In Hindaspotlight gaat Hinda Bluekens (aka Hinda House) op zoek naar bekende en onbekende mensen die buiten de lijntjes kleuren. Dat zijn mensen die dingen doen die je niet zou verwachten in onze status-quomaatschappij. Hinda zet hen in de spotlights op een manier waarop je hen nog niet kende. Deze week spreekt ze met Bart de Memer van Memes van ‘t stad.
Het populaire Instagramaccount Memes van ’t stad is terug! Zo’n twee maanden geleden haalde Instagram de pagina neer, waardoor heel Vlaanderen lange tijd met een lege maag zat. Na 51 dagen ballingschap, kreeg Bart de Memer zijn pagina afgelopen vrijdag eindelijk terug.
Als één lichtpunt me door de lockdown en bij uitbreiding het leven trok, dan is het wel Memes van ’t stad. Wat we zeker weten over de anonieme mememaker, is dat hij mannelijk is, Vlaamse én Marokkaanse roots heeft en mensen roast zoals hij dat met zijn snacks doet. Het bindmiddel dat alles licht verteerbaar maakt, heet niet ‘mammoet’, maar wel ‘humor’. Jong, oud, links, rechts... Iedereen moet eraan geloven. De kunst van de ironie, zijn liefde voor Antwerpen en het leven an sich, daar draait het om. Maar hoe leuk is het leven voor een mememaker zonder memepagina?*
* Op het moment van het interview was de Memes van ‘t stad-pagina nog niet terug.
Hoe gaat het, euh… Memes van ’t stad aka Bart De Memer?
‘Heel goed, eigenlijk. Ik heb het deze periode heel rustig. Ik heb namelijk een ban gekregen op Instagram.’
Ik mis je. Wanneer kom je terug?
‘Dat weet ik nog niet. Ik heb een soort van rust gevonden nu. Memes van ’t stad was leuk zolang het duurde. Anderhalf jaar lang elke dag vier originele grappen maken eist zijn tol. Ik ben ook maar een mens en heb ook mijn slechte dagen. De eerste week van mijn ban had ik geen tijdsbesef meer. Ik dropte mijn memes altijd stipt om zes, zeven, acht en negen uur ’s avonds, waarna ik mijn meldingen uitzette. Voor jullie was het een memepagina, voor mij was het een horloge (lacht).’
Maar je legde jezelf die druk op om zoveel te posten.
‘Ja, dat klopt. Ik besef nu dat die ban misschien wel goed is geweest, want anders was ik blijven doorgaan, ook al werd het onleefbaar. Er zijn immers altijd wel onderwerpen waarover je memes kan maken. Het stopt eigenlijk nooit. Het was een uitdaging voor mezelf: hoe ver kan ik gaan? Hoeveel memes kan ik uit een onderwerp halen? Welk level van humor kan ik bereiken?’
En waar ligt dat level?
‘Zolang ik gebannen word, zal ik daar niet achter komen. Net voor dat gebeurde, stond mijn teller op 107.000 volgers. Sinds mijn ban zijn er veel fake pagina’s opgedoken, maar er is maar één echte Memes van ’t stad. Vroeg of laat vallen die toch door de mand. Zodra ik mijn pagina terugheb, zal ik op gepaste wijze tonen wie de echte is.’
Dit bericht bekijken op Instagram
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Hoe zou jij die humor beschrijven?
‘Als nihilistisch. Ik durf zelfs te zeggen dat ik een nieuwe soort humor naar Vlaanderen heb gebracht! I don’t give a fuck, ik plaats het toch. En dat is exact de reden waarom ik nu gebannen ben van Instagram. Mensen willen me soms in een bepaalde richting duwen, maar Bart De Memer blijft de piloot. Sommigen proberen me zelfs een verantwoordelijkheid aan te praten omdat ik veel mensen bereik. Dat vind ik zo van de pot gerukt! Natuurlijk ga ik niet moedwillig foute dingen plaatsen, maar ik ben ook geen onderwijsinstituut. Ouders hebben de taak om hun kinderen op te voeden, een memepagina niet.’
Sommigen proberen me een verantwoordelijkheid aan te praten omdat ik veel mensen bereik. Dat vind ik zo van de pot gerukt!
Wie bereik je allemaal met je account?
‘Ik heb fans uit zowel de linker- als de rechterzijde van de politiek. Het gaat dan om mensen van vijftien tot 54 jaar. De verdeling van mannen en vrouwen is ongeveer gelijk. Omdat mijn bereik zo groot is, wordt mijn pagina ook gezien door mensen die niet kunnen lachen om mijn memes. Cancel culture is een kanker aan het worden in onze samenleving. Omdat iemand niet akkoord is met iets, in mijn geval een meme, wordt me censuur opgelegd. Absurd! Ik ben vaak niet akkoord met bepaalde komieken en sta niet achter platte clichégrappen, maar het is fout dat ik of iemand anders zou kunnen bepalen dat sommige grappen niet gemaakt mogen worden.’
Humor mag dus niet aan banden gelegd worden?
‘Nee, dat is gevaarlijk. Het begint heel subtiel, maar je weet niet waar het eindigt. Je hebt altijd mensen die alles te persoonlijk opvatten, maar zoals ik altijd zeg op mijn Stories: we’re all pieces of shit. Ik had die ban op een bepaald moment ook wel verwacht. Dit is nu eenmaal Vlaanderen. Je moet hier opletten om niet op zere tenen te trappen.’
Waarom ben jij begonnen met je meme-account?
‘Memes van ’ t stad is ontstaan toen ik besefte dat ik niets kon doen aan het dagelijkse racisme dat ik ervoer in de media en in het straatbeeld, maar dat ik wel humor kon gebruiken om mensen wakker te schudden.’
Wat vind je ervan dat mensen van extreemrechts, die duidelijke ideeën hebben over mensen met Marokkaanse roots als jij, jou volgen en reageren?
‘Misschien vinden ze me inderdaad wel “ne goeie”, maar daar heb ik niets aan. Dat interesseert me niet. Zij zijn met mij bezig, niet omgekeerd. In die zin is het zelfs komisch. Ik heb trouwens nog een opvallende fanbase: de flikken! Da’s een doelgroep waarvan ik nooit had gedacht die te bereiken. Het tegendeel is waar; ik krijg vaak reacties van agenten onder mijn memes. Blijkbaar bestaat er iets als flikkenhumor. Zelfs het officiële account van Politie Antwerpen zit tussen mijn volgers!’
Speelt een mememaker een belangrijke rol in iemands mentale gezondheid?
‘Mijn humor komt vaak voort uit miserie. Ik was zelf fucked up toen ik anderhalf jaar geleden met dit account begon. Het heeft me door een moeilijke periode geholpen. Ik kon er beter door inzien hoe relatief alles is. Humor was een uitlaatklep, maar ik leerde ook mijn eigen issues en problemen vanuit een ander perspectief te bekijken. Daardoor kon ik er beter mee omgaan en leerde ik die aan te pakken. Voor mij was het een soort van therapie. Het is mooi meegenomen als anderen er ook iets aan hebben.’
Mannen met mentale issues is zoals borstvoeding bij vrouwen: het is oké, maar hou het alsjeblieft privé.
‘De manier waarop de samenleving omgaat met de mentale gezondheid van mannen, moet trouwens echt veranderen. Het is nog steeds taboe voor mannen om toe te geven dat ze niet goed in hun vel zitten. Er wordt verwacht dat ze het zelf maar oplossen, het liefst door er zo weinig mogelijk over te praten. Het is een beetje zoals borstvoeding bij vrouwen: het is oké, maar hou het alsjeblieft privé. Terwijl zoiets net heel menselijk is! Als man heb je evenzeer behoefte om te praten over je mentale issues.’
Memes van ‘t stad is iets heel democratisch. Sta jij graag dicht bij het volk?
‘Memes van ’t stad is soms volksleider, soms egoïst. Als je iets voor the greater good doet, doe je dat niet louter voor the greater good. Ik doe het dus eerlijk
gezegd ook voor mezelf en voor de zelfvoldoening. Dat stukje mis ik nu soms wel. De uitdaging mis ik ook: hoeveel grappen kan ik uit één onderwerp persen? Sinds mijn account is neergehaald, maakte ik volop memes. Maar de kans dat mensen die ooit te zien zullen krijgen, is klein. Het is een beetje zoals dat ene Wu-Tangalbum dat nooit werd uitgebracht.’
Er kruipt vooral veel tijd in memes maken. Heb je er ook een job uit kunnen halen?
‘Ik heb een aantal jobaanbiedingen gekregen, vooral dan van marketingbedrijven. Maar ik zie me niet als “creatieve geest” in een bedrijf werken. Dat houdt te veel Sillicon valley vibes in. Als een redactie geïnteresseerd is om me aan te nemen, zou ik er wel over nadenken.’
‘Mijn credo is om nooit bevriend te worden met mensen die ik via mijn account heb leren kennen’, zeg je in een interview. Hoe komt dat?
‘Mensen die voor the fame vrienden willen worden met mij, heb ik snel door. Nee, we hebben niet dezelfde humor, ik heb jou deze humor aangeleerd en jij bent gewoon een clout chaser. ’
Je kreeg al een shout-out van Alex Agnew. Zijn dochter is fan van jou, net als hijzelf. Hij nodigde je zelfs uit voor zijn podcast.
‘Dat was wild! Die man ligt aan de basis van Memes van ’t stad! Zonder hem had ik waarschijnlijk nooit een memepagina opgericht.’
Je staat erop om anoniem te blijven, en dat is ook deel van de hype. Waarom vind je dat zo belangrijk?
‘Ik wil mijn anonimiteit behouden omdat het niet mijn ambitie is om bekend te zijn. Daarnaast is het ook wel handig om ongegeneerd om alles te kunnen lachen. Ik kan doen en laten wat ik wil. Het is een soort van vrijheid die ik mezelf gun.’
Zijn je memes nu anders dan toen je net begon?
‘In het begin waren mijn grappen heel lokaal en Antwerps. Toen mijn publiek groeide, werd mijn speelveld groter en begon ik de rest van Vlaanderen te betrekken in mijn grappen. Er zijn nu nog maar twee groepen waarop ik me richt in mijn memes: “de broan manne” en “de flamands”. Dat is toevallig ook een afspiegeling van mezelf. Ik ben net als Bart De Wever een Vlaming, maar ik ben ook bruin, want ik heb Marokkaanse roots.’
Je staat bekend als de Tripadvisor van de snacks. Is je voorkeur voor sauzen en snackbars ook geëvolueerd?
‘Nee, hoor. Ik ben een simpele jongen. Geef mij satékruiden, looksaus en mammoet, en ik ben content! Mag ik je wat datingadvies geven? Als je ooit met een date naar de snackbar gaat en die persoon niet alle groenten bestelt, skip ’m!’
En koriander?
‘Koriander is tranquille!’
Wat brengt de toekomst?
‘Geen idee. Ik plan niet graag. Misschien maak ik op een dag memes onder een andere naam, misschien begin ik een snackbar. Wie zal het zeggen?’
Tekst: Hinda Bluekens
Lees ook:
- MUST FOLLOW: Leonie Delaey (25): ‘Door met anderen te praten leer je jezelf beter kennen én aanvaarden’
- Evelien (31) en Camila (30) maken deel uit van de Belgische skatescene
- Maureen Vanherberghen (32): ‘Ik ben minder streng voor mezelf’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
