Rens Kroes: ‘Het woord zondigen gebruik ik niet. Het is toch geen zonde om ergens van te genieten?’

Vijf boeken in vier jaar tijd… wauw!

Rens Kroes: ‘Ja! Dit is mijn vijfde boek, maar omdat dit boek zo persoonlijk is en ook qua insteek zoveel breder gaat, voelt dit als mijn baby. Ik voel me nog geen geroutineerd auteur, hoor. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik in de beginfase van mijn carrière zit. Ik doe nog steeds vooral wat ik zelf fijn vind. Eigenlijk kijk ik weinig om me heen. Natuurlijk luister ik naar mijn doelgroep, de powerfoodies, en vraag ik hen via sociale media waar zij behoefte aan hebben. Maar daar ga ik mee aan de slag om dingen te creëren waar ik me zelf goed bij voel.’

Je vorige boeken draaiden helemaal om recepten. In ‘Rens – Mijn lifestyle guide’ ga je echt de persoonlijke toer op. Is dit boek nog meer van jezelf?

‘Goh, de recepten waren natuurlijk ook al van mezelf, en ik heb liefde voor elk recept. Echt: ik word gelukkig van alle gerechtjes die ik al in mijn boeken gebracht heb. Maar ik geef mezelf wel meer bloot hier. Natuurlijk heb ik heel goed nagedacht over wat ik zou vertellen en wat niet. Maar ik vind het wel heel belangrijk om me kwetsbaar op te stellen. Dat is wie ik ben. Ik bén kwetsbaar. En omdat ik nu goed in mijn vel zit, kan ik dat ook laten zien. Het heeft misschien een tijdje geduurd, maar nu durf ik mezelf echt te laten zien.’

Wilde je met deze lifestylegids bewust iets anders brengen dan alleen recepten?

‘Toch wel. Weet je, toen ik mijn eerste boek uitbracht, had ik nooit gedacht dat het zo’n vaart zou lopen. In Nederland alleen al heb ik van Powerfood 180.000 exemplaren verkocht, dat is echt waanzinnig veel. Op dat moment dacht ik al: mensen maken mijn recepten, maar ze kennen me niet. Misschien moet ik uitleggen waar ik vandaan kom, hoe ik ben opgegroeid en hoe ik in het leven sta? Maar het ging zó snel. Voor ik het wist had ik nóg een kookboek uit, toen nog één en nóg één. Tot ik vorig jaar dacht: en nu ga ik eens echt de tijd nemen om mijn filosofie te vertellen. Daarom zie ik het eigenlijk een beetje als boek ‘0’, het begin van alles.’

Het is een hands-on-boek geworden. Je geeft je lezers opdrachten om zelf aan de slag te gaan, bijvoorbeeld met een weekmenu of een lijstje met complimentjes voor zichzelf dat ze moeten aanvullen.

‘In se is het een werkboek. Ook al focust het op mij, het is er voor iedereen die geïnspireerd wil worden om bewuster te leven. Om gelukkiger te worden ook, door stil te staan bij wie je bent en wat je doet. Je kán het in één keer lezen, maar dat hoeft niet. Je mag het zelfs van achteren naar voren lezen als je wil (lacht). Belangrijk is dat je er voor jezelf uithaalt waar jij op dat moment behoefte aan hebt. Ik wil mensen doen nadenken over hun plek op aarde, hun doel en hun keuzes. Ik ga je niet vertellen wat je wanneer moet eten of doen, elk lichaam is anders, ieder mens is anders.’

Het boek is ingedeeld in zeven hoofdstukken – van good vibes tot planet. Heb je stiekem toch een favoriet?

‘Goh ja, food blijft toch wel héél belangrijk voor mij (lacht). Maar het is net zoals toen ik vroeger mensen hielp met mijn foodcoaching-praktijk: de juiste voeding is essentieel, maar ontspanning en beweging zijn dat ook. Je goed in je vel voelen heeft alles met balans te maken. Daarom vind ik het ook zo belangrijk om te vertellen hoe ik relax bijvoorbeeld, en hoe ik voor mezelf een positieve mindset creëer. Alles is zó nauw met elkaar verbonden. Ik vond het ook heel fijn om het over beauty te hebben, over mijn rituelen en producten, maar ook over innerlijke schoonheid. We leven in een maatschappij waarin alles mooi en perfect moet zijn, maar voor mij komt beauty echt van binnenuit.’

Voor veel meisjes die je volgen op Instagram ben je een rolmodel. Vind je het daarom nog belangrijker om die boodschap mee te geven?

‘Natuurlijk. Eerlijk: op dit moment draag ik ook make-up. Ik moet straks nog naar een tv-opname, dan wil je er toch wel op je best uitzien (lacht). Niks mis mee met je mooi te maken, maar ik vind het wel belangrijk dat je ook zonder make-up de straat op durft. In het weekend ga ik ook gewoon onopgemaakt naar de markt. Ik wil mezelf kunnen laten zien zonder een laagje plamuur. Kijk eens in de spiegel en zeg: Wauw, ik mag er zijn. Dat lijkt iets waar veel mensen het tegenwoordig moeilijk mee hebben. Door sociale media, ja, en adverteerders die daar graag op inspelen met al die schijnbaar perfecte vrouwen en mannen. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook plussize modellen, en influencers die zich tonen hoe ze echt zijn. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat als je je vanbinnen fijn voelt, het ook makkelijker is om voor jezelf te zorgen en er goed uit te zien.’

Kijk eens in de spiegel en zeg: Wauw, ik mag er zijn. Dat lijkt iets waar veel mensen het tegenwoordig moeilijk mee hebben.

Jij ziet er natuurlijk geweldig uit – ook op je foto’s zonder make-up. Heb jij dan stiekem nog complexen?

‘Tuurlijk wel. Ik word ook al ouder, hè, ben inmiddels de dertig gepasseerd (lacht). Maar ik voel me goed in mijn vel en durf te zeggen dat ik tevreden ben. Over mijn minpuntjes maak ik me liever niet te veel zorgen, daarom ga ik ze hier ook niet prijsgeven. Straks beginnen anderen mensen daarop te focussen (lacht).’

Je hebt het over balans. Vind je het niet moeilijk om in drukke periodes als deze jezelf in evenwicht te houden?

‘Het is wel druk, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik kan ademen. Het is allemaal niet zo nieuw meer voor mij, dus ik weet waaraan ik me moet geven en niet. Ik sta niet meer voortdurend ‘on’. Ik maak bewust tijd om te mediteren, wat ademhalingsoefeningen te doen of gewoon helemaal nergens aan te denken. Dat is belangrijk, hoor (lacht). Normaal sport ik een paar keer in de week, dan doe ik aan soul cycle of volg ik een sessie bij een personal trainer. Nu heb ik er even geen tijd voor, maar dan beweeg ik wel op een andere manier. Gisteren bijvoorbeeld zaten mijn vriend Sid en ik bij mijn ouders in Friesland en zijn we lekker gaan hardlopen in de vrije natuur. Wat beweging en frisse lucht pakken, heerlijk!’

Je klinkt erg bevlogen. Zie je jezelf als een vrouw met een missie?

‘Absoluut. Ik doe dit allemaal niet voor niks, hè. Mijn boeken, mijn blogs, mijn vlogs… die maak ik niet om bekend te worden. Dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik heb wel altijd al het gevoel gehad dat ik mensen wilde inspireren. Daarom ben ik ook sociaal werk gaan studeren, heb ik in een obesitaskliniek gewerkt en ben ik met die foodcoaching-praktijk begonnen. Toen hielp ik mensen een op een, nu heb ik een heel groot bereik en kan ik nog zoveel meer mensen inspireren. Soms mis ik dat persoonlijke contact wel. Daarom hou ik ook zo van signeersessies, dan kunnen mensen me gewoon alles vragen wat ze willen. Soms gaat dat over een bepaald recept, soms over hun eigen blog. Alle vragen zijn welkom.’

Hoe ben jij ertoe gekomen om met je blog te beginnen?

‘Blame it on kombucha (lacht). Ik had het idee om kombucha, gefermenteerde thee, in de markt te zetten. Ik was thuis lekker kombucha aan het maken, en ik dacht: als ik een blog maak, kan ik kombucha bekender maken. Een van mijn vriendinnetjes had toen al een blog, dus ik wist hoe je eraan kon beginnen. Ik vond het belangrijk om het eerst over gezonde voeding te hebben en plots was die blog veel groter dan gedacht. Trouwens, ik maak nog steeds kombucha. Het blijft de love of my life (lacht).’

Als socialmedia-influencer heb je intussen een erg groot bereik – 375.000 volgers and counting! Sta je daar weleens bij stil als je iets op Instagram zet?

‘Sinds die hele kleicommotie wel, ja. Ik postte ooit dat ik klei dronk bij de aflopende maan, en ik kreeg een hele storm over me heen. Het is iets wat ik al járen doe, sinds ik klein ben, en waar ik me goed bij voel. Daarom wilde ik het ook delen. Maar ik had nooit verwacht dat dat zo ver zou gaan. Toen was ik erg geschrokken, gechoqueerd zelfs, over de reacties. Mijn post werd helaas totaal verkeerd begrepen. Alsof ik elke dag klei dronk en dan niets meer at. Niet dus, hé. Ik besef wel dat ik voor sommige mensen een rolmodel ben, dus daarom denk ik nu wel net ietsje langer na over wat ik post.’

Toen was ik erg geschrokken, gechoqueerd zelfs, over de reacties. Mijn post werd helaas totaal verkeerd begrepen. Alsof ik elke dag klei dronk en dan niets meer at. Niet dus, hé.

Nu heb je het in je boek ook over kristallen, spijkerbedden en feng shui… Ben je niet bang dat sommige mensen het zweverig gaan vinden?

‘Als mensen het zweverig vinden, is dat hun goed recht. Ik ben er niet bang voor, nee. Volgens mij is dat echt de weg die we op gaan. Ik voel dat mensen bewuster worden. Binnen een paar jaar vindt iedereen dat heel normaal, denk ik. Verandering is iets lastigs. Maar als je onthoudt dat je het voor een goed doel doet, je lichaam en jezelf, dan komt het goed. Ach, in het begin vonden sommige mensen dat ik in Powerfood ook te ver ging. Over sommige van de ingrediënten werd gesuggereerd dat ze nergens te vinden waren. En kijk nu, nu kan je ze overal kopen. Misschien was ik gewoon wat te vroeg (lacht).’

Jij bent grootgebracht met heel weloverwogen ideeën over voeding: je oma was een kruidenvrouwtje, je opa een biologische boer en je mama een voedingsdeskundige.

‘Bij ons thuis was voeding inderdaad erg belangrijk. Mijn opa koos al heel vroeg voor een biologische boerderij, zonder pesticiden, omdat dat beter is voor de dieren, voor het land en voor ons. En de vader van mijn oma had een geweldige bakkerij, met het beste zuurdesembrood. Mijn moeder was er ook erg mee bezig. Door die kennis werd ik me ook bewuster van wat ik at. Op school keken sommige kinderen weleens raar naar wat er in mijn brooddoos zat. Onze topper? Tahin met wat honing en tarwekiemen. Vond ik heerlijk (lacht)!’

Misschien is het voor jou daarom makkelijker om zo puur en natuurlijk te leven?

‘Voor mij was het inderdaad heel normaal. Maar ik heb mezelf andere dingen moeten leren. Over positief denken, bijvoorbeeld. Ik liet mezelf vroeger door anderen vaak in een negatieve spiraal brengen. Als ik mensen niet leuk vond, wist ik niet wat ik daarmee aan moest. Dan blokkeerde ik helemaal. Het heeft lang geduurd voor ik dat kon omkeren. Een boek dat me daar heel erg bij geholpen heeft is The Secret, van Rhonda Byrne. Dat heeft me de ogen geopend. Ook aan De kracht van het nu van Eckhart Tolle heb ik veel gehad. Dat gaat heel erg over denkpatronen. Je moet jezelf ertoe brengen in het nu te leven, te genieten van de dag in plaats van altijd aan morgen te denken. Toen kwam ik tot het besef: ik kan mijn gedachten sturen. Als je positief in het leven staat, komen er ook positieve dingen op je af. Daar geloof ik heel erg in. De wet van de aantrekkingskracht van Abraham Hicks, nog zo’n theorie waar ik heel erg achter sta.’

Heb je als puber nooit de behoefte gehad om tegen die gezonde voeding te rebelleren?

‘Nee, waarom zou ik? Ik heb eigenlijk nooit gerebelleerd tegen iets. Klinkt saai, hè? Mijn ouders hebben nooit obsessief naar voeding gekeken. Ze leerden me al vroeg dat ik vooral mijn eigen keuzes moest maken. Thuis aten we gezond, biologisch en vers, ‘powerfood’ eigenlijk, zonder al te veel suiker en smaakstoffen. Maar als ik bij een vriendinnetje at, dan mocht ik gewoon eten wat daar de pot schafte. En we aten ook weleens taart, hoor.’

Je zus Doutzen brak eerst door als model. Heb je ooit het gevoel gehad in haar schaduw te staan?

‘Eerlijk? Ik was vooral supertrots op haar. Ik vond het gewoon heel cool dat mijn grote zus doorbrak. Tuurlijk zijn er mensen die zeggen dat ik mijn succes deels aan haar te danken heb. Laat ze praten. Ik weet wie er elke dag uren in de keuken staat om recepten te bedenken (lacht). We doen ook totaal verschillende dingen. Weet je, onder ons speelt dat totaal niet. We zijn erg close, altijd al geweest. Dan ben je gewoon blij voor elkaar.’

Tuurlijk zijn er mensen die zeggen dat ik mijn succes deels aan haar te danken heb. Laat ze praten. Ik weet wie er elke dag uren in de keuken staat om recepten te bedenken.

Zo’n jeugd in Friesland klinkt geweldig idyllisch. Was het dat ook?

‘Eigenlijk wel. ’s Winters gingen we schaatsen op de slootjes, in de zomer speelden we úren buiten. Mijn ouders hadden een groot erf, met een grote groentetuin. We hadden er ons eigen kampeerplekje en maakten zelf onze tenten. Ik hoop dat als ik ooit kinderen heb, ik hen ook zo’n mooie jeugd kan geven. Al is mijn leven natuurlijk wel helemaal anders dan dat van mijn ouders. Zij werkten amper drie dagen in de week en zorgden ervoor dat er altijd wel iemand bij ons was. Een nanny of oppas hebben we nooit gehad. Een luxe! Tegenwoordig kan dat niet meer. Alles is duurder, en we willen ook gewoon meer. Daarom is het nog belangrijker om bewuste keuzes te maken.’

Toch liet je die heerlijke plek op je achttiende achter om naar New York te trekken. Waarom?

‘Ik voelde dat ik dat móést doen. Ik heb altijd gezegd dat ik daarheen wilde. Mijn vrienden dachten vast: yeah right (lacht). Maar kijk: het is me gelukt. Ik heb er mijn vriend leren kennen. Misschien voelde ik dat ik er daarom naartoe moest. Ik voel me er gewoon heel erg fijn. Ik geniet enorm van de stad. Het was wel een cultuurshock na ons kleine dorpje in Friesland, maar ik kon daar wel mee omgaan. Nu pendelen we nog steeds tussen Friesland, Amsterdam en New York. Niet zo duurzaam, I know. Ik zie mezelf niet meteen terugkeren naar Friesland – voor Sid, die uit New York komt, is dat toch echt héél klein – maar zeg nooit nooit. Misschien ga ik wel ooit in de Ardennen wonen, ook wonderbaarlijk mooi.’

Had je nog grote dromen als kind?

‘Ik heb altijd heel graag een gezin gewild. Die droom is nog niet uitgekomen, maar ik ben wel al tien jaar heel gelukkig samen met Sid. Op dit moment is het ook zó druk, we zijn allebei te hard met onze carrière bezig. Maar in de toekomst gaan we er wel voor. En ik wilde zangeres worden. Ik heb ooit zelfs een album uitgebracht. Klinkt nog best mooi, al zeg ik het zelf (lacht). Of ik daar nog wat mee doe? Wel, ik doe binnenkort mee aan It Takes 2, een tv-show waarin bekende Nederlanders het tegen elkaar opnemen in een zangwedstrijd. Superspannend, maar vooral geweldig leuk om te doen. Ik ben geen Beyoncé of Adele, maar ik beleef er zoveel plezier aan.’

Heb je nog zo van die wilde plannen in het verschiet?

‘Stiekem ben ik al een heel klein beetje met een nieuw boek bezig. In mijn hoofd dan toch, maar veel kan ik er nog niet over kwijt. En dan is er natuurlijk de webshop die Sid en ik gaan lanceren, powerfoodiesmarket.com. We verkopen nu al wat leuke spulletjes, zoals heel mooie gouden roestvrijstalen rietjes, maar bedoeling is om onze eigen lijn gezonde voedingsproducten aan de man te brengen. Daar zijn we nu natuurlijk keihard aan aan het werken. Binnenkort hebben we gelukkig wel even vakantie, een paar dagen Kaapverdië met z’n tweetjes, lekker chill! Sowieso wil ik in de toekomst nog meer reizen. India, Zuid-Amerika… die landen staan hoog op mijn lijstje. Het is ook erg inspirerend op vlak van food. Ik haal er zóveel uit! Alleen jammer dat het zo slecht is voor het milieu. Daar ben ik me heel erg van bewust. Misschien dat ik daar in de toekomst wel wat mee doe. Als influencer kan ik mensen bewust maken van het belang van duurzaam leven. Bossen aanplanten, daar voel ik wel wat voor, of een stichting oprichten voor natuurbehoud.’

Nog even tussen ons: zondig jij echt nooit? Neem nu vandaag… je geeft interviews in hartje Brussel, waar de straten overlopen van de chocoladewinkels!

‘Daar heb ik eigenlijk niet eens zoveel moeite mee. Ik ben niet zo gek van chocolade. Maar tuurlijk cheat ik weleens. Alleen, ik noem het niet zondigen. Het is toch geen zonde om ergens van te genieten? Ik luister erg naar mijn lichaam en eet waar ik me goed bij voel. Net omdat ik niet te streng ben voor mezelf, heb ik niet de behoefte om al te veel ongezonde dingen te eten. Vreetbuien zal ik nooit hebben. Dingen met aspartaam bijvoorbeeld, vermijd ik sowieso. Maar ik eet zeker af en toe weleens patat. Eerlijk, dat zou ik elke dag kunnen eten (lacht). Maar ik weet ook dat ik daar niet gelukkig van zou worden.’

Stel, je mag één gerecht kiezen als laatste avondmaal… Wat zou dat zijn?

‘Oh help, dat is een heel moeilijke. Het zou enorm afhangen van het moment en mijn mood. Maar als ik er echt eentje moet kiezen, dan worden het waarschijnlijk de vegan chocolate chip cookies uit mijn nieuwe boek, met dadels, ahornsiroop, amandel- en speltmeel. Die zijn echt to die for.’

Rens Kroes, Rens – Mijn lifestyle guide – € 20 – Uitgeverij Lannoo.

Tekst: Barbara De Coninck / Foto’s: Tim De Backer

Ontdek deze week in Flair de beste energietips van Rens Kroes in onze grote fitspecial (16 pagina’s extra!).

Lees ook:

• VIDEO: Rens Kroes maakt haar healthy piña colada’s met redactrice Robine
• YES: Rens Kroes komt met een nieuw partyproof kookboek
• INTERVIEW – Rens Kroes: ‘Luister naar je lichaam als je eens zin hebt in frietjes en alcohol’