Lees hier elke week een spannend en sexy vervolgverhaal van Anja Feliers!
Ze was niet van plan geweest iets met hem te beginnen. Er waren redenen genoeg die ze kon bedenken waarom het alleen maar fout zou kunnen gaan.
Hij was een stuk ouder dan zij.
Hij had een relatie.
Zij had een relatie.
Maar vooral: hij was haar professor. Dat gegeven alleen al was reden te over om hier een duidelijke en krachtige 'nee' op te zeggen. Maar wanneer ze hem zag, ging alle ratio overboord.
Zijn leeftijd was voor haar van geen tel. Zijn ervaring zou alleen maar een pluspunt zijn.Zijn relatie met een andere vrouw raakte haar niet. Het feit dat hij haar professor was, deed haar honger naar hem alleen maar toenemen. Ze wist wat hij wilde. Een 'nee' werd onwaarschijnlijk. Nee, onmogelijk.
Zijn relatie met een andere vrouw raakte haar niet. Het feit dat hij haar professor was, deed haar honger naar hem alleen maar toenemen.
Liesl keek voor de zoveelste keer op haar iPhone. Bijna 19u20. De tijd kroop moordend traag voorbij. Het was moeilijk voor haar om bij de les te blijven. Het hoorcollege was om 15u30 begonnen en zou eindigen om 19u30. Half acht. Het tijdstip waarop alle studenten klaar waren. Naar huis zouden gaan. Hun kot zouden opzoeken. Maar zij niet. Zij moest nog blijven. Nablijven, had hij grijnzend gezegd toen hij haar aan de telefoon sprak. Niemand mocht iets weten, had hij haar gewaarschuwd.
Opnieuw keek ze op haar iPhone. Nog een luttele tien minuten. Ze keek naar buiten. De duisternis was al gevallen. Het gevoel dat door haar lichaam pulseerde, was moeilijk te controleren. Elke keer wanneer zij hem zag, groeide het verlangen om alleen maar door hem begeerd te worden. Hij had haar in haar macht. En hij genoot ervan. Net zoals ook zij genoot.
Elke keer wanneer zij hem zag, groeide het verlangen om door hem begeerd te worden. Hij had haar in haar macht. En hij genoot ervan.
Ogenschijnlijk liet hij tijdens zijn hoorcolleges niets blijken, maar zij ontleedde de blikken die hij haar toewierp. Zij las erin wat ze samen al gedaan hadden. En wat ze nog zouden doen. Ze glimlachte. Hij was een fantastische minnaar. Vurig. Gretig. Onverzadigbaar.
Liesl keek op toen haar vriendin Margo, die naast haar zat, haar porde. Ze werd gestoord in haar fantasieën en keek betrapt op.
'Ga je straks mee iets eten?'
Liesl schudde haar hoofd.
'Nee, ik kan niet.'
Margot keek haar vragend aan.
'Een andere keer. Vanavond lukt niet.'
Ze ontweek oogcontact met Margo en typte verder op de laptop die voor haar lag. Margo was slim. Het was niet gemakkelijk om dit voor haar verborgen te houden, maar Liesl had geen keuze. Als haar affaire uitkwam, zou zij daar niet ongeschonden uitkomen.
Het belsignaal maakte een einde aan haar lijden. Liesl stond gehaast op, stopte haar laptop in haar tas en trok haar jas aan.
Ogenschijnlijk liet hij tijdens zijn hoorcolleges niets blijken, maar in zijn blik las ze wat ze samen al gedaan hadden.
'Je hoeft niet op me te wachten', zei ze tegen haar vriendin. Zonder Margo’s reactie af te wachten, liep ze de aula uit. Ze liep de trappen af naar de toiletten, sloot zich daar op en wachtte. Het gebouw liep langzaam leeg. Studenten vertrokken. Geluiden verstomden. Om 19u45 verliet ze de toiletten. Ze keek oplettend rond. Het gebouw was verlaten.
Ze liep de trappen weer op, de gang in. De deur van de aula knarste toen ze die opnieuw opende. De ruimte was donker. Het schamele licht dat binnenviel, deed haar vormen in de duisternis onderscheiden. Een beweging vooraan in de aula deed haar opkijken.
'Je bent er', weerklonk een stem.
Liesl glimlachte.
'Ja', zei ze, en ze deed twee stappen naar voren. Haar stem was hees. 'Ik ben er.'
Lees het vervolg van dit spannende verhaal volgende zaterdag op Flair.be!
