‘Dankzij deze roman kijk ik met meer begrip en zachtheid naar mezelf, als “ex” zijnde.’
‘One True Loves’ van Taylor Jenkins Reid: ‘Zestig pagina’s lang bengelde er een traan in mijn ooghoek’
Yes, het is tijd voor een nieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een redactrice je een van haar must-reads. Zo van die boeken die je maar niet kan wegleggen. Redactrice en diehard boekenwurm Annelies (26) tipt ‘One True Loves’ van Taylor Jenkins Reid, een verhaal over rouw, verlies en liefde.
Waarover gaat ‘One True Loves’?
De twintiger Emma Blair trouwt met haar middelbareschoolliefde Jesse. Ze leven het leven van hun dromen in Los Angeles, ver verwijderd van hun ouders in Massachusetts. Maar op de dag dat ze één jaar getrouwd zijn, raakt Jesse vermist bij een helikopterongeluk boven de Stille Oceaan.
Gebroken keert Emma terug naar haar ouders. Dan komt ze een vriend van vroeger tegen, Sam, en totaal onverwacht wordt ze weer verliefd. Dit lijkt haar tweede kans op geluk. Tot ze een telefoontje krijgt van Jesse. Emma moet kiezen tussen een echtgenoot en een aanstaande, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan…
Favoriete quote?
‘Als ik me somber voel, weet je dan wat ik doe om mezelf op te vrolijken?’‘Dan eet je patat en neem je een cola light’, zegt hij op hetzelfde moment als ik zeg: ‘Dan ga ik pianospelen.’
Mensen die mij kennen of geregeld mijn boekrecensies lezen, weten dat ik geen janker ben. Ik ween niet bij boeken, films, series of muziek. De kleinste voorbode van een traan is in mijn geval dus een gigantisch compliment en natuurlijk wist Taylor Jenkins Reid dat klaar te spelen.
Deze quote lijkt nietszeggend, maar omvat diepgang van het boek in zijn schijnbaar banale woorden. Vanaf deze kleine dialoog heeft er tot aan de laatste pagina een kleine traan in m’n ooghoek gezeten.
Waarom moet je ‘m lezen?
Ik heb heel lang uitgekeken naar de vertaling van dit boek, aangezien ik alle andere romans van Taylor Jenkins Reid al (meermaals) gelezen heb. Ik vermoedde dus ergens al dat dit een nieuwe favoriet zou worden en het feit dat ik amper een dag nodig heb gehad om erdoor te vliegen, bevestigt dat.
Dit boek klinkt misschien als een typische romance, maar gaat eigenlijk over de complexiteit van rouw en hoe moeilijk het kan zijn om je leven terug op te pikken na het verlies van een dierbare. Taylor Jenkins Reid weet op een toegankelijke en mooie manier te omvatten hoe het herstelproces na zo’n ingrijpend verlies een mens fundamenteel verandert.
De emoties die de hoofdpersonages doorheen het boek ervaren, leek ik ook te voelen. Wat dus ook wil zeggen dat ik gedurende het lezen af en toe mijn uitgebreide observaties heb moeten ventileren (sorry, Bo). Op een punt was ik zelfs zo hard geïnvesteerd in het verhaal dat ik vijftig pagina’s lang op het puntje van mijn stoel en vol frustratie heb zitten wachten tot een gesprek dat er in mijn ogen écht moest komen. Spoiler alert: het kwam en het heeft mijn hart gebroken.
In ‘One True Loves’ wordt niets verbloemd of geschuwd, maar dat wil niet zeggen dat de mooie en gelukkige momenten minder aandacht krijgen. Ondanks de zware materie voelt deze roman dus niet aan als een baksteen in je maag. Hij heeft me net doen nadenken over mezelf en de relaties die ik al heb gehad. Ik merk dat ik dankzij Emma, Jesse en Sam, nu met meer begrip en zachtheid naar mezelf kijk als ‘ex’ zijnde.
Kortom: een fictief verhaal, met personages en emoties die écht aanvoelen. Mijn favoriete auteur doet het toch maar weer.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
