Hoewel Bronwyn er niet aan wou toegeven, veranderde het moederschap haar onrechtstreeks toch.
BABYB(R)ABBELS – Bronwyn (26): ‘Of je het nu wil of niet, je kindje staat vanaf nu op de eerste plaats’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Hoewel Bronwyn er niet aan wou toegeven, veranderde het moederschap haar onrechtstreeks toch. ‘Ik ga nog even graag op restaurant met vriendinnen, maar vanaf nu komt daar iets meer planning bij kijken’, klinkt het.
Bronwyn (26) en Jan (37) werden vorig jaar in november de trotse ouders van Noell. Jan heeft al een zoontje, Louis (7), uit een vorige relatie. ‘We wilden een naam die je niet heel vaak hoort‘, vertelt Bronwyn. ‘Maar die ook niet té speciaal is, zoals mijn naam. Jan kwam met de naam Noël. Ik ging op zoek naar een “coolere” schrijfwijze en zo kwamen we bij Noell.’
‘Op een avond kwam Jan thuis met de boodschap dat hij heel graag samen nog een kindje wilde. Dat maakte me heel gelukkig, dus we stopten meteen met anticonceptie. Nooit gedacht dat we drie maanden later al een positieve zwangerschapstest in handen zouden hebben. Het was wel even schrikken, zo snel al, want we waren net verhuisd naar een eigen stekje. Maar na het eerste bezoek aan de gynaecoloog (alleen, want: corona) was ik helemaal verliefd op dat wezentje!’
Lichtpuntje
‘De eerste twaalf weken was ik heel erg misselijk en moe, maar toen dat voorbij was, heb ik echt een heerlijke zwangerschap gehad. Ik was heel graag zwanger! Ik stond te popelen om het nieuws aan mijn ouders te vertellen. Mijn papa kreeg een enveloppe met de zwangerschapstest in. Hij schrok zich een bult en begon meteen te wenen. Ook mijn schoonvader moest een traantje wegpinken. Een lichtpuntje tijdens de eerste lockdown!’
‘Totaal onverwacht organiseerden mijn vriendinnen een babyshower op een zonnige dag in juli. Normaal heb ik altijd alles door, maar dit had ik totaal niet zien aankomen. Er was taart, blauwe donuts, cadeautjes... Erg leuk!’
Trekkerig gevoel
‘Omdat het mijn eerste kindje was, wist ik totaal niet wat me te wachten stond bij de bevalling. Ik was wel al een paar keer naar de kinesist geweest die me gouden tips had gegeven. Ik was uitgerekend voor 16 november, en aangezien je bij een eerste kindje zelden vroeger bevalt, was ik er nog heel gerust in. Maar op 5 november werd ik wakker en had ik een heel naar, trekkerig gevoel in mijn buik.’
‘Op dat moment stond ik er absoluut niet bij stil dat dat weleens weeën konden zijn. Doorheen de dag werd het gevoel erger en erger tot ik op een bepaald moment dacht: “Oh nee, voorweeën”. Ik stuurde een berichtje naar een zwangere vriendin die me geruststelde dat je daar nog wel een paar weken mee rond kon lopen. Ik probeerde afleiding te zoeken, maar op een bepaald moment begon het echt pijn te doen. Jan pakte de timer erbij en riep dat we meteen naar het ziekenhuis moesten vertrekken.’
Jan pakte de timer erbij en riep dat we meteen naar het ziekenhuis moesten vertrekken.
‘Het ziekenhuis is maar vijf minuten van bij ons vandaan, maar de rit leek wel uren te duren. Van de spoed waggelde ik naar het verloskwartier. Ik bleek nog maar vier centimeter ontsluiting te hebben, dus we gingen ervan uit dat we nog wel een tijdje op bed zouden blijven liggen. Maar plots ging het heel snel. Ik kreeg een epidurale verdoving en vier uur later werd Noell geboren. Het is een onbeschrijfelijk gevoel als je je kindje voor het eerst in je armen hebt. Het gaf me zo’n warm gevoel vanbinnen, en dat is sindsdien niet meer weggegaan.’
Kleine wondertje
‘En toch kon ik me de eerste paar weken moeilijk aanpassen aan het moederschap. Ik had veel last van mijn hormonen, weende heel veel en twijfelde constant aan mezelf. Moeder zijn betekent voor mij je iedere dag inzetten voor je kleine wondertje. Er zijn, liefde geven en hem begeleiden in deze (soms wel fucked up) wereld. Je leven draait nu niet alleen meer om jezelf, je job of je relatie. Je leven draait nu vooral rond je kindje. En dat zal voor altijd zo blijven, denk ik.’
Onrechtstreeks verandert het moederschap je toch. Je kindje staat nu op de eerste plaats.
‘Het is niet omdat ik nu een kindje heb, dat ik als persoon moet veranderen of ik me anders moet gedragen. Ik ga nog steeds op restaurant met vriendinnen en ik drink nog even graag een wijntje. Maar onrechtstreeks verandert het moederschap je toch. Je kindje staat nu op de eerste plaats. Je impulsieve, spontane leventje valt weg. Je moet alles nu plannen en daar heb ik het soms wel moeilijk mee. Maar ik zou niet anders willen!’
‘We waren geschrokken, maar o zo blij. Voor de zekerheid hebben we nog een tweede test gekocht en zo wist ik meteen dat het nog heel pril was.’
‘Het geslacht hebben we meteen verteld, want ik kon het niet geheimhouden. De babyshower is nog steeds iets wat me zo heeft verrast. Ik heb zo’n lieve vriendinnen, mama en schoonmama! Een dag vol liefde, verrassingen, spelletjes, TikTok-filmpjes maken, taart eten, koffie drinken, roddelen, verlangen naar de baby. Zalig!’
‘Toen ik 37 weken zwanger was, hebben we een zwangerschapsshoot vastgelegd bij Tritfotografie! Top fotograaf, en top resultaat. Ik ben zo blij dat ik dit op beeld heb.’
‘Het geboortekaartje hebben we bewust heel basic gehouden. Gewoon wit met in kaki letters zijn naam. Als geboortegeschenkjes had ik groene kaarsjes, flesjes bier, bellenblazers en toverstafjes met snoepjes in.’
‘Door de coronamaatregelen vreesden we ervoor dat het zoontje van Jan niet op bezoek zou mogen komen. Maar gelukkig mocht dit wel. Hij was zo gelukkig en trots. Na negen lange maanden had hij eindelijk zijn broertje in zijn handen!’
‘Mijn pépé en mémé die mijn kindje in hun armen hebben. Zo hartverwarmend. Niets kon mij op dat moment gelukkiger maken. Ik had er altijd van gedroomd dat mijn oma en opa mijn kindje nog zouden vasthebben. En kijk, nu is het zo!’
‘Ik had deelgenomen aan een wedstrijdje voor een nieuwe opkomende webshop, Maximus babyfashion, en ja hoor: we mochten meedoen! Noell vond het superleuk, al die aandacht en al die verschillende kleertjes. Genieten voor mama en zoon. De foto werd genomen door Svpphotography.’
‘Ik was samen met een vriendin zwanger die een kleine twee maanden later dan mij uitgerekend was. Doorheen de zwangerschap hebben we veel steun aan elkaar gehad. We hebben samen zwangerschapszwemlessen genomen, veel gelachen, maar ook veel gevloekt, want dat zwanger zijn is ook niet altijd even leuk! Eens we beiden bevallen waren, en een beetje bekomen waren, zijn we gestart met wekelijks samen te gaan lopen. Dit is ons zenmomentje. Veel praten over de kindjes, soms eens klagen over de papa’s... Echt eventjes tijd voor onszelf.’
‘Noell is helaas niet gespaard gebleven van het RSV-virus. We moesten twee nachtjes in het ziekenhuis blijven, maar wat is hij sterk! Mijn hart brak toen hij daar zo futloos lag met z’n zuurstofmaskertje. Maar zijn lachje bleef wel altijd aanwezig.’
‘Goeiemorgen! Via videocall... maar wat heb ik ervan genoten! Ik ging drie dagen naar de Ardennen met een vriendin. Na zeven maanden non-stop voor Noell te zorgen, niet uit te slapen en te werken, heb ik er echt van genoten. Ik heb hen wel superhard gemist, en het zal dus wel eventjes duren voor ik dit opnieuw doe, denk ik.’
Foto’s: Tritfotografie, Svpphotography, eigen foto’s
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Meer mama’s over het moederschap:
- Elise (25): ‘Ik had totaal geen feeling met baby’s en was bang dat ik dat fameuze moederinstinct niet had’
- Marieke (27): ‘Door mama te zijn, besef ik wat onvoorwaardelijke liefde betekent’
- Flore (23): ‘Ik wou altijd een jonge mama zijn, maar dit vond ik toch een beetje heel jong’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
