Redactrice/boekenwurm Annelies tipt in de #FlairBookClub ‘Weer zo’n stom liefdesverhaal’.
‘””Weer zo’n stom liefdesverhaal”” is zwijmelen mét diepgang’
Yes, het is tijd voor een nieuwe #FlairBookClub. Elke maand tipt een redactrice je een van haar must-reads. Zo van die boeken die je maar niet kan wegleggen. Redactrice en boektokker Annelies (27) tipt ‘Weer zo’n stom liefdesverhaal’.
Waarover gaat het?
Molly Marks schrijft scenario’s voor Hollywood-romcoms, en weet dat ‘romantiek’ maar nep is. Haar enige verliefdheid was op de middelbare school: Seth. Seth Rubinstein gelooft dan weer wel in ware liefde, ondanks zijn baan als succesvol echtscheidingsadvocaat. Al jaren zoekt hij in talloze slechte dates en kortstondige relaties naar de ware. Maar niemand kan tippen aan Molly Marks, het eerste meisje dat zijn hart brak.
Tijdens een reünie zien Molly en Seth elkaar terug. Na een dronken onenightstand gaan ze een weddenschap aan: degene die het lot van vijf stellen kan voorspellen vóór de volgende reünie, krijgt gelijk over de liefde. Het vijfde duo? Dat zijn ze zelf. Molly verzekert Seth dat hij op weg is naar een gebroken hart. Seth belooft haar dat ze hopeloos verliefd op hem zal worden.
Favoriete quote?
Ik heb nooit dat romcomdeel van onze relatie nodig gehad. Ik leefde voor dat gedeelte dat je juist niet bevriest in de tijd. De liefde, de pijn en de puinhoop.
Gedurende het hele boek zie je beide personages groeien, zowel samen als apart. Toch is hun relatie niet vanzelfsprekend, omdat ze allebei dertigers zijn met een stevige rugzak. En dat is net hetgeen wat mij het meeste aansprak in dit boek en wat naar voren komt uit de quote: een sterke relatie is niet alleen de meet cute die je ziet in romcoms, maar omgaan met elkaars pijn en ‘puinhoop’.
Waarom moet je ‘m lezen?
Om heel eerlijk te zijn: de eerste 30 pagina’s van dit boek vond ik echt niet goed. Ze stonden zo vol van de clichés dat ik bijna gestopt was met lezen. Gelukkig heb ik me niet laten doen door die cringy uitspraken en gebeurtenissen en ben ik blijven verder lezen, want het échte verhaal was het meer dan waard.
‘Weer zo’n stom liefdesverhaal’ wordt vanuit twee standpunten geschreven, dus je leert zowel Seth als Molly goed kennen. Eens alle clichés achter de rug zijn, blijf je dus achter met twee volwassenen van rond de dertig die, met een rugzak en een heleboel onbeantwoorde en herkenbare levensvragen. ‘Is dit nu alles? Ga ik voor altijd alleen blijven? Welke richting moet ik uit met mijn carrière? En ga ik ooit wel kunnen liefhebben nadat ik zo heb afgezien van de scheiding van mijn ouders?’
Hoewel de hoofdpersonages moeite hebben om elkaar te vinden of bij elkaar te blijven, is het toch geen verhaal over aantrekken en afstoten. Er worden geen spelletjes gespeeld die gevoed worden door koppigheid, trots en jaloezie. Molly en Seth zijn onderhevig aan de – voor iedereen herkenbare – pieken en dalen van het leven, maar benaderen relaties met respect en proberen zichzelf en hun gevoelens te begrijpen in een wereld die constant verandert.
Dat is dan ook wat me het meest aansprak: de zelfreflectie, de groei, de eerlijkheid en de moed van deze personages. En het feit dat ik er op tijd en stond eens goed mee kon zwijmelen en lachen. Het blijft natuurlijk een romantisch verhaal!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
