Deze klassieker van Donna Tartt is volgens redactrice Annelies zijn 620 pagina’s meer dan waard.
‘In ““De Verborgen Geschiedenis”” vervagen de grenzen tussen goed en kwaad’
Yes, het is tijd voor een nieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een redactrice je een van haar must-reads. Zo van die boeken die je niet kan wegleggen. Deze week tipt redactrice Annelies ‘De Verborgen Geschiedenis’ van Donna Tartt, een baksteen van een boek dat leest als een trein.
Waarover gaat ‘De Verborgen Geschiedenis’?
Op BookTok is dark academia een grote hit. Boeken die gaan over antiek uitziende universiteiten, mysterieuze studenten en spannende verhalen gaan als zoete broodjes over de toonbanken op dit moment. ‘De Verborgen Geschiedenis’ is zo’n klassieker die sinds het opleven van het genre weer van onder het stof is gehaald. Het boek van Donna Tartt kwam voor het eerst uit in 1992 en houdt sindsdien lezers in de ban.
Het verhaal neemt je mee naar een Amerikaanse universiteit waar Richard Papen gaat studeren. Richard is een ingetogen jongen van eenvoudige afkomst, die tot zijn grote verbazing wordt opgenomen in een groepje arrogante en excentrieke studenten dat zich in de ban van een leraar op de bestudering van de Griekse beschaving heeft gestort. In het tweede semester raakt hij betrokken bij een drama dat zich tussen hen heeft afgespeeld. Een drama met grote gevolgen voor iedereen…
Favoriete quote?
Ik snap niet waar jullie je zo over opwinden.
Deze quote zou in elk willekeurig boek kunnen staan, maar in ‘De Verborgen Geschiedenis’ krijgen deze negen woorden plots immens veel gewicht. Wie dit zegt en wanneer, kan ik niet delen zonder te veel prijs te geven. Maar het is een zin die van groot belang is, omdat je je doorheen het verhaal vaak hetzelfde gata afvragen. Terwijl je je er net wél over zou moeten opwinden… en hoe.
Waarom moet je ‘m absoluut lezen?
Dit boek stond al heel lang op mijn verlanglijstje, maar met zijn 620 pagina’s voelde het toch een tikkeltje intimiderend. Mijn vriend noemde het dan ook ‘de baksteen’, wat mijn terughoudendheid er niet beter op maakte. Tijdens een weekje verlof schraapte ik uiteindelijk al mijn moed samen, om amper een paar uur later te ontdekken dat die 600+ pagina’s eigenlijk aanvoelen als 200. Zo verslavend!
Het verhaal van Richard zoog me naar binnen en ik kon niet meer stoppen. Tartt schrijft op zo’n manier dat je glijdt over de pagina’s, geen wonder dat dit boek alom geprezen wordt. In tegenstelling tot een paar andere dark academia-boeken die ik al achter de kiezen heb, wist ‘De Verborgen Geschiedenis’ de spanning er wél in te houden. Het is Donna Tartt zelfs gelukt om me een paar keer letterlijk met open mond op het puntje van mijn stoel te krijgen, en dat is een unicum!
De kracht van deze roman zit ‘m in de mind games die het met je speelt. Aangezien alles wordt geschreven vanuit het standpunt van Richard, de nieuweling, word je als lezer net zo goed geïntroduceerd als lid van het exclusieve en gevaarlijke groepje. De manier waarop Tartt dit aanpakt, zorgde ervoor dat ik mezelf op een bepaald punt zelfs medelijden zag hebben met een moordenaar. In ‘De Verborgen Geschiedenis’ vervagen de grenzen tussen goed en kwaad zienderogen en als je niet oppast, word je net als Richard meegesleurd…
Meer #FlairBookClub? Je leest alle tips van de redactrices hier.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
