Na Karen en Kristel, begint nu ook Josje Huisman (30) stilaan te werken aan haar solocarrière na K3. En dat doet ze op eigenzinnige wijze. Door uit te pakken met haar eerste stijlboek #dresscodejosje.
‘Het voorstel om een boek te maken rond mijn stijl kwam in eerste instantie van de uitgeverij’, vertelt Josje bij een kop koffie op een zonovergoten Antwerps terras. ‘Zelf was ik nog niet op dat idee gekomen. Maar ik vond het wel meteen een fantastische uitdaging. Ik amuseer me rot met het samenstellen van mijn look, en als ik daarmee ook ander vrouwen kan inspireren, is dat helemaal top. Mijn boek bevat heel veel foto’s en is opgebouwd op basis van mijn eigen ervaringen met de verschillende soorten feestjes die ik al heb meegemaakt, aangevuld met een aantal thema’s die ik zelf heb bedacht. #dresscodejosje is uiteindelijk een boek van 200 pagina’s geworden. Ik ben heel fier op het resultaat.’
Welke boodschap wil je met dit boek meegeven?
‘Mijn boek is geen stijlbijbel, ik zie het eerder als een inspiratiegids. Ik ben geen stylist die zegt wat wel en niet mag. Ik wil gewoon een aantal mogelijkheden aanbieden en tonen wat eventueel kan. Ik vind het vooral heel belangrijk dat de meiden die mijn boek lezen, zich goed in hun vel voelen. Want als je lekker in je vel zit, kan je een vuilzak aan en zie je er nog goed uit. Ik vind het leuk om een inspiratiebron te zijn, maar je moet mijn stijl zeker niet kopiëren om goedkeuring te krijgen van andere mensen of om er te kunnen bij horen.’
Is dit boek voor jou een eerste stap naar een nieuwe carrière als styliste?
‘Ik vond het heel fijn om dit boek te maken en om met mode bezig te zijn. Ik sta ook absoluut open voor nieuwe uitdagingen in die richting. Maar het is niet zo dat ik me nu exclusief op mode wil gaan toeleggen. Iemand anders stylen lijkt me ook heel moeilijk. Dat is echt een vak apart, dat ik liever overlaat aan mensen die daar beter in zijn.’
Dit boek is je eerste grote verwezenlijking na K3. Denk je soms met heimwee aan die periode terug?
‘Natuurlijk denk ik er nog vaak aan terug. Maar niet met heimwee, want dat zou betekenen dat ik er opnieuw naar verlang. Ik blik er met veel plezier op terug en koester de mooie herinneringen. Toen ik onlangs op reis was in Zuid-Amerika, heb ik aan een aantal medereizigers nog foto’s laten zien van onze afscheidstournee en betrapte ik mezelf erop met welke trots ik daar toen over sprak. Alsof ik zelf nauwelijks kon geloven dat ik dat allemaal heb meegemaakt. Misschien blik ik hier als ik ouder geworden ben, wel met weemoed op terug. Maar zover zijn we dus nog niet (lacht).’
Josje Huisman over haar nieuwe carrière en haar stijlboek
Heeft iedereen het je ondertussen vergeven dat jij de aanleiding gaf om te stoppen met K3?
‘Dat issue hebben we van tafel geveegd door onze afscheidstournee met een gigantisch mooie knal af te sluiten, denk ik. We stonden er zij aan zij, en samen waren we sterk. Ik heb twee jaar geleden gewoon de vraag op tafel gegooid, die elk jaar op tafel kwam. Alleen hebben we er deze keer langer over doorgepraat en hebben we samen onze conclusie getrokken. Dat daar zoveel commotie rond ontstond, begrijp ik nog altijd niet. Maar goed, dat ligt ondertussen achter ons. We hebben onze K3-periode, met drie, op een goede manier kunnen afsluiten. Dat is het belangrijkste.’
Heb je vandaag nog contact met Karen en Kristel? Of is het toch waar dat jullie met ruzie uit elkaar zijn gegaan?
‘Vóór mijn boekvoorstelling was het even geleden dat we elkaar nog hadden gezien. Tijdens de zomer heeft ieder van ons haar draai gezocht in haar nieuwe leven. De meisjes van K3 hadden een drukke zomer, waardoor ook Kristel de handen vol had. Maar ik had wel iedereen uitgenodigd op het lanceringsfeest van mijn boek en dat was een fijn weerzien.’
Wat mis je nu toch het meest uit jouw K3-periode?
‘De ritjes in de toerbus waren altijd heel gezellig. Lekker kletsen zonder je ook maar ergens druk over te hoeven maken. Nu pas besef ik wat een luxe het was dat alles zo goed voor ons geregeld werd. De optredens mis ik natuurlijk ook soms. Maar aan de andere kant is er nu wel een groot verantwoordelijkheidsgevoel weggevallen en dat mis ik niet. Een agenda met honderdtwintig shows in het vooruitzicht was fijn, maar het legde ook een enorme druk op mijn schouders. Ik moest er altijd staan, mocht niet ziek worden of iets oplopen. Ik heb het altijd heel leuk gevonden om mee te draaien in die ratrace. Maar de rust die ik nu mag ervaren, is ook wel fijn. Ik heb de voorbije maanden zo genoten van de vrijheid die ik deze zomer heb mogen ervaren, en vond het geweldig om weer meer tijd met mijn familie te kunnen doorbrengen.’
Ben jij een familiemens?
‘Absoluut. Ik kom uit een groot gezin met twee broers en twee zussen en heb al zes neefjes en nichtjes. De oudste is zes en zo fijn om mee om te gaan. En ook het dochtertje van mijn oudste zus dat pas geboren is, vind ik geweldig. Nu merk ik echt hoeveel belang ik aan zulk familiegeluk hecht.’
Josje Huisman over haar nieuwe carrière en haar stijlboek
Begint jouw biologische klok dan nog niet te tikken?
‘Ik voel nog niet de drang om meteen aan kinderen te beginnen, maar ik betrap mezelf er wel op dat ik het steeds belangrijker begin te vinden. Op professioneel vlak krijgt mijn leven een nieuwe wending. Hopelijk komt die nieuwe wending er op termijn ook in mijn privéleven. Veel van mijn vrienden zijn nu in de fase terechtgekomen waarin ze zich beginnen te settelen, een gezinnetje stichten en de richting beginnen uit te stippelen waar ze met hun leven naartoe willen. Zelf ben ik vandaag nog single, maar toch begin ik daar ook meer en meer over na te denken. Maar daarvoor moet ik dus eerst terug wat meer stabiliteit vinden.’
Heb je nu soms het gevoel dat je in het verleden daarvoor op de verkeerde mannen viel?
‘Misschien wel? Maar uiteindelijk ben ik wel iedere keer verliefd geworden en hebben we samen veel plezier beleefd. Het draaide dan wel niet uit zoals we gepland hadden. Maar om daarom nu te zeggen dat het allemaal niks betekende, is een beetje laf. Het was goed voor dan, maar niet voor lange termijn. Soms ben ik bang dat ik mijn kruit heb verschoten. Maar toch geloof ik nog altijd in de ware liefde. Mijn ouders zijn op dat vlak het perfecte voorbeeld voor mij.’
Wat zoek jij in een man?
‘Mijn ideale man is een geduldige man, met een fijne vorm van humor. Een man die van ondernemen houdt en mij een beetje op sleeptouw neemt, zodat ik niet altijd het voortouw moet nemen. Een zorgzaam type, dat toch een bepaalde ontwikkeling heeft en naar wie ik kan opkijken. Doorgaans val ik op donkere mannen, maar dat maakt eigenlijk weinig uit.’
Je bent dit jaar dertig geworden. Uiterlijk kan het vanaf nu alleen maar bergaf gaan, wordt wel eens gezegd. Maak je je daar al zorgen over?
‘Als danseres ben ik daar natuurlijk altijd mee bezig geweest. Maar ik ben niet geobsedeerd door mijn uiterlijk. Met ouder te worden ondervind ik wel wat voor weerslag wat je eet en drinkt op je huid kan hebben. Daarom neem ik voedingssupplementen en drink ik voldoende water. Om er goed te blijven uitzien probeer ik er een gezonde levensstijl op na te houden. Jennifer Lopez is op dat vlak mijn grote voorbeeld. Maar als ik er zo goed wil blijven uitzien al zij, moet ik nu al beginnen te zorgen dat ik fit blijf.’
En hoe hou jij je lichaam in vorm?
‘Ik sport drie keer per week en word begeleid door een personal trainer. Ik ben ook geen zoetekauw of snoeper. En ik heb goede genen meegekregen. In onze familie is iedereen vrij slank.’
Josje Huisman over haar nieuwe carrière en haar stijlboek
Kan jij bij momenten toch ook onzeker zijn over hoe je eruit ziet?
‘Jawel. Mijn haar is altijd een beetje een issue. En ik heb een moeilijke huid. Stress of ongezond leven uiten zich snel in droge of rode vlekjes op mijn huid. Dingen die ik dan met make-up probeer te verdoezelen, maar zo alleen maar erger maak. Ik gebruik niet veel make-up, maar ga ook nooit de deur uit zonder. Het klinkt misschien stom of ijdel, maar ik krijg regelmatig de vraag om mee op de foto te gaan en ben zelf ook erg actief op sociale media. En als ik er een beetje deftig uitzie op mijn Instagrampagina, voel ik me toch een stuk beter.’
De commentaar die je op sociale media soms over je heen krijgt, is niet mals. Kwetst dat je?
‘Social media kan inderdaad een riool van venijn zijn. Ik zie uiteraard wat over me verschijnt en natuurlijk vind ik dat soms irritant. Maar ik merk dat ik het de laatste tijd wel makkelijker van me af kan schudden. En lukt dat niet, dan post ik een foto van mezelf om het statement te maken: dit is míjn pagina, ben je het niet met me eens, ga dan gewoon lekker weg.’
Door die manier van aanpakken zien veel mensen jou als een harde tante. Ben je dat ook echt?
‘In mijn naaste omgeving zeggen veel mensen vaak: “Wat ben jij toch sterk.” Maar dan denk ik: wat een gelul, ik ben helemaal niet sterk! Ik laat niet over mij heen lopen en ben niet op mijn mondje gevallen, maar ik heb ook mijn gevoelige kant. Als ze aan mijn familie raken bijvoorbeeld, kan ik best een zacht ei zijn. Ik heb de voorbije jaren gewoon een muurtje om mij heen gebouwd, waardoor het niet makkelijk meer is om mij écht te raken. Dat laat ik niet meer toe.’
Heb je na zes jaar K3 een financiële reserve kunnen opbouwen?
‘Die luxe heb ik inderdaad. Daardoor beleef ik nu eigenlijk de beste periode uit mijn leven. Het is zomer, ik heb een hoop vrije tijd en ik heb wat centen opzij kunnen zetten. Alles ligt nog open en ik heb heel veel zin in een nieuw avontuur. Geen enkele reden dus om mij druk te maken.’
Heb je er moeite mee om het nu met minder geld te moeten doen?
‘Niet echt. Ik ben nooit een big spender geweest en let altijd wel een beetje op mijn geld. Zo ben ik ook opgevoed. En ik weet nog heel goed hoe mijn leven vóór K3 eruit zag. Al heb ik natuurlijk ook mijn guilty pleasures. Dure schoenen zijn een zwakke plek. Voor het lanceringsfeest van mijn boek kon ik het niet laten om een paar zilveren muiltjes van Jimmy Choo te kopen (lacht). Aan schoenen geef ik veel geld uit, dat moet ik toegeven. En ook een mooie reis mag iets kosten, maar dat doe ik dan ook niet zo vaak. Ik ben onlangs naar Zuid-Amerika geweest, maar daarvoor was het al zeker vijf jaar geleden dat ik nog zo’n grote reis gemaakt had. En voor zulke reizen spaar ik meestal ook eerst.’
Ben jij doorgaans een spaarzaam type?
‘Nee, sparen vind ik moeilijk. Als ik vroeger met mijn oudere zus Arjette op de dag van Sint-Maarten met onze lampion langs de huizen ging om snoep, lag Arjettes voorraadje na een maand nog mooi in de kast. Terwijl de mijne er na enkele dagen al helemaal doorheen was. Ik probeer wel een appeltje voor de dorst te houden, maar geniet ook graag van het leven.’
Hoe kijk jij nu naar de toekomst?
‘Ik heb het gevoel dat ik op alle vlakken op een kruispunt sta in mijn leven, alle wegen liggen open. Soms is dat een beetje beangstigend, maar over het algemeen vind ik dat een fijn gevoel. Ik durf mijn dromen niet goed hardop uit te spreken. Maar ik hoop dat ik de professionele plannen die ik aan het smeden ben, kan waarmaken op termijn. En dat ik binnen afzienbare tijd de stabiele thuisbasis die ik nu voor mezelf heb gevonden kan delen met een lieve man. De vijf kinderen waar ik vroeger over sprak, zijn misschien wat veel. Maar een oneven aantal kinderen lijkt me het leukst. Op dit ogenblik heb ik er nog geen behoefte aan om moeder te worden. Maar in mijn hoofd zie ik het mezelf ooit wel doen en kan ik me zelfs al voorstellen hoe ik dat ga aanpakken. Streng, maar lief, net zoals mijn moeder het heeft gedaan.’
En hoe ga jij reageren als je dochter thuiskomt met een anker op haar arm en een neusbel door de neus?
‘Ja, dan mag ik niet veel zeggen natuurlijk! Ik hoop alleen dat het dan gebeurt wanneer ze de puberteit al ontgroeid is. Maar ik besef ook dat als mijn dochter een beetje op mij ljkt, ze niet echt naar me zal luisteren! (lacht)’
Josje Huisman, #dresscodejosje – € 22,95 – Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts
