Elle De Leeuw (34), ook wel bekend als de vrouw van ex-Olympisch zwemmer Pieter Timmers, schreef tijdens haar tweede zwangerschap het hilarisch herkenbare boek ‘Bij mij zou het niet waar zijn’. Ze hoopte clichés rond het moederschap te ontkrachten, maar moet toegeven dat ze toch allemaal kloppen.
Elle De Leeuw werd een aantal weken geleden mama van haar tweede kindje Stella. Ze heeft samen met haar man Pieter Timmers al een driejarig dochtertje Jutta. ‘Ik zit momenteel in bevallingsverlof thuis’, aldus Elle. ‘Ik probeer alles een beetje geregeld te krijgen, want een tweede kindje erbij is toch wel een aanpassing. Het is best pittig.’
Tijdens je zwangerschap schreef je een boek dat bij vele mama’s waarschijnlijk een belletje zal doen rinkelen en dat deed je met een goeie dosis humor.
‘Ja. Het was de bedoeling dat het vlot las, want als er een ding is dat jonge mama’s niet hebben, dan is het tijd. En het moest herkenbaar zijn. Ik hoop alleen dat ik vrouwen die nog mama willen worden niet te veel heb afgeschrikt (lacht). Maar uit de eerste reacties blijkt gelukkig dat dat niet het geval is.’
Je wilde clichés ontkrachten die aan het moederschap worden toegekend, maar kleine spoiler: ze kloppen wél allemaal.
‘Ja, dat heb ik zelf de voorbije jaren aan den lijve mogen ondervinden. Terwijl ik bij al die zaken er rotsvast was van overtuigd dat het bij mij dus niet zo zou zijn.’
Waar verschoot je meeste van?
‘Mijn vrijetijdsbesteding! Ik wist dat een kindje veel zou veranderen op dat gebied, maar dat het zo’n impact zou hebben op hoe vaak ik mijn vriendinnen zie, het soort activiteiten dat we doen of welke vakanties Pieter en ik uitkiezen, daaraan heb ik me enorm mispakt. Het is echt moeilijk om nog dezelfde dingen te doen als vroeger en al zeker op dezelfde frequentie. Ik moet rekening houden met middagdutjes, voedingsmomenten, drukte, of locaties kindvriendelijk zijn enzovoort. En de avondroutine moet vroeg beginnen. Heel vroeg (lacht).’
Had je mama zijn wat onderschat?
‘Nee. Ik wist wel dat ons leven zou veranderen en ik was daar helemaal klaar voor. Maar ik denk dat je nooit op voorhand kan beseffen of je kan voorbereiden op hoeveel er verandert. Daarover gaat mijn boek: ik bespreek situaties waar ik compleet anders mee omga dan dat ik op voorhand had gedacht of gepland.’
Ben je veranderd als persoon door mama te worden?
‘Ja. Ik ben rustiger. Ik heb minder stress omdat ik veel beter kan relativeren. Ik raak niet in paniek of iets is niet onmiddellijk een ramp, omdat ik denk: ik slaag erin twee kinderen in leven te houden, dus ik kan alles aan (lacht).’
En ben je ook veranderd als partner?
‘Ja. Ik denk dat onze liefde nu nog sterker is omdat we samen twee wondertjes gemaakt hebben en een goeie tandem zijn bij het opvoeden van onze meisjes. Daarnaast evolueer je ook in een minder goede zin als koppel, want je hebt minder tijd voor elkaar. Je moet gewoon zien dat je elkaar daarin begrijpt en vooral blijft communiceren.’
Ik raak niet in paniek of iets is niet onmiddellijk een ramp, omdat ik denk: ik slaag erin twee kinderen in leven te houden, dus ik kan alles aan.
We gaan een aantal thema’s die je in je boek aankaart, bespreken. Het eerste is: het bekijken van bevallingsvideo’s.
‘Geen haar op mijn hoofd dacht er vroeger aan om naar opengesperde vagina’s van andere vrouwen te kijken op video! Maar vanaf het moment dat ik zwanger was, had ik een onweerstaanbare drang om naar heel plastische filmpjes te kijken om me zoveel mogelijk dat gevoel te kunnen inbeelden. Ik wilde zo goed mogelijk weten wat me te wachten stond. Ik speelde mijn eigen bevalling dan ook tientallen keren af in mijn hoofd. Dan zonderde ik me af, sloot ik mijn ogen, moest Pieter stil zijn en stelde ik me seconde per seconde voor hoe het zou zijn.’
Een ander onderwerp is je seksleven na de bevalling, of beter gezegd: het gebrek eraan.
‘Ik vind dit een belangrijk onderwerp, want wij vrouwen – en ook mannen – voelen ons daar schuldig over terwijl dat helemaal niet hoeft. Die eerste maanden draait alles rond dat kindje. Je hebt niet veel vrije tijd over, laat staan energie. Ik sliep die eerste jaren ook tussen de nul en de twee uur per nacht. Jutta had een slaapstoornis, dus ik had een gigantisch slaaptekort. Elke vrije minuut die ik had, wilde ik invullen met slapen. Ook al had ik goesting, die slaap was toch prioritair.’
Toch zocht je na een tijdje oplossingen die je in navolging van Samsonseks even grappige namen gaf.
‘Mijn favoriet is de fruitpap-fuck (lacht). Ik wilde mij er niet zomaar bij neerleggen dat er niks meer zou gebeuren tussen Pieter en mij. Het is belangrijk dat je niet als broer en zus gaat leven, ook al heb je kindjes. Dus we keken hoe we die romantiek tussen ons twee toch weer konden aanwakkeren en ja, we moesten soms creatief zijn. Zo was er de high-on-milk-quickie, last-night-the-babysit-saved-my-sex-life en wipperke-wip. Dat is natuurlijk voor alle ouders anders, het belangrijkste is dat je daarover babbelt en dat je op dezelfde lijn zit.’
Gek tegen je kind praten, zag je jezelf ook niet doen, maar dat voornemen gooide je toch over boord?
‘Ik was na dag drie al lid van de koetsjiekoetsjie-brabbelclub (lacht). Dat minimensje is gewoon zo schattig dat het gevoel om daar op die manier tegen te praten het overneemt van de ratio. Het ziet er onnozel uit en je kind begrijpt je toch niet, want je verzint die woorden ter plekke, dus er zijn zoveel redenen om het niet te doen. Maar de glimlachjes die je ervoor in de plaats krijgt, zijn onbetaalbaar. Ook bij Stella ben ik opnieuw de hele dag door tegen haar aan het brabbelen. Het is sterker dan mezelf!’
Je uiterlijk verwaarlozen was een no-go, maar ook daar gooide de kleine Jutta roet in het eten.
‘Vroeger ging ik nooit zonder make-up, een toffe outfit en mijn haren perfect gestyled de deur uit, maar met een kindje in huis is daar de eerste weken en maanden helaas geen tijd voor. Ik droeg thuis altijd mijn comfy badjas en mijn haar bond ik steevast in een dotje op mijn hoofd. Een grotere drempel voor mij was om zonder make-up de deur uit te gaan, dan ben ik net een levend lijk (lacht). Daarom liet ik zwarte eyeliner tatoeëren, dat is alweer twee minuten uitgespaard ‘s ochtends. Ontharen was een klusje dat ik weigerde uit te stellen en daarom liet ik de haartjes op mijn bikinilijn, benen en oksels permanent weglaseren. Er zijn dus wel degelijk trucjes (knipoog).’
Sporten was in tegenstelling tot wat je dacht ook niet meer mogelijk.
‘Klopt. Er zijn niet genoeg uren in een dag om ook nog eens te gaan sporten. Er zijn sommigen die zeggen dat dat een excuus is en dat je altijd wel tijd kan vrijmaken, maar dat kan je niet in iemand anders z’n plaats beslissen. Ik heb bijvoorbeeld twee jobs, de mailbox gaat hier meestal pas toe om 23 uur. En als je dan eens een momentje vrij hebt, dan wil je dat niet invullen door te gaan joggen. Wanneer Jutta iets ouder was, ben ik terug gaan fitnessen, maar met de lockdown en een verhuis kwam er snel weer een einde aan dat goede voornemen. Ik troost me met de gedachte dat achter een kindje – en binnenkort als Stella begint te kruipen, twee kindjes – aanlopen al een heuse work-out op zich is.’
We keken hoe we die romantiek tussen ons twee toch weer konden waarmaken en ja, we moesten soms creatief zijn. Zo was er de high-on-milk-quickie, last-night-the-babysit-saved-my-sex-life en wipperke-wip.
Je wilde geen overdreven ongeruste ouder zijn, maar de realiteit besliste daar anders over.
‘Ja. Op een gegeven moment zag ik iets raar in de stoelgang van Jutta. Ik was ervan overtuigd dat het een soort parasiet was en ik trok er een foto van en stuurde die naar mijn hele familie en vriendenkring. Uiteindelijk, na dolle paniek gezaaid te hebben en zelfs de pediater mee op het parasietenspoor gezet te hebben, bleek dat het om een niet-verteerde druif ging. Deze anekdote is nog maar een voorbeeldje van de vele crisis- en/of paniekaanvallen die je als ouder krijgt (lacht). Gelukkig betert dat wel naarmate je kind ouder wordt.’
Je zou nooit een kind op de wereld zetten dat zijn ouders een hele nacht wakker zou houden. Helaas woog dat uiteindelijk bij jou het zwaarste door.
‘Ja. Jutta had zoals ik al zei een slaapstoornis. Ze werd tussen middernacht en 2 uur ‘s nachts altijd wakker. Ze kreunde, hortte en stootte de hele tijd, en sliep daarna niet meer aan een stuk door, maar in episodes. Dat is pas overgegaan toen ze tweeënhalf jaar oud was. Dat zorgde ervoor dat ik meer dan twee jaar maar maximum twee uur per nacht sliep. Dat was ontzettend zwaar. Ik ben gewend om te werken in stresssituaties waardoor de adrenaline me wel op de been hield, maar na een tijdje werd het me toch te veel en stortte ik letterlijk in. We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan waar Jutta een weekje moest blijven voor allerlei onderzoeken. Uiteindelijk bleek dat ze een foutje in haar hersenen had en dat ze daar gewoon moest uitgroeien.’
Had je schrik dat je dezelfde lijdensweg zou meemaken met Stella?
‘Ja. Ik was daar heel bang voor. Daardoor twijfelden Pieter en ik zelfs heel hard of we wel een tweede kindje aan durfden. Stella maakt ‘s nachts dezelfde geluiden als Jutta, dus we gingen al onmiddellijk naar het ziekenhuis – nu we nog energie hebben – om ook haar te laten onderzoeken. Daaruit bleek dat ze onder meer reflux heeft. Bij Jutta is het probleem wel pas erger geworden na zes maanden, dus het is nog even bang afwachten of Stella diezelfde weg opgaat.’
We hebben heel wat clichés bevestigd. Maar wat is nu eigenlijk je conclusie?
‘Je kan nooit helemaal voorbereid zijn op het moederschap. Probeer ook niet alle clichés, zoals ik dus deed, angstvallig te vermijden. Je krijgt er sowieso mee te maken en dat is helemaal oké. Go with the flow. Zolang je je kindje met veel liefde behandelt en je hulp durft inschakelen, komt alles altijd goed. Dat is het beste advies dat ik kan geven.’
‘Bij mij zou het niet waar zijn’ van Elle De Leeuw – € 19,99 bij Standaard Boekhandel
Lees ook:
- 21 mama’s (to be) over angsten, onzekerheden en frustraties waar ze amper over durven spreken
- #FirstTimeMom: dit leerden 36 lezeressen in hun eerste jaar als mama
- De cartoons van Natasha (35) doen bij elke mama een luid belletje rinkelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
