Evelien (31) en Camila (30) maken deel uit van de Belgische skatescene

Skateboarden is een van de nieuwste olympische disciplines en werd dit jaar voor het eerst beoefend op de Olympische Spelen van 2021 in Tokio. Voor ons land namen Axel Cruysberghs en Lore Bruggeman deel in de categorie street. Maar het was de dertienjarige Japanse Momiji Nishiya die bij de vrouwen goud mee naar huis nam en bij de mannen was dat de 22-jarige Yuto Horigome uit Japan. Skaten is niet meer enkel een mannensport, maar is voor man, vrouw en x. Dat bewijzen deze nieuwe helden van het Belgische skatepark.

‘De skatewereld is heel open. Zelf identificeer ik me als non-binair persoon en zit ik in de groep Belgian Skater Girls. Misschien moeten we er skater girls/x van maken’, vertelt Marthe (24). Die is een van de vele jongeren in het Gentse Keizerpark op een zonnige zaterdagmiddag. Mensen van allerlei leeftijden, achtergronden en genders skaten er samen. Rindy (24) spreekt over girls en non-girls: ‘Wij steunen elkaar. Ik kan zelf niet zo goed skaten, maar goed genoeg om anderen te helpen. In een community schuilt kracht. Als er een hele groep achter je staat, durf je meer.’

Evelien Bouilliart (31) skatet sinds haar tiende.

Spilfiguur in deze scene is Evelien (31), een van de eerste vrouwelijke pro-skaters van ons land. Ze begon op haar tiende, won internationale wedstrijden op haar vijftiende en kreeg anderhalf jaar geleden een eigen board met haar naam erop, de ultieme verwezenlijking. ‘Door mijn blessures skate ik nu niet meer op hetzelfde niveau als vroeger, dus stop ik mijn energie vooral in lesgeven en het coachen van anderen.’ In samenwerking met Skateboard Academy Gent organiseert ze Womxn Sessions: ‘Met de X wil ik de lgbtq+-gemeenschap graag een platform geven. Iedereen is welkom om mee te komen skaten.’

Als kind deed ik vaak mee met de jongens, omdat er voor meisjes nog geen aparte wedstrijden bestonden.

‘Ik zag jongens bezig in het skatepark in Aalter en wilde dat ook doen. Mijn mama werkte in de horeca en had een vaas met centjes op de toog staan. ‘Als je ze naar de bank brengt, mag je het geld houden’, zei ze. Zo kon ik een brolboard van 25 euro kopen bij Blokker (lacht). Als kind deed ik vaak mee met de jongens, omdat er voor meisjes nog geen aparte wedstrijden bestonden. Op mijn zestiende behaalde ik een zilveren medaille op de X Games (een van de belangrijkste skateboardwedstrijden ter wereld, red.) en draaide ik mee op topniveau. Ik kreeg sponsors en reisde de wereld rond, tot ik zwaar geblesseerd raakte.’

‘Vroeger dachten ze van meisjes algauw dat het groupies waren als ze in het skatepark toekwamen. Toen ze mij eenmaal bezig zagen, beseften ze echter dat mijn deck geen accessoire was en kreeg ik respect. Als tiener zag ik er heel girly uit, met lang haar en een slank figuur. Ik werd gevraagd voor de ene na de andere campagne. Toen ik mijn identiteit begon te zoeken en uit de kast kwam, stopte die aandacht. Omdat ik skate, werd ik voor manwijf of lesbo uitgescholden. Gelukkig kende ik binnen de scene genoeg mensen met een andere geaardheid om naar op te kijken.’

‘Door de opkomst van sociale media zie je steeds meer fashion skaters: modellen die met moeite een ollie (basistrick waarbij de skater een sprong maakt met de plank, red.) kunnen, maar toch veel belangstelling genieten. Dat vind ik dubbel. Tuurlijk zijn er ook skaters als de Braziliaanse Leticia Bufoni, die de looks én de skills hebben. Zolang het de sport ten goede komt, ben ik blij. In de skatewereld is plaats voor iedereen. Er zijn metalskaters, hiphopskaters en rockskaters. De een draagt baggy broeken, de ander skinny jeans. Die diversiteit maakt skaten zo mooi. Ik hou sowieso niet van labels.’

Camila Tola Alvarez (30) skatet sinds haar 26ste.

Vallen en opstaan hoort bij het skaten, maar door valpartijen laat de jongste van de bende zich niet afschrikken. Nina (10) skatet al sinds haar vierde: ‘Ik kan het intussen beter dan mijn papa en sommige jongens in de les. Toch mogen zij zottere tricks doen. Dat is toch niet eerlijk?’ Wat later adviseert ze een skater van meer dan drie keer haar leeftijd over de beste manier om in te droppen (vanaf de bovenkant van een ramp of bowl naar beneden gaan, red.). Camila (30) aanvaardt de hulp met plezier: ‘Wanneer er meer meisjes in het skatepark zijn, is de energie gewoon aangenamer.’

Op een dag kreeg ik een oude plank cadeau van een vriend. Sindsdien ben ik verknocht.

‘Ik ben geboren in Ecuador, maar toen ik jong was, was daar nog geen skatescene. Pas negen jaar geleden werd het eerste skatepark er gebouwd. Op mijn twaalfde verhuisde ik met mijn familie naar België. Momenteel woon ik in Mechelen, vlak bij het skatepark. Ik zag vaak skaters passeren en ben hen op een dag met mijn camera gevolgd om filmpjes te maken. Algauw vroegen mensen of ik het zelf eens wilde proberen, en op een dag kreeg ik een oude plank cadeau van een vriend. Sindsdien ben ik verknocht.’

‘Ik werk als camera-assistent en filmmaker. Sinds enkele maanden maak ik ook kortfilms die ik zelf schrijf en regisseer. Samen met mijn zussen heb ik een Youtubekanaal Nianyas Tola, waarop onder andere skatefilms staan die ik jaren geleden maakte. Mijn eerste docu gaat over een revolutionaire Ecuadoraanse jongerenbeweging uit de jaren tachtig en negentig. Je kan mijn werk best militant noemen, en ik zie mezelf als een geëngageerd persoon. Zo leef ik vegan en zet ik me in voor dierenrechten.’

‘Ondertussen ken ik heel wat andere skaters, zoals Evelien, maar ik skate ook graag alleen. Omdat ik het nog niet zo lang doe, ga ik het liefst vroeg op de dag of tegen de avond, wanneer het wat rustiger is in het skatepark. Ik kies voor kleren waarin ik kan bewegen en die vuil mogen worden, want ik val vrij vaak (lacht). Ooit heb ik mijn enkel verzwikt, maar toen die na drie weken genezen was, ben ik opnieuw beginnen skaten.’

Lees ook:

• Wat je wil weten over Simone Biles, de turnster die haar mentale gezondheid boven haar carrière zet
• WHO RUN THE WORLD: deze 100 vrouwen maakten het afgelopen jaar de grootste indruk
• Dit zijn 9 van de mooiste rolschaatsroutes in Vlaanderen