Dagboek: Joy anna 100% alcohol free (UPDATE)
Vrijdag 24 juli & zaterdag 25 juli
Twee dagen cheaten. Echt waar. Hoe kom ik er op. De drukste dagen van de Gentse Feesten en het plan om door te zetten door de ochtend, alleen al bij het idee snak ik naar een pintje. Help. Hoe ga ik dit doen!
Zondag 26 juli
Alsof de vrijdag en zaterdag in elkaar zijn overgevloeid. Plots is het weekend voorbij. Gedanst alsof mijn leven er van afhing. Op stap geweest tot ‘s ochtends. TIEN UUR ‘S OCHTENDS. Veel mensen leren kennen. En voor mijn derde keer Gentse Feesten, de beste ooit. Geen idee of ik deze ooit zal kunnen overtreffen.
Ik heb pintjes gedronken. Genoeg pintjes. Of ik genoten heb? ENORM. Meer dan dat ik anders zou gedaan hebben mocht ik elke dag nog pintjes drinken. Want bij elk pintje dacht ik letterlijk: “zalig, een pintje”. Haha!
Het besef is er. Op deze zondag. Ik kom thuis en gun mezelf een zelfgemaakte (spelt) pasta arrabiata. Terwijl ik amper pasta eet (énorm moe word ik daarvan, not kidding en ook uren buikpijn gehad erna, maar ach.).
Af en toe ga beloon ik mezelf. #gewoon. Want dat maakt het leven net leuk. Die #cheatday. Want geef toe dat moment waarop je TOCH die carbs eet die je de dag ervoor hebt laten liggen, dàt zijn de gelukkigste momenten van je leven. En hey, das het enige dat telt. Want tot dat besef ben ik gekomen. Wat als het morgen allemaal gedaan is? Ik plots nooit meer kan genieten van heerlijke dingen zoals een koud pintje in de zon?
Ik hoef niet elke dag een glas alcohol. Maar het is perfect gezond om af en toe een (hele pot, ahum) lepel Ben & Jerry’s te eten. Dus is het ook perfect gezond om af en toe dat glas wijn toch te bestellen. Ik ga er gewoon voor zorgen dat max 1 keer per week te doen. BAM! Nieuwe levensstijl.
#ofeenpintje. Tijdens het opzoeken van deze afbeelding op Pinterest heb ik trouwens de geniaalste #cheatday recepten (food welliswaar) gevonden.
Maandag 27 juli
30% van mijn vrienden zijn gluten intolerant. En wanneer we een restaurant ontdekken – ergens in België of Nederland – waar ze iets glutenvrij verkopen dat er lekker uitziet reppen we ons erheen. Deze keer il.cardinale in Mechelen. En het beste van al? één van de vrienden die mee is drinkt nooit, als in nooit. Dus bestellen we beiden een homemade iced-tea (aan te raden) en een liter water. Wel even geroken aan de Rioja van de wél drinkers aan tafel. En dat dat verdekke goed ruikt zo’n glas wijn. Het moet zo’n dikke maand en half geleden zijn dat ik een écht goed glas rode wijn heb gedronken. SCORE. Denk ik.
Dinsdag 28 juli
STANDAARD. En hartjes voor mijn vrienden die rekening met me houden <3. Klinken op een vriendinnetje haar verjaardag met water, benieuwd hoe feestelijk deze avond wordt. Hoewel, er zijn pizza’s of frietjes. I’ll be fine met mijn watertje <3
oh en ik krijg de laatste tijd immens veel de ‘ben jij afgevallen?’ vraag. Volgens mij ligt dat aan die paar pintjes of gin tonics minder deze maand. Nee?
Woensdag 29 juli en donderdag 30 juli
Het begint tot me door te dringen dat ik eind augustus 8 weken lang 7 dagen per week 20/24u ga moeten werken. Ik blijf dus al twee avondjes gewoon thuis. Slaatje met een boek aan tafel, aflevering Netflix en slapen. Geen uitdagingen qua ‘alcohol’ dus. En die koffe? Die is nog steeds easy to let go, ben al enkele keren in koffiebars geweest en ik drink niets anders dan water en soyamelk. High five Thielemans, goed bezig.
Vrijdag 31 juli
Na vele gesprekken over deze ‘test’ maand kom ik telkens op hetzelfde besluit: één keer per week een glas alcohol is écht genoeg. En als er geen reden voor is, zelfs veel te veel. Dus besluit ik meteen van deze avond mijn #cheatday te maken. De schoonste radiomadam Julie Van den Steen is jarig en daar hoort een gin tonic bij. Uit een beker. Want dat hoort zo op huisfeestjes. Nailed it again.
Zaterdag 1 augustus
Een hele dag rondhangen in Gent, ontbijten bij Balls & Glory – na een smoothie bij True Beans en rond 18u in slaap vallen tot 10u de dag erna. Geen idee of het door mijn nieuwe medicatie komt of door de gin tonic(s) van gisteren. Maar ‘s avonds drinken doe ik alvast niet, want ik slaap. En eten dus ook niet. Zouden er ‘slaapdiëten’ bestaan? Ik google. “Onderzoekers in Chicago ontdekten vorig jaar dat mensen die per nacht achtenhalf uur slapen, overdag ruim twee keer zoveel vet kwijtraken als mensen die kort en slecht slapen” – ik slaap max 5u per nacht – tot afgelopen nacht, dus misschien krijg ik wel een Victoria’s secret lijf als ik meer slaap! Of ik dat wil testen? Gho. Meer slapen zou gezond zijn. Maar #nevernotworking hé. Kendet.
Zondag 2 augustus
Ik. heb. tot. 10u30. geslapen. IK! 16u geslapen. ZESTIEN UUR! Ik vrees dat ik slaap nodig had. Heb ik het vrijdag te laat gemaakt (het was 2u)? Nee, dat kon erger. Heb ik te veel gewerkt deze week? Slaap ik niet goed?
En bam, we zijn vertrokken. Ik Google verder, alweer en zoek uit hoe ik beter kan slapen.
Deel 1) koop een nieuw bed. (dat zei mijn allergoloog trouwens uitdrukkelijk deze week. En ja, het woord allergoloog bestaat!).
Deel 2) Meer vis, yoghurt, jasmijn rijst, boerenkool, bananen en kikkererwten eten. Die bevorderen blijkbaar je slaap.
Deel 3) groene thee drinken voor het slapengaan. Dat zou je metabolisme versnellen, net als een glas koud water.
Deel 4) fuck it. Ik kijk vanavond Netflix tot ik in slaap val en drink die groene thee nu al. Al die regeltjes, ik kan dat niet aan. Had ik maar het karakter om dat allemaal te testen.
Oh ja, mijn heerlijkste petekind van de wereld, Lee, werd 3 vandaag. Zijn mama is bezig met het Pronokal dieet (wat zot goed blijkt te werken trouwens.) en mag ook geen alcohol drinken. Handig! We zijn dus met twee vandaag. Water met citroen en komkommer dan maar, het leek een gin tonic en ik heb er evengoed van genoten. En dat naar huis fietsen ging toch nét iets vlotter dan na een paar glazen wijn die ik normaal op heb als ik bij hen thuis hang. Denk ik. Ik verzin misschien constant excuses voor mezelf. Dat kan ook.
Donderdag 20 augustus
nee wacht.
We zijn achttien dagen na mijn laatste post. Twaalf dagen na de trouw van het jaar (vrienden van me). Elf dagen na We Can Dance. Tien dagen na de verjaardag van een vriend van me. Zeven dagen na mijn uitstap naar Stockholm. Zes dagen na de verjaardag van een vriend van me. Vijf dagen na het feestje van een vriend van me – waar ik een uur was -. En drie dagen na mijn verjaardag.
En guess what.
Mijn 100% alcoholvrij test is voorbij. Dat besloot ik op de trouw van goede vrienden van me. Mijn enige voornemen? Katers vermijden. Veel water en veel minder alcohol. Tijdens alle bovenstaande evenementen heb ik telkens wanneer ik werd gevraagd wat ik wilde drinken, of zelf iets ging halen, gelet op volgende vraag: heb ik zin in een pintje/glas cava? Of is water oké. En BAM. Dat werkt. En dat de laatste weken ik meer en meer geniet van het leven. Van de rust die ik heb gevonden, maar ook van de ‘ge leeft maar ene keer’-vibe. En als ik morgen sterf, heb ik verdomme wel lekkere wijn gedronken in mijn leven. Nailed it.
Tijdens mijn verjaardagsfeest afgelopen dinsdag – ik werd 23, kleine baby – heb ik 2,5 rabarbersap – gin’s gedronken en 2 glaasjes cava. HALLO VOORBEELDVROUW. Nee, serieus. Die hele test die ik heb uitgevoerd, heeft me doen beseffen dat ik alcohol niet nodig heb, uiteraard. Het is een gewoonte om je pink op te steken als iemand teken doet wat je wil drinken. Maar vanaf nu drink ik enkel énorm bewust en als ik ervan kan genieten. Wat ik eerder al zei: geen lauwe cava op events en geen pintje na pintje na pintje. Want ik zeg het je, alles smaakt lekkerder nadat je eerst watertjes – of ertussen – drinkt.
De drukste periode van mijn tot nu toe – heel erg jonge – leven komt er vanaf volgende week aan. Acht weken lang, zeven op zeven van 6u00 tot 22u00 werken. En ja, elke einde draaidag – nu zeg ik nog einde draaiperiode tegen mezelf, maar een heel sterke ruggengraat heb ik blijkbaar nog niet ontwikkeld dus ik vrees dat die ‘periode’ in week gaat veranderen – ga ik misschien genieten van een gin tonic. Om te vieren, voor de smaak en voor de gezelligheid. Of een cava. Of een goed glas wijn aan tafel. Maar meer dan dat? Nee bedankt.
Weetje: ik kreeg nog steeds enorm veel flessen gin, cava en champagne als cadeau op mijn verjaardag. Bedankt om mijn berichten hier te lezen vrienden van me. NOT.
Op je 23 kunnen zeggen ‘ik ben nog maar drie keer in mijn leven echt doorgegaan op een feest tot 10u ‘s ochtends’ en ‘ik ben nog nooit wakker geworden zonder te weten waar ik was’ is zo ongelooflijk 2015.
Generatie Y, #nevernotworking, at your service.
En ik beloof je, de dag dat ik spijt krijg – ben ik slecht in, maar je weet nooit – en me volledig in ‘het inhalen van mijn jeugd’ stort. Begin ik terug te schrijven.
Dat zullen schrijfsels als dit zijn:
donderdag 20 augustus 2035
Euhm, @flairbelgie, weet iemand waar North Sentinel Island is?
[sm-rambla-embed][YOUTUBE_0Kf9ZF1NLXQ][/sm-rambla-embed]
Bron: nollyvines
De groetjes – van mij en mijn Mari (mijn favoriet drankje atm), we zijn gelukkig samen. En u?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier