Je kan als een pro een andere onderbroek aantrekken in een slaapzak, toch?
11 dingen die je herkent als je in een jeugdbeweging hebt gezeten
De jeugdbeweging is geen hobby, het is een way of life. Daar zal elke chiro-, scouts-, KSA- of KLJ-adept het helemaal mee eens zijn. Voor degenen die zo’n jeugdbewegingsleven geleid hebben, zullen deze elf situaties erg bekend in de oren klinken.
Je hebt zeker één keer in je leven een volledig teentje look gegeten, slagroom van iemands tenen gelikt of een rauw ei van mond tot mond doorgegeven.
Je moet nog steeds kokhalzen wanneer je eraan denkt.
Op kamp was de regel: wat ’s avonds in de tent gebeurt, blijft in de tent.
Maar wordt later, wanneer jullie eenmaal leiding zijn, 963 keer naverteld omdat het zó hilarisch was.
Na jaren training ben je een pro geworden in de disciplines slaapzakslapen, bosjesplassen en vuurtje stoken.
Je bent ook een kei in je omkleden in een slaapzak, je voortbewegen in een slaapzak en je zaklamp verliezen in een slaapzak.
Na een voorkamp, een kamp én een nakamp samen, ben je je medeleiding beu. Maar na een dag thuis mis je hen alweer.
Zélfs de meest etterige leden die je tien dagen lang vervelende waarom-vragen stelden, huilden en en ruziemaakten, lijken plots leuk gezelschap.
Dankzij je tijd als leiding ben je een multifunctionele machine geworden.
Compententies die je in de jeugdbeweging leert: fuiven en eetfestijnen organiseren, tenten opzetten, putten graven, opdienen, tappen, improviseren, omgaan met vervelende medeleiding en – last but not least – flesjes bier op een creatieve manier openen (als in: aan de rand van de bierbak of met een aansteker).
Je flipt allang niet meer wanneer je ziet dat er een teek op je lijf zit.
Nummer 1.876: check!
Je hebt zo’n speciale band met je jeugdbewegingsvriendjes, dat je ervan overtuigd bent dat jullie over 60 jaar samen hele dagen taartjes zullen eten en Rummikub spelen.
Je hebt met hen namelijk meerdere malen samengeleefd in een te kleine tent met een enorm slaap- en hygiënetekort, en tóch hadden jullie de tijd van jullie leven. Dat wil iets zeggen.
Zaterdag/zondag is scheerdag.
Want leggings en panty’s zijn voor plooiers, zelfs wanneer het vriest.
Gevolg: je benen stonden aan het einde van het weekend altijd vol blauwe plekken en schrammen.
Of vol tekeningen en namen van je (mede)leden.
Je hebt je vaak afgevraagd af wat mensen die niet in een jeugdbeweging zitten met hun zeeën van tijd doen.
Tot het moment waarop je zelf uit de jeugdbeweging ging en je het concept van de lazy Sunday leerde kennen. Za-lig.
Met de geweldige herinneringen die je bijeensprokkelde tijdens je jeugdbewegingsjaren, kan je een boek dikker dan de Bijbel vullen.
Je voelt eeuwige dankbaarheid voor je ouders, die je als kleine snotneus op een dag in de armen van die enge, onbekende leiding hebben achtergelaten. Beste. Beslissing. Ooit.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
