleem: ik woon in een oud, krakkemikkig appartementje waar het woord waterpas een utopie is. De weegschaal duidt op elk stukje vloer een ander gewicht aan.

• Poging 1: 56,6 (EUFORIE)
• Poging 2: 59,3 (TRANEN)
• Poging 3: 57,2 (OEF)

Maar wat is het nu!? In het weekend eens bij mama en papa langsgaan voor een vierde opinie.

Vrijdag de dertiende!

Ik heb een patroon: als ik moe ben, heb ik zin in eten. Geen bosbessen of een bordje sla, maar vettigheid. Frietjes, pasta met te veel kaas of pizza. Gisteravond was ik helemaal in de ban van Katniss & Peeta in mijn boek The Hunger Games. Ik las tot na 1 u ’s nachts door en stond deze morgen met een houten kop op. Gevolg: díe honger stak weer de kop op. Plichtsgetrouw als ik ben, stopte ik vanochtend toch alle ingrediënten voor een lekkere, lichte lunch in m’n koeltas. Maar wat serveerden ze vandaag in de kantine? PIZZA! Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar ik heb mooi m’n slaatje opgegeten. Ik verontschuldig me bij deze voor het staren naar het bord van collega Hille.

Zaterdag 14 juni

M’n lief en ik trekken naar Duitsland om een kasteel uit te testen voor een Flairpocket. Op het programma: 1 overnachting, een vijfgangendiner (oh-oooh) en ontbijt. ’s Ochtends eet ik thuis een gekookt eitje en een volkoren toast met een sneetje gerookte zalm. No harm in that. Maar eens aangekomen in Duitsland rammelen we van de honger. De enige eetplek in de buurt is een pittoresk Duits eethuisje. Op het menu? Kartoffelsuppe (ugh) of taart. Ik kies voor een stukje kaastaart met bosbessen. Drie uur later schuiven we alweer aan tafel voor het vijfgangendiner. Ligt het aan het Duits (Mijn kennis strekt zich tot Ich Liebe Dich) of aan de ontelbare toefjes, schuimpjes en crèmepjes op m’n bord? Want soms heb ik geen flauw idee wat ik in m’n mond stop. Daarom heb ik die avond geen énkele calorie geteld. Guilty as charged. Maar het was tongtwistend lekker en achteraf moest ik een dutje doen op m’n kingsize bed. (Binnenkort de details in de pocket).

Zondag 15 juni

Eieren, spek, croissants, boterkoeken, Franse kazen, oneindig veel vleessoorten: het ontbijt in het kasteel is een valkuil voor ieders lijn. M’n lief trapt erin, ik niet (ha!). Een volkorentoast met een sneetje gerookte zalm en een kiwi. Wat hij at, ga ik niet neerschrijven. Híj neemt nog een dieetsnipperdagje. Daarna vertrekken we huiswaarts naar het verjaardagsfeest van Billie, het 1-jarige petekind van m’n lief. Op het feestmenu? Taart. Moelleux au chocolat, citroentaart, petit-beurretaart, ...(slik). Ik toon karakter en neem een klein sneetje citroentaart. ’s Avonds eten we met z’n allen frietjes (I know, not good). Ik deel een pakje frieten met m’n schoonzus, eet 1 frikandel en een lepel samoeraisaus. 787 kcal. Minder erg dan ik dacht.

Dinsdag 17 juni

België kleurt zwart-geel-rood vandaag en zo ook mijn woonkamer. De hele familie komt langs om onze Rode Duivels (Lukakuuuu!) op groot scherm aan te moedigen. Voor de schreeuwende enthousiastelingen heb ik eerst wat chips (light, duh) voorzien en m’n lief zorgt voor een Braziliaanse caipirinha. Daarna schuif ik twee grote schalen lasagne in de oven. Niet zo lijnvriendelijk, maar wel makkelijk voor zo’n bende. Ik klok af op 1751 calorieën. Eind goed, al goed. Voor de Duivels én mijn dieet.

P.S. Ik ging vanochtend op de weegschaal staan: 56,7 kg (= -1,3 kg)

Woensdag 18 juni

Woensdag = kookles = lots and lots of food.

Het was onze laatste kookles en daarom had de juf een apart menu mee: sangria, humus, guacamole, kaastapenade, twee soorten pastasalade, aardappelsalade en een berg vlees. Holy crapcakes. Ik denk zelfs niet dat je dit een menu kan noemen. Festijn is beter. Omdat ik écht geen fan ben van de zeepsmaak van koriander, at ik niet van de humus en de guacamole. Ik at wel twee toastjes met kaastapenade als aperitief en dronk een miniglaasje sangria (ik word snel dronken). Voor het hoofdgerecht at ik een stuk kipfilet, wat aardappelsalade en een beetje pastasalade met groentjes.

Vrijdag 20 juni

Met de slaap nog in m’n ogen, ga ik nog eens op de weegschaal staan. 56,1 kg. Zie ik dat goed of droom ik nog? Zoals je al weet is mijn appartementje niet 100% waterpas. Na vier wegingen op vier verschillende plaatsen kan ik met zekerheid zeggen: 56,1 kg, baby! Een vreugdedans in de woonkamer in m’n ondergoed volgt. De overburen die me kunnen zien? I DON’T CARE. I LOVE IT.

Daarna ging ik naar de bakker en trakteerde ik mezelf op een achtkoek. Omdat het kon. #YOLO

Wil je deze app ook uittesten? Hier ontdek je de link om hem te downloaden.

Wil je ook een paar kilo's kwijt? In Flair (blz. 40) ontdek je deze week vier dieetapps voor je smartphone.