Cheyenne (21) heeft nooit zin in seks

Ik kan wel verliefd zijn en hou ook erg van romantiek, knuffelen en kussen. Alleen seks doet me niets...

Aseksuelen voelen zich niet seksueel aangetrokken tot andere mensen. Ze kunnen wel opgewonden worden, maar ze hebben geen zin om seks te hebben met iemand. Er bestaan verschillende types aseksuelen; er zijn er bijvoorbeeld ook die zelfs een hoog libido hebben. Het is voor ons natuurlijk wel mogelijk om seks te hebben en om te masturberen. Dat draait dan niet om het seksuele genot, maar puur om het ontspannen of ontstressen. Er zijn aseksuelen die ook geen romantische gevoelens hebben, maar zelf ben ik een romantische aseksueel. Dat betekent dat ik wel verliefd kan zijn, en ik hou ook erg van romantiek, knuffelen en kussen. Alleen seks doet me niets.

Jongens? Not interested!

Tijdens mijn tienerjaren had ik al door dat ik anders was dan andere meisjes van mijn leeftijd. Ik had totaal geen interesse in jongens. Het zei me niets om over hen te praten of met hen bezig te zijn. Ik had daar ook geen tijd voor, dacht ik altijd; ik had genoeg andere bezigheden. Ergens voelde ik me wel raar, maar ik ging ervan uit dat ik een laatbloeier was en dat die gevoelens voor jongens nog wel zouden komen. Toen ik 18 jaar was, leerde ik mijn vriend kennen op de badmintonles. Hij was een leuke jongen, en uiteindelijk werd ik verliefd op hem. Alles ging goed, alleen bleef het altijd bij zoenen. Ik had nooit zin om te vrijen. Na een halfjaar hadden we voor het eerst seks. Dat was vreselijk. Ik wilde dat het snel voorbij was en kreeg zelfs een paniekaanval. Ik dacht dat dat normaal was bij de eerste keer en dat elk meisje zich zo voelde. Maar ook de volgende keren voelde ik me heel slecht en paniekerig tijdens het vrijen.

Ik begon me zorgen te maken en zocht op het internet naar een verklaring. Ik ontdekte dat ik seksuele aversie heb, wat betekent dat ik afkeer, walging en angst voel bij seks. Ik was blij dat er een naam was voor wat ik ervaarde, maar ik durfde het niet te vertellen aan mijn vriend omdat ik hem niet wilde kwetsen. Na een tijdje kon ik het echt niet meer aan, want de seks was allesbehalve leuk. Toen ik het toch opbiechtte, reageerde mijn vriend gelukkig heel lief. Hij wilde me helpen om mijn angst te overwinnen, en uiteindelijk was ik ook steeds minder bang. Maar ik had nog altijd heel weinig zin in seks en voelde er niets voor om te vrijen.

Mijn vriend en ik hebben een compromis. Hij pusht me niet wanneer ik geen zin heb, ik doe soms moeite om seks te hebben om hem te plezieren.

Dat aha!-gevoel

Pas een jaar later vond ik op het internet informatie over het begrip aseksualiteit, en toen pas vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Je kan je niet voorstellen hoe opgelucht en blij ik toen was. Eindelijk voelde ik me niet meer zo alleen, want er waren nog andere mensen zoals ik.De eerste maanden hield ik het voor mezelf, omdat ik ermee wilde leren omgaan en mezelf wilde aanvaarden. Later vertelde ik het aan mijn moeder en mijn beste vriendin, en zij reageerden heel begripvol. Ik had alleen schrik om mijn vriend te verliezen, omdat seks toch zo belangrijk is in een relatie.Maar toen ik het vertelde, reageerde hij net heel positief. Hij zei dat hij me graag zag en dat hij verder wilde met mij. We hebben toen veel gepraat over onze relatie en kwamen tot een compromis. Mijn vriend pusht me niet wanneer ik echt geen zin heb om te vrijen, en ik doe af en toe moeite om toch seks te hebben om hem te plezieren.

Ik was bang dat mijn lief een ander zou zoeken omdat hij het niet meer aankon. Nu besef ik dat we een sterke relatie hebben.

Ik zou nog altijd perfect zonder seks kunnen, maar ik wil het graag doen omdat ik hem graag zie. Ook al is de seks zelf niet leuk voor mij, ik vind het heel fijn om hem te zien genieten. Ik zal nooit een stoeipoes zijn, maar ik ben wel graag intiem met mijn vriend en kus en knuffel graag. Ik heb echt heel veel geluk met mijn vriend, want hij is zo lief. In het begin was ik wel heel onzeker over mijn aseksualiteit. Ik was bang dat mijn lief een ander meisje zou zoeken omdat hij het niet meer zou aankunnen. Nu ben ik nog soms onzeker, maar we houden van elkaar en hebben een sterke relatie.

Facebook als steunpilaar

Toen ik me outte op Facebook, kreeg ik gelukkig ook alleen maar positieve reacties. Er zijn jammer genoeg veel aseksuelen die minder geluk hebben en zelfs uitgescholden of verstoten worden door hun familie. Veel mensen vinden aseksualiteit niet normaal of onnatuurlijk. Ze begrijpen het niet, omdat ze seks de normaalste zaak ter wereld vinden. Ik snap dat het moeilijk is om te vatten, maar ik wil gewoon aanvaard worden zoals ik ben. Daarom startte ik een Facebookgroep voor aseksuelen in België, om lotgenoten te vinden en informatie te delen. Er is immers weinig over bekend. Ik wilde anderen in mijn situatie laten voelen dat ze niet alleen zijn. Ik kreeg veel positieve reacties van aseksuelen die zich eindelijk begrepen voelen, maar ook van niet-aseksuelen. Net dat vind ik belangrijk: begrip en bekendheid voor aseksualiteit. Hoe meer we erover praten, hoe normaler het wordt voor iedereen.

Foto’s: Karel Daems

Werd jouw leven ook van de ene op de andere dag overhoop gegooid? Beleefde jij ook iets wat je voor altijd zal bijblijven? Of heb jij nog een ander sterk verhaal dat je met ons wil delen? Mail het via strafverhaal@flair.be en we nemen graag met jou contact op.

Lees meer straffe verhalen:

• Loraine kreeg een psychose na haar bevalling
• Renée kreeg kanker toen ze zwanger was van een drieling
• Shanna’s baby kreeg een agressieve hersentumor