30 onder de 30: Anuna De Wever: ‘Opgeven is geen optie, omdat er geen alternatief is. Al hebben de politici dat duidelijk nog steeds niet door’

Meet Anuna

• Op 16 juni 2001 geboren in Mortsel.
• Richtte eind 2018 samen met schoolvriendin Kyra Gantois de apolitieke actiegroep Youth For Climate (YFC) op, geïnspireerd door de wekelijkse schoolstakingen voor het klimaat georganiseerd door de Zweedse activiste Greta Thunberg.
• Bracht in maart 2019 met Gantois Wij zijn het klimaat uit, een bundeling van brieven over het huidige klimaatbeleid.
• Won in mei 2019 samen met Gantois de Arkprijs van het Vrije Woord, een award die mensen eert die zich inzetten voor de vrijheid van denken.
• Deed begin dit jaar een stap terug als woordvoerder van YFC, nadat ze op Twitter had bekendgemaakt stage te zullen lopen bij de groene fractie in het Europees Parlement.
• Start in september met een bacheloropleiding sociale wetenschappen en internationale politiek aan de VUB.
• Is op Twitter te volgen via @anunade en op Instagram via @anuna_dewever.

Zondag 2 december 2018. In Brussel komen 65.000 mensen op straat om te pleiten voor schone lucht, hernieuwbare energie en politieke daadkracht. Twee dagen later stemmen België en Tsjechië als enige EU-lidstaten tegen de richtlijn rond energiebesparing. Schandalig, vindt ene Anuna De Wever uit Mortsel. Samen met haar beste vriendin Kyra Gantois richt ze de apolitieke actiegroep Youth For Climate op. Geïnspireerd door de Zweedse activiste Greta Thunberg en haar ‘School Strikes 4 Climate’ en ‘Fridays for Future’ roepen de toen zeventienjarige Anuna en negentienjarige Kyra jongeren via sociale media op om elke donderdag te spijbelen en actie te voeren voor een beter nationaal én Europees klimaatbeleid. De eerste stakingsmars van Youth For Climate op donderdag 10 januari 2019 kan op 3000 geëngageerde jongeren rekenen. De volgende op 12.500 en de daaropvolgende op 35.000.

Maar de jonge activisten van Youth For Climate doen meer dan spijbelen voor het klimaat. Zo zetten ze sterk in op informeren en sensibiliseren, en ook netwerken met partijvoorzitters, kabinetsleden en experts is een van hun stokpaardjes. Tel daar nog eens alle media-aandacht bij, en klimaatactivist zijn wordt al snel een voltijdse job. Daarom namen Anuna en medewoordvoerder Adélaïde Charlier in juni vorig jaar een gap year. Niet om uit te rusten van al hun harde werk, maar om zowel op nationaal als Europees niveau druk te zetten op de beleidsmakers. Zo richtten ze samen met professor Milieuwetenschappen en klimatoloog Jean-Pascal van Ypersele, Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck en meer dan honderd andere experts een Belgisch klimaatpanel op dat een wetenschappelijk rapport opstelde met aanbevelingen voor een coherent en ernstig klimaat- en duurzaamheidsbeleid. Ook op Europees niveau wisten de klimaatjongeren een seat at the table te verkrijgen. Sinds februari lopen Anuna en Adélaïde op eigen verzoek stage bij de communicatiedienst van de groene fractie in het Europees Parlement. Hoewel ze geen partijkaart aanvroegen, besloten ze een stap opzij te zetten als woordvoerders van Youth For Climate vanwege het neutraal politieke karakter van de organisatie. Dat ze vandaag minder in de spotlights staat, vindt Anuna hoegenaamd niet erg. Haar strijdlustigheid daarentegen is níét getemperd.

Youth For Climate (YFC) bestaat straks anderhalf jaar. Zijn jullie het niet beu steeds dezelfde boodschap te herhalen en ofwel niet serieus te worden genomen of op weerwerk te stuiten?

‘Zeker. Elke dag is er wel een nieuwe battle. Maar op anderhalf jaar tijd hebben we wél ongelofelijk veel bereikt. Het klimaat heeft een plek gekregen op de politieke agenda, we richtten een panel op, stelden een wetenschappelijk rapport op met concrete maatregelen en hebben nu ook een seat at the table op Europees niveau. We beseffen heel goed hoe groot onze impact is. Politici zeggen ons dat ook. “Je moet blijven doorgaan, want we hebben die druk echt nodig”, klinkt het dan. Bij YFC zeggen we weleens: we came from a million miles, but we still have a million miles to go. Opgeven is nu eenmaal geen optie, omdat er geen alternatief is. Al hebben de politici dat duidelijk nog steeds niet door.’

One more time for the people in the back: waarom is het niet vijf vóór maar vijf ná twaalf?

‘Mensen beseffen het niet, maar wat er op ons afkomt, is verschrikkelijk. Apocalyptisch bijna. Wanneer Australië of het Amazoneregenwoud in de fik staat, is dat voor vele Europeanen een ver-van-mijn-bedshow. Maar het Amazonewoud is het grootste regenwoud ter wereld en samen met de oceanen een van de belangrijkste longen op aarde. De miljarden bomen slaan CO2 op uit de atmosfeer en zetten die om in zuurstof. Als het Amazonewoud straks volledig platgebrand is en alle oceanen vervuild, zal het koolstofdioxide niet meer worden opgeslagen, waardoor de aarde zal opwarmen. Dat zal niet alleen een rechtstreeks effect hebben op het weer, maar ook op de mensen. De rapporten van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) en de VN voorspellen miljoenen klimaatvluchtelingen en zelfs -doden. Er sterven nu al jaarlijks duizenden mensen aan de klimaatopwarming en dat zal er niet op beteren als we niet snel in actie komen. De klimaatcrisis is dus evengoed een mensenrechtencrisis.’

Begin maart stelde de Europese Commissie haar Europese klimaatwet voor. Die moet echter eerst worden goedgekeurd door het Europees Parlement en door de Raad van de Europese Unie. Heb je er een goed oog in?

‘Eerlijk? Nee. Die klimaatwet zegt dat Europa klimaatneutraal moet zijn tegen 2050, maar er bestaat zelfs nog geen doelstelling voor 2030! We hebben nog acht jaar voordat we zoveel CO2 in de atmosfeer zullen hebben gepompt dat de klimaatopwarming niet meer tegen te houden valt. Het wordt een race tegen de klok… En dan hebben we het nog maar over Europa. Van de VS hoeven we niets te verwachten vanwege Trump, Latijns-Amerika, Afrika en Azië zijn ontwikkelingslanden en China heeft laten weten z’n klimaatambities terug te schroeven vanwege de economische achterstand door het coronavirus. Ik overdrijf dus niet wanneer ik zeg dat de toestand dramatisch is.’

Na al die tijd is je betoog er niet minder vurig op geworden. Hoe heeft het afgelopen anderhalf jaar jou veranderd?

‘Vandaag ben ik me nóg bewuster van de situatie en nog meer geëngageerd. Wat ik wel jammer vind, is dat mensen me door alle media-aandacht eerder zien als een BV dan als een klimaatactivist. De echte BV’s daarentegen hebben een platform waarmee ze hun fans zouden kunnen sensibiliseren, maar weigeren het te gebruiken. Onbegrijpelijk. Als activiste wil ik mij elke dag opnieuw voor de volle 100 % inzetten voor het klimaat, op welke manier ook, zodat ik later kan terugkijken en met de hand op het hart kan zeggen dat ik alles heb gedaan wat ik kón doen.’

Tot slot: wie is jóúw rolmodel?

‘Wie ik enorm bewonder is Rosa Parks, de Amerikaanse burgerrechtenactiviste die in 1955 op een bus weigerde haar zitplaats af te staan aan een blanke passagier. Door die actie kwam ze niet alleen op voor haar eigen rechten, maar ook voor die van anderen. Als er íéts is waar ik niet tegen kan, is het wel onverschilligheid. Ik besef heel goed dat ik bepaalde privileges heb waarmee ik dingen kan verwezenlijken en ik ben heus niet alleen. Iedereen zou zijn verantwoordelijkheid daarin moeten nemen.’

Waarom Anuna?

Webcoördinator Robine: ‘Met haar achttien jaar is Anuna veruit de jongste in onze rubriek 30 onder de 30 en voor mij ook de strafste. De hele sensibilisering rond het klimaat werd in ons land door haar gedragen. Mede door Anuna stond het klimaat in 2019 meer dan ooit tevoren op de politieke agenda. Bovendien kreeg ze bijzonder veel tegenwind, iets wat ze als achttienjarige maar moest weten te incasseren. Oneindig veel respect!’

Welke vrouw onder de 30 maakt voor jou het verschil? Mail de jury je kandidaat mét korte motivatie op 30@flair.be.

Nog meer markante vrouwen onder de 30: 

• Yasmien Naciri: ‘We onderschatten onze kracht om als burgers een verschil te maken. Wacht daarvoor niet op de politiek’
• Marie-Pierra Kakoma (23): ‘Madonna deelde een filmpje waarin ze al dansend op mijn single “Tout est gore” te zien was’
• Amina Hatim (25), Nele Vandael (27) en Una Kreso (28): ‘Vrouwelijke personages die alleen maar janken of gereduceerd worden tot lustobject, irriteren ons mateloos’