'Ik zal er niet van wakker liggen als m'n album slecht ontvangen wordt', zegt de zangeres.
Karen Damen: ‘Ik ben het gewoon dat mijn nummers niet op alle radio’s gedraaid worden.’
Achttien jaar lang zong ze de liedjes die voor haar geschreven werden, danste ze de pasjes die haar geleerd werden en droeg ze wat voor haar uitgekozen werd. Na dat afgesloten hoofdstuk vond Karen Damen dat het tijd was voor haar grote kinderdroom: een eigen album. ‘Een ander spoor’ en het televisieprogramma over het maken van die plaat zijn er nu, maar de reacties zijn minder lovend dan tijdens het eerste deel van haar carrière. ‘Dat is even verschieten, dat geef ik eerlijk toe’, aldus Karen.
‘Behalve de geboorte van mijn zoon, denk ik niet dat er een trotser moment is geweest in mijn leven’, vertelt een stralende Karen Damen aan het begin van het interview. ‘Ik heb niet voor de makkelijke weg gekozen, heb geen toegevingen gedaan, geen compromissen gesloten. Maar hier ligt nu wel een een plaat die ik zou kopen mocht ze niet van mij geweest zijn en waarop ik jaloers zou zijn mocht ik ze niet gemaakt hebben.’
Het eerste lied van het album, het gelijktitelige ‘Een ander spoor’, bracht je eind vorig jaar al uit. Heb je wakker gelegen van het feit dat het niet onmiddellijk aansloeg?
Karen: ‘Nee, want ‘Een ander spoor’ was eigenlijk maar een teaser. We kregen vaak de vraag of we al iets konden laten horen, mensen wilden weten waar ik aan aan het werken was. ‘Een ander spoor’ was op dat moment het nummer dat muzikaal het meest afgewerkt was, dus hebben we besloten dat als voorsmaakje uit te brengen. ‘Hoge bomen’ is de eerste echte single geworden, omdat dat een heel toepasselijk nummer is qua tekst én omdat het verschil met ‘Een ander spoor’ vrij groot is. Ik wilde geen tweede traag nummer uitbrengen, want dan zouden de mensen misschien denken dat het een slaapverwekkend album is (lacht). Wat de airplay betreft, ben ik het al achttien jaar gewoon dat m’n nummers niet op alle radio’s gedraaid worden. Met de liedjes van K3 was dat ook zo. Alleen Radio 2 draaide onze singles en dat is nu ook het geval. Maar zij hebben ‘Een ander spoor’ zo vaak gedraaid dat het wel compenseert voor alle andere zenders (lacht).’
We zien in het VIER-programma ‘Karen maakt een plaat’ dat je je idolen Suzanne Vega en deejay Armin van Buuren vraagt om een nummer voor je te schrijven, maar ik vind hen niet terug op het album. Wat is er daar gebeurd?
Karen: Met Armin Van Buuren lag het gewoon heel moeilijk omdat het soort muziek dat ik wil brengen een verhaal moet vertellen. Armin is iemand die zich vooral focust op de muziekbeats, en minder op de verhaallijn. Dus ik dacht: misschien moet ik hem nu gewoon het album eens opsturen en horen of er iets tussenzit waar hij misschien een remix van kan maken.’
Karen met Suzanne Vega in ‘Karen maakt een plaat’ (© VIER)
‘Suzanne Vega hebben we het nummer ‘Mona Lisa’ opgestuurd, maar dan zonder tekst, en gevraagd of ze er een Engelse tekst op kon schrijven. Ze zag dat helemaal zitten, maar kreeg voor de deadline spijtig genoeg niets op papier. De tekst van dat lied werd uiteindelijk door Jelle Cleymans geschreven.’
Je bedankt achteraan in het albumboekje Gert Verhulst voor ‘die twee zinnetjes’. Wat heeft hij gezegd?
Karen: (lacht) Van het nummer ‘Astronaut’ heb ik de tekst helemaal alleen geschreven, zonder Iris, de vrouw die de meeste teksten schreef. Dat nummer gaat over m’n zoontje Sky en ik had zoveel beelden in mijn hoofd die ik erin wilde stoppen, maar bij het refrein zat ik even vast. Toen heb ik aan Iris gevraagd wat zij ervan zou maken. Ik heb het lied ook naar Gert doorgestuurd en gevraagd wat hij zou doen. Ze hebben mij allebei geholpen en uiteindelijk heb ik twee zinnetjes van Iris en twee zinnetjes van Gert genomen.’
Als ik tegen Sky zeg dat er een liedje over hem op het album staat, zegt hij ‘Boeien!’.
‘Die van Gert zijn: ‘En onweerstaanbaar eigenwijs, begin je aan je ruimtereis’. Toen ik Gert belde om te horen hoe we het zouden regelen met de royalties, zei hij: ‘Weet je wat, je krijgt ze cadeau, die twee zinnetjes.’ Gert is natuurlijk helemaal niet bezig met zulke dingen. Dus ja, aangezien hij dan niet in de credits staat, moest ik hem op een andere manier bedanken.’
Hoe emotioneel wordt het om dat liedje voor en over Sky te zingen in de Lotto Arena op 16 maart?
Karen: ‘Ik denk dat het emotioneler was om in te zingen in de studio dan het zal zijn om te brengen. Of misschien niet. Misschien als ik plots voor al die mensen sta in de Lotto Arena en ik besef dat ik een liedje ga moeten zingen dat ik heb geschreven voor mijn zoon, dat ik plots een krop in mijn keel krijg. Zeker als ik hem zou zien staan of zitten. Maar ondertussen heb ik het al zo vaak gehoord en gezongen dat ik steeds minder stilsta bij de tekst. Niet dat ik het daarom met minder gevoel zing of dat ik het minder had meen, maar hoe vaker je iets hoort, hoe vanzelfsprekender het wordt. En dat is maar goed ook, anders zou ik bij elk liedje staan blèten in de Lotte Arena (lacht).’
Wat vindt Sky van het album?
Karen: ‘Het beste liedje vindt hij natuurlijk ‘Alles voorbij’, het liedje van de Regi, want dat is nogal dancy. Ik heb het gisterenavond trouwens nog moeten spelen voor hij ging slapen. ‘Mama, alsjeblieft nog een keer “Alles voorbij”’, vraagt hij dan. En hij zingt het helemaal mee. Ook ‘Een ander spoor’ zingt hij volledig mee. Maar als ik zeg dat er ook een liedje voor hem op het album staat, ‘Astronaut’ dan, antwoordt hij ‘Boeien!’. Hij is heel stoer nu hij acht jaar is (lacht).’
Zou hij in de muziek gaan?
Karen: ‘Goh, hij kan wel vrij goed toon houden, maar als je ‘t hem nu zou vragen zou hij veel liever YouTuber worden.’
Zou je ‘t je zoon aanraden, een leven in de schijnwerpers?
Karen: ‘Ik denk dat ik het hem niet meer kan afraden. Als er een camera in de buurt is, is onze Sky maar al te graag aanwezig. Hij doet zelfs een beetje aanstellerig. Hij lijkt een beetje op zijn mama, hè (lacht).’
Het is geen geheim dat je eerste lied en het programma ‘Karen maakt een plaat’ geen enorme successen zijn, terwijl je vroegere muziekcarrière en televisieprogramma’s dat wel altijd waren. Het lijkt alsof je plots harder moet vechten voor je succes, terwijl alles vroeger vanzelf ging.
Karen: ‘Het zet mij even met mijn beide voetjes op de grond. Ik ben met mijn gezicht tegen de muur gelopen en dat hoort er gewoon bij. Ik wist dat ik me hieraan kon verwachten. Ik wist op voorhand wel dat ik nooit nog het succes zou behalen dat ik met K3 heb behaald, maar dat is ook niet mijn bedoeling. Ik heb helemaal niet de behoefte om gigantische hits te scoren of een groot commercieel succes te zijn, want dan had ik naar Gert of Regi gebeld en hen gevraagd een paar hits voor mij te schrijven. Maar ik heb een plaat gemaakt waar ik 100% achter sta en waar ik trots op ben.’
Ik heb helemaal niet de behoefte om gigantische hits te scoren.
‘Wat het programma betreft: natuurlijk is het verschieten om plots bericht te krijgen van VIER dat de kijkcijfers slecht zijn en dat het verontrustend is. Ik ben nooit bezig geweest met kijkcijfers, omdat het gewoon niet moest. Maar dan krijg je dat te horen en denk je ‘oei, shit, de mensen kijken niet.’. Dan is de vraag: wat nu? Hoe komt het? Doen we iets verkeerd? Wat doen we?’
Hoe komt het, denk je zelf?
Karen: ‘Ik denk dat het in de eerste afleveringen misschien wat te traag op gang kwam. Eigenlijk zou het programma een andere naam moeten krijgen: ‘Karen tijdens het jaar waarin haar plaat gemaakt wordt’ (lacht). Kijkers dachten misschien dat ze me onmiddellijk zouden zien zingen, maar in eerste instantie bel je gewoon mensen op om te vragen of ze tijd en zin hebben om met je te werken, je brainstormt, je doet inspiratie op, enzovoort. Het duurt natuurlijk even voor je je richting gevonden hebt. Ik vermoed dat mensen het liever sneller vooruit zien gaan. Maar ja, had ik in de eerste afleveringen onmiddellijk alles ingezongen dan had ik erna geen programma meer (lacht).’
Karen met Daan in ‘Karen maakt een plaat’. (© VIER)
‘Er wordt natuurlijk altijd geschreven hoeveel mensen hebben gekeken op de avond zelf, maar niet hoeveel mensen uitgesteld kijken. En dat zijn er nog is 80.000 meer, wat meer dan het gemiddelde is. Dat wordt er dan niet bij geschreven. Maar soit, ik zoek geen excuses.’
Af en toe klinkt de kritiek dat je té alomtegenwoordig bent. Een album, een concert én een televisieprogramma lijkt voor sommigen te veel van het goede. Ben je bang dat mensen je beu zullen worden?
Karen: ‘Ja, daar ben ik bang voor. Daarom dat ik nu het ijzer smeed wanneer het heet is en doe wat ik nog wil doen (lacht). Voor mij was het een goed idee om het proces van een plaat maken in een programma te gieten, temeer omdat ik een tv-gezicht ben van VIER en VIJF. Om een apart programma op te nemen én tegelijkertijd een plaat, zou ik nooit tijd hebben gehad. Nu ik beide heb kunnen combineren, was het haalbaar. Maar ik moet toegeven dat ik het tv-programma heb overschat: ik dacht dat de mensen het interessanter zouden vinden (lacht).’
Denk je dan al na over de toekomst? Of ‘Een ander spoor’ nu goed of slecht ontvangen wordt, maak je sowieso nog een album?
Karen: ‘Ik denk het wel, ja. Ik heb de smaak echt te pakken. Maar wat ik vooral ga doen als het album slecht ontvangen wordt, is er niet van wakker liggen. Ik hoop dat het niet hautain klinkt, maar ik heb die plaat in de eerste plaats écht voor mezelf gemaakt. Ik ga het natuurlijk wel jammer vinden. Maar ik kan de grote droom die ik als vijfjarig kind had van mijn bucketlist vinken en daar ben ik heel trots op.’
Is het dan nu tijd voor die andere ambitie, acteren?
Karen: Ja (beslist). Er staat nog één leeg vakje op m’n bucketlist en als dat afgevinkt kan worden, kan ik vredig sterven. Dat is dus acteren in een serie of film. Liefst iets komisch, niets te dramatisch want dat kan ik toch niet.’
Maar op dat vlak is er nog niets in het vooruitzicht?
Karen: ‘Hmmm (glimlacht), daar ga ik nog niets over zeggen. Ik heb wat ballonnetjes opgelaten en het zou weleens goed kunnen komen in de toekomst.’
‘Een ander spoor’, het eerste solo-album van Karen Damen, ligt sinds vrijdag in de winkel. Tickets voor het concert op 16 maart in de Lotto Arena kan je hier kopen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier