Deze lezers kozen voor een alternatieve woonoptie om beter te kunnen sparen

Zoë (26) woont in het tuinatelier van haar schoonouders.

‘Samen met mijn vriend en zijn ouders bouwden we hun tuinatelier om tot een gezellige studio. Het gaat om een apart gebouw in hun tuin waarin we de bovenverdieping volledig onder handen hebben genomen. De kosten daarvoor waren ongeveer € 20.000, wat wel een investering was voor mijn schoonouders, maar langs de andere kant zorgt het ook voor een meerwaarde aan hun huis wanneer ze het later willen verkopen. Het was dus een win-winsituatie.

We mogen enorm van geluk spreken, want we hebben nu bijna geen maandelijkse kosten. Onze elektriciteit is volledig op zonnepanelen en we gebruiken gefilterd regenwater om ons te douchen. We hebben een gezellige woonkamer, een ruime slaapkamer en een badkamer met douche. Het is niet heel groot, maar meer dan voldoende voor ons tweetjes.

Het enige nadeel is dat we geen keuken hebben. Als we dat wilden, spraken we over een veel groter bedrag. Bovendien is dat qua brandveiligheid ook een pak moeilijker. Maar voor ons is dat niet echt zo’n groot probleem, want we eten allebei warm op het werk. ‘s Avonds steken we dan een afbakbroodje in de airfryer of eten we een boterham. En als we echt iets nodig hebben, zijn we maar een tuin verwijderd van het huis van mijn schoonouders (lacht).

We hebben gekozen voor deze woonoptie zodat we zo veel mogelijk aan de kant kunnen zetten en hopelijk binnen een paar jaar meteen een huis kunnen kopen dat van ons is. En wat we kunnen sparen is op deze manier effectief wel aanzienlijk meer dan wanneer we nu een appartement of huis zouden huren.’

Yasmine (27) doet aan cohousing met vrienden.

‘Mijn vriend en ik wilden nog niet meteen het “serieuze” leven starten – denk huisje, tuintje, kindje. Samenwonen met vrienden gaf ons het gevoel dat we nog even jong konden blijven (lacht)! Daarnaast zochten we ook een alternatief om het samenwonen wat betaalbaar te houden.

We wonen nu met z’n zessen, waaronder twee koppels die uiteraard een kamer delen. We hebben nog een slaapkamer over die we gebruiken als gezamenlijke bureau (én voor mijn kleerkast, oeps). Daarnaast hebben we ook een living die zelden gebruikt wordt, aangezien iedereen een tv heeft op zijn kamer. Dat is minder vechten om het kaske!

In de keuken zitten we het vaakst. We maken elk ons eigen eten omdat we allemaal verschillende werkuren hebben en we ons dus onmogelijk op elkaar kunnen afstemmen. Hierdoor hebben we ook niet echt het probleem dat we tegelijkertijd het fornuis nodig hebben. Qua sanitair hebben we twee badkamers: mijn vriend en ik delen de kleine badkamer, de andere vier de grote. Ook hier weer superhandig dat onze werkuren zo verschillend zijn.

Het huis dat we huren is volledig onderkelderd. We kunnen er dus superveel spullen kwijt én we maakten er een grote chillplek van om met vrienden te zitten en waar we kunnen poolen, darten, pingpongen en kickeren. Alle zes houden we ons aan een schema omtrent het poetsen: elke week is er iemand anders aan de beurt. Zo hoef je zelf eigenlijk maar één keer om de zes weken te kuisen! Zalig dus! Verder geldt de regel om voor tien uur ‘s ochtends geen lawaai te maken.

Wij betalen iedere maand € 2000 huur. Die prijs delen wij dan door zes. Uiteraard komen daar nog andere kosten bij zoals opstalverzekering, brandverzekering, gas en elektriciteit (geen water want we hebben een waterput), jaarlijks onderhoud van de waterverzachter en internet. Al dit samen komt zo‘n € 463 euro per persoon. Ieder van ons stort dus elke maand € 470 euro per persoon op de gezamenlijke rekening. Zo sparen we ook elke maand een klein bedragje voor als we toch onverwachte kosten hebben. Zo kochten we onlangs een nieuwe frigo omdat we toch wat extra plaats konden gebruiken.

Er hangen heel wat voordelen vast aan het cohousen met onze vrienden. Het delen van de kosten is met stip het grootste pluspunt, want zo kunnen we iets beter sparen. Al is dat ook niet elke maand, hoor! Daarnaast is er altijd leven in huis én is er altijd wel iemand om op onze hond te passen als wij er niet zijn. Ook huishoudelijke taken zijn veel minder zwaar. We geven eerlijk toe: zo’n groot huis met een fijne tuin zouden we met ons tweetjes niet kunnen betalen.

Natuurlijk zijn er soms ook wat minpuntjes, zo moeten alle keuzes en beslissingen altijd met z’n zessen gemaakt worden. Je moet ook altijd rekening houden met anderen in de keuken, de badkamer of wanneer je de was wil doen en je hebt uiteraard minder privacy dan wanneer je alleen zou wonen. We doen dit ondertussen al vier jaar en zouden het toch nog een jaar of twee willen doen. Daarna denk ik wel dat het tijd wordt om toch maar te beginnen aan dat “serieuze” leven (lacht).’

Charissa (33) woont in een motorhome.

‘Toen mijn vorige relatie op de klippen liep, kwam ik er alleen voor te staan. In m’n eentje een huis kopen was niet van toepassing, daar kon ik niet genoeg voor lenen. Ook een huurhuis kon ik niet betalen: de huur ligt vaak erg hoog en dan heb je het nog niet over elektriciteit, gas, water,… Daarbij heb ik een hond, dus een klein appartementje was ook geen optie.

Ik heb mezelf dan maar een tweedehands motorhome aangeschaft waarin ik nu al twee jaar woon. Dankzij mijn zonnepaneel betaal ik geen elektriciteitskosten en wat ik moet betalen voor brandstof, water en gas valt goed mee. Op deze manier kan ik toch sparen om ooit een klein huisje te kunnen kopen.

Maar ook een “klein huisje” kopen, is niet evident. Heel wat gemeentes keuren een tiny house niet goed en er bestaan veel regels rond bouwgronden, je mag daar niet zomaar zetten wat je wilt. Die bouwgronden zijn in Vlaanderen bovendien bijna niet te betalen.

Als ik dan een betaalbaar huisje vind, moet dat gerenoveerd worden binnen de vijf jaar. Daardoor krijg ik ook niet de kans om die kosten verder te verdelen overheen de jaren. Voorlopig blijf ik dus nog even in mijn motorhome wonen zodat ik nog wat kan sparen en ooit hopelijk wél iets voor mezelf kan kopen.’