Josje toont haar gevoelige kant in eerste aflevering ‘Buurman, wat doet u nu?’

Maar met Cath Luyten zocht ze het minder ver. ‘Buurman, wat doet u nu?’ bracht hen samen naar Josjes ouderlijk huis in Meppel, in het noorden van Nederland. Nog voor ze daar arriveerden, trok het duo naar de plaatselijke kerk voor een bezoekje aan dominee Cees Huisman, Josjes vader.

 

Daar biechtte hij op dat hij merkt hoe sommige van zijn trouwe kerkgangers niet met hem willen praten als zijn dochter weer eens op de voorpagina van een of ander roddelboekje staat. Later aan tafel onthulde Josjes moeder dat journalisten wel eens belden voor een reactie, ‘maar dan zeiden we dat we niets te melden hadden en dan stopten ze al snel met bellen. Zo’n hype gaat snel weer voorbij. Je kan je er kwaad om maken, maar dat helpt niet’. 

 

Terwijl het hele gezin in de zetel door oude familiealbums bladerde, vertelde Josje opvallend openhartig over de zoekende fase waar ze nu in zit. ‘Ik vind de leeftijd die ik nu heb heel vermoeiend. Je wil van alles ondernemen, je wil nog piano leren spelen, nog hoedjes leren maken, dit nog, dat nog. Ik moet nu mijn leven op de rails krijgen, de dingen die echt belangrijk zijn.’

 

Gezien ze net 30 werd, kwam al snel het onderwerp kinderen aan bod. ‘Soms denk ik: nu moet ik echt iets gaan doen als ik kinderen wil. Dan moet ik trouwen en ... Ik weet het niet. Het is nu heel onrustig in mijn hoofd.’

Later op de avond in de badkamer verklapte de blondine dat ze met een van haar drie laatste partners graag een kindje had gewild. ‘Maar je hebt het niet altijd zoals je het hebt gepland. Zonde toch?’, aldus een nuchtere Huisman. ‘Al vind ik spijt geen nut hebben. Je bent er op dat moment met volle overtuiging voor gegaan. En als het niet is gelukt of als het niet is gegaan zoals je gehoopt had, is het niet per definitie een mislukking.’

 

 

Maar Josjes mama heeft er alle vertrouwen in dat ze op haar pootjes terechtkomt.  ‘Voor mijn gevoel  ben je van alles aan het uitstippelen en leg je al contacten hier en daar. Dan zie je zelf wel wat er op je pad komt.’ Momma knows best. 

 

In de laatste minuten van de zoektocht naar Josjes roots zei Cath een gewoon meisje met twijfels en emoties te hebben leren kennen. ‘Al toont ze die emoties bewust nooit in het openbaar.’ Flashback naar het moment waarop de ‘oude garde’ definitief afscheid neemt van hun leven als K3. Karen en Kristel kunnen hun tranen niet bedwingen. En Josje? Die staat te lachen.

‘Ik stierf van de zenuwen. Dan kan ik niet beginnen huilen’, legde ze het voorval uit. ‘Natuurlijk deed het me wel iets. Maar ik ga geen tranen met tuiten huilen op tv. Dat doe ik niet.’ Ze zei niet bot of onverschillig te willen overkomen. En ja, ze lachte. Omdat ze het ook een mooi moment vond. ‘Je gaat toch niet janken? Dan is het net of je er niet achter staat. We hebben er toch voor gekozen?’, vroeg Josje zich luidop af. 

 

 

Op weg terug naar huis, verscheen er een regenboog aan de hemel. ‘Alsof de heer ons iets wil zeggen’, lachte Cath. ‘Waar denk je aan als je een regenboog ziet?’ vroeg ze. ‘Wat denk je?’, grinnikte Josje. ‘Alsof ik de regenboog ooit zou vergeten. Nooit natuurlijk.’

 

Er vloeide al heel wat inkt over de wilde reputatie van Josje, maar in de eerste aflevering van ‘Buurman, wat doet u nu?’ leerden we samen met Cath Luyten een gevoelig meisje kennen. En tweetend Vlaanderen zag dat het goed was: 

Wat een oprecht mens is @JosjeHuisman , laat echt recht in haar hart kijken, mooi. #buurman

— Sietske Gossye (@sietskegossye) 19 september 2016

Wat ben je toch een mooi mens! @JosjeHuisman #buurmanwatdoetunu

— Mariken (@_mariken) 19 september 2016

‘Buurman, wat doet u nu?’, elke maandag om 21.25 uur op Eén.