‘Achter de façade’ graaft diep in een ongewenst verleden

Yes, het is tijd voor een nieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een redactrice je een van haar must-reads. Zo van die boeken die je niet kan wegleggen. Deze week tipt redactrice Dewy je ‘Achter de façade’ van Mireille Geus, een boek dat je op het puntje van je stoel doet zitten.

Waarover gaat ‘Achter de façade’?

Jasmine, alias Jazz Kruger, is een carrièrevrouw uit Amsterdam die haar leven leidt zoals zij dat wil: een penthouse met prachtig uitzicht, haar kantoor in een chique torenkamer aan de Amstel, twee (meestal) voorbeeldige pubers en sinds kort ook perfecte borsten. Haar werk als schrijfcoach is erg gewild en exclusief. Ze wilt steeds met ‘u’ aangesproken worden en houdt ervan een tikkeltje mysterie te behouden.

Haar leven lijkt wel volmaakt, al is ze gescheiden en ergert ze zich zoals velen mateloos aan kleine zaken, toch gaat alles zoals zij het wilt. Tot haar broer waarmee ze al tweeëntwintig jaar geen contact heeft haar leven komt verstoren. Hij ziet haar op televisie en benadert haar per mail, komt opdagen in de torenkamer en vergt steeds meer aandacht en tijd, terwijl ze dat niet wilt. Maar het wordt al snel duidelijk: als ze niet op zijn verzoeken ingaat, komt de waarheid aan het ligt en zal hij haar niet gerust laten. En dat is uit den boze. Ze besluit hem te helpen zodat zij verder kan met haar leven. Maar dat blijkt moeilijker dan gedacht…

Favoriete quote

Bij het lezen van deze quote dacht ik: ‘Zo werkt mijn brein ook.’ Van de ene gedachte naar de andere, diepere gedachte. Zonder ophouden, al wil ik dat wel. Ik vond overpeinzen altijd al een vreemd iets, maar als je deze passage leest en dan denkt aan die oneindige overpeinzing besef je pas de absurditeit ervan. Als je op deze manier denkt, kan je je daar soms erg alleen in voelen. Maar dat ben je niet. Ik vind het vooral een akelige gedachte dat jij altijd de enige zult zijn die in je hoofd kan kruipen. Ben je zo dan niet altijd eenzaam en alleen?

Waarom moet je ‘m absoluut lezen?

Aan alle liefhebbers van psychologische romans: ‘Achter de façade’ is écht de moeite. Wat mij het allermeerste fascineert aan het boek is hoe goed de spanning erin blijft. Je hebt al héél snel door dat er iets gaande is, eigenlijk al na de eerste hoofdstukken. Het mysterie bouwt bij het omslaan van elke pagina iets meer op en je komt steeds meer te weten, maar de spanning blijft ook hangen. Het is nooit langdradig of saai, want dit boek geeft je echt goesting om verder te lezen.

Persoonlijk vind ik ook het contrast tussen de twee hoofdpersonages enorm realistisch. Broer en zus, hetzelfde bloed, die met een traumatische gebeurtenis ieder op een compleet andere manier omgaan. De ene leeft haar leven alsof ze het nooit anders kende: in pracht en praal. Ze onderdrukt elke gedachte uit het verleden en kan verder zonder om te kijken. De andere leeft in het verleden, blijft zich vastnagelen aan gedachten die hem kwetsen en laat niks los. Hetzelfde trauma, een ander leven. Iedereen gaat om met ervaringen en gebeurtenissen op zijn eigen manier, denk ik dan.

Waar je na het lezen van het boek ook even bij stilstaat, is wat er kan schuilen achter iemand waar je naar opkijkt. Je weet nooit wat de andere denkt, voelt of meemaakt. De meest succesvolle en geliefde persoon kan in de diepste put zitten. Want ja, mensen zijn écht goed in het opzetten van die façade…

Meer boekentips? Alle #FlairBookClubs van onze redactrices vind je hier.

Lees ook: