Jindra blikt terug op haar turbulente deelname aan ‘K3 zoekt K3’

Terwijl Klaasje, Hanne en Marthe het land doorkruisen als de nieuwe K3, zijn de andere finalistes weer teruggekeerd naar de rust en anonimiteit van hun vertrouwde omgeving. Een adempauze die vooral voor de blonde Jindra meer dan welkom was. We hebben met haar afgesproken in Amsterdam, waar ze weer stilaan de draad oppikt van haar oude leventje vóór K3 zoekt K3. ‘Het was heel erg nodig om er even de stekker uit te trekken’, vertelt Jindra. ‘Het is zo’n circus geweest! De eerste week na het programma heb ik me zo goed als opgesloten en heb ik alleen maar thuis in mijn joggingbroek rondgelopen. Ik durfde gewoon niet buiten komen en dacht voortdurend: ik zie er niet uit, straks word ik herkend, ik heb er allemaal geen zin in. Maar ondertussen ben ik weer met vrienden aan het afspreken om lekker bij te kletsen. Dat vind ik nu ook even heel belangrijk.’
 

Het heeft echt niet veel gescheeld of jij was de blonde van K3 geworden. Heb je dat verlies ondertussen verteerd?
 

‘Het was inderdaad héél dichtbij... Maar eigenlijk had ik me er best goed op voorbereid dat ik het niet zou worden. Na de tweede liveshow begon ik al door te hebben dat Klaasje een sterke concurrente was. Daarom had ik me vanaf dat moment ook voorgenomen om volop te genieten van al wat nog komen zou. Maar natúúrlijk vind ik het heel jammer dat ik er net naast gegrepen heb. Ik was ook echt bang voor het zwarte gat dat zou volgen. Maar dat valt dus best mee. Ik heb me er bij neergelegd en besef dat ik superveel geleerd heb. Als ik er nu op terugblik, had ik niks anders willen doen.’
 

‘Kinderen van amper twaalf die je dood wensen... Dat komt hard aan, geloof me!’

Op de sociale media waren sommige kijkers nochtans echt niet mals voor jou. Ze noemden jou arrogant en wensten je zelfs dood.
 

‘Ik heb het inderdaad heel hard te verduren gekregen. Daarom had ik die twee weken complete rust na de finale ook zo hard nodig. Want ik kan wel zeggen: ik lees het niet, het doet me niks, ik sta daar boven. Maar dat is gewoon niet waar. Ik ging er écht aan onder door. Ik heb huilend aan de telefoon gehangen met mijn familie en vrienden: wat moet ik hier nu mee? Zo ben ik helemaal niet! Waarom oordelen mensen zo over mij als ze me helemaal niet kennen? Ik kan niet goed overweg met onrechtvaardigheid. En dat voelde voor mij heel erg aan als onrechtvaardig.’

‘Kristel zei dat ik alleen maar bekend wilde worden. Die opmerking heeft me het diepst geraakt van allemaal.’

Jij kreeg al van bij het begin van de wedstrijd de stempel van ‘de ambitieuze’ opgeplakt. Alsof ambitie hebben iets negatief zou zijn.

‘Inderdaad! Daarom was ik zo blij met hoe een meisje in haar online column over me schreef. Waarom zij oorspronkelijk geen fan was van mij, maar het daarna wel werd. Ze zei dat, als ik een man geweest was, iedereen mijn vechtlust als teken van doorzettingsvermogen gezien zou hebben. En dat geloof ik ook wel. Omdat ik een vrouw ben, wordt dat als arrogantie bestempeld. Terwijl ik alleen maar zelfzeker ben en een doorzetter wil zijn. Want dat heb ik van mijn ouders meegekregen. Ik ben opgevoed met de boodschap: je moet voor jezelf kunnen zorgen, je zal je eigen centjes moeten verdienen en voor jezelf moeten opkomen, want dat gaat niemand anders voor je doen.’
 

‘Ik heb geen probleem met hoe ik in beeld gebracht ben, maar wel met de voice-over.’

Vrouwen krijgen op dat vlak minder krediet dan mannen?

‘Duidelijk wel, hé. En daar schrok ik toch wel een beetje van. Mensen, we leven in 2015, kom op! Ik dacht dat we dat stadium van emancipatie al lang gepasseerd waren. Ik moet nu eenmaal voor mezelf zorgen en ik wíl ook heel graag voor mezelf zorgen. Dat is dan misschien ambitieus. Maar dat mensen daarvan schrikken? Ja, daar schrok ik dan weer van!’
 

Bekijk je K3 zoekt K3 nu echt als een gemiste kans?
 

‘Ja, natuurlijk. Als ik het was geworden, was dat fantastisch geweest... Maar ik ben wel heel blij dat ik het allemaal op deze manier heb mogen meemaken. Het voelt nu alsof ik nog aan het afkicken ben van het programma. Maar aan de andere kant hoef ik niet af te kicken. Want volgende week sta ik weer op een ander podium, als ik dat wil. Dan ben ik weer een andere show aan het spelen. Want dat is wat ik doe, dat is mijn werk. Het zou anders geweest zijn als ik na het programma bijvoorbeeld weer terug moest naar een saaie kantoorjob. Ik denk wel dat ik alles heb laten zien wat ik kon laten zien.’
 

Kristel verdacht jou er vooral van dat je gewoon te graag bekend wilde worden.

‘Ja... en dat vond ik héél erg. Het is de opmerking die me het diepst van allemaal geraakt heeft. Ik ben die dag huilend mijn zangles binnengekomen en heb geroepen: als je zoiets zegt, dan ken je mij niet! Als er één reden was waarom ik níét meegedaan zou hebben aan deze zoektocht, dan was het omdat ik niet bekend wilde worden. Ik vond het afschuwelijk en doodeng! Ik heb verschillende keren meegemaakt dat ik in België door de supermarkt liep en iedereen met me op de foto wilde. En toen dacht ik iedere keer: oh my God, dit is eng! Ik vind het sowieso al erg als mensen zoiets over me zeggen. Maar omdat het uit de mond van Kristel kwam, geloofde iedereen het ook, en zei ineens iedereen: “Jindra doet het alleen maar om bekend te worden.” En dat was nu net wat ik níét wilde. Zingen, dansen en acteren, dáár was het mij om te doen.’

Er werd een compleet verkeerd beeld van je opgehangen, zeg je. Maar hoe ben jij dan wel?
 

‘Ik ben natuurlijk een ambitieus meisje. Maar ik ben ook vreselijk verlegen en heel erg stil. Ik kan bij momenten helemaal dichtklappen. Als er te veel rondom mij gebeurt, keer ik helemaal in mezelf. Daarom was het nummer uit mijn eerste liveshow: Zo puur kan liefde zijn , zo belangrijk voor mij. Want zo ben ik ook. Ik ben dat kleine, kwetsbare meisje. Dat ingetogene is óók een deel van mij. Het heeft me heel veel moeite gekost tijdens de zangles om de muur af te breken die ik rondom mij had opgetrokken iedere keer als ik het nummer zong. De zangleraar heeft me toen echt moeten overtuigen dat ik me niet sterker moest voordoen. Dat ik me gewoon mocht laten zien zoals ik ben.’

Openlijk gehaat en dood gewenst worden, is niet niks. Heeft dat ook blijvende sporen bij je nagelaten?

‘Dat is inderdaad niet makkelijk. Ik denk dat ik nooit meer dezelfde zal zijn. Maar dat hoeft niet per se negatief te zijn. K3 zoekt K3 heeft me zeker beïnvloed, maar ik denk wel dat ik er sterker ben uitgekomen. Uiteindelijk heb ik het wel gedaan

De negatieve commentaar heeft duidelijk een serieuze impact op jou gehad.
 

‘Ja, natuurlijk. Op een gegeven moment ging ik bijna zelf geloven wat er allemaal gezegd en geschreven werd. Ik durfde in interviews en tegen vreemde mensen bijna niet meer te praten. Uit schrik dat ze me weer als arrogant zouden aanzien. Ik wist op den duur gewoon totaal niet meer hoe ik me moest gedragen. Daarom had ik echt tijd nodig om even naar mezelf te kijken en me de vraag te stellen wie ik nu eigenlijk ben en hoe ik in elkaar zit. En ben ik er, ondanks alles, toch heelhuids uitgeraakt. Daar mag ik ook wel trots op zijn, zeg maar.’

Jij bent een voorbeeld van de gevaren die social media met zich kunnen meebrengen.
 

‘Inderdaad. Ook voor mij is het een serieuze les geweest. Ik ben een aantal keer gaan opzoeken wie nu precies zulke lelijke dingen over mij schreef op social media. En weet je, er waren zelfs meisjes van elf, twaalf jaar bij die mij dood wensen. Geloof me, dat komt heel hard aan. Social media hebben zo veel veranderd. Toen ik twaalf was, had ik alleen maar een simpel telefoontje waarmee ik Snake kon spelen en kon sms’en. Maar ik moet er wel aan toevoegen dat negatieve reacties altijd zwaarder wegen dan positieve. Gelukkig heb ik ook heel veel positieve reacties gekregen, van mensen die me alsnog steunen en blijven volgen.’

Denk je dat al die heisa je de das omgedaan heeft en jij daarom geen K3-zangeres geworden bent?
 

‘Dat weet ik niet. Ik heb heel vaak te horen gekregen dat ik vooral een erg goede solozangeres ben. In dat opzicht is Klaasje veel meer een teamplayer. Klaasje, Hanne en Marthe vormen met z’n drieën een mooi groepje dat perfect samen kleurt. Daar hebben ze vooral naar gekeken, denk ik. Er mag niet iemand uitspringen. Als mijn ouders of vrienden naar een productie komen kijken waarin ik meespeel, zeggen ze vaak: ik hoorde je er zo bovenuit komen! Misschien is het dat een beetje geweest?’

Ben je helemaal tevreden met hoe jij tijdens het programma in beeld gebracht bent?

‘Het enige probleem met een programma als K3 zoekt K3 is dat er ontzettend veel draaiuren waren waarvan slechts een fractie uitgezonden wordt. In twee afleveringen van negentig minuten is alles getoond van alles wat we een hele week op bootcamp gedaan hebben. 

‘Ik ga nu uitzoeken wat ik wil en kan gaan doen. Eén ding is zeker: jullie zijn nog niet van me af! (lacht) ’

Ik heb geen probleem met hoe ik in beeld gebracht ben, maar wel met de voice-over. Wat die stem vertelt, is heel bepalend voor de interpretatie van wat je te zien krijgt. Tijdens de eerste eliminatieronde moesten we groepjes vormen. Ik vormde een trio met Lisa en Laura. We zaten met z’n drieën gezellig buiten te kletsen over wat we zouden doen. Maar de voice-over die de kijkers te horen kregen, zei: “Jindra houdt op het terras audities voor wie er in haar groepje mag.” Sorry, maar dan maak je er toch iets helemaal anders van dan wat er eigenlijk gebeurde!’

Hoe voelde jij je daarbij?
 

‘Ik vond dat heel erg. Ik veronderstel dat de programmamakers ook niet hadden verwacht dat ik zo veel bagger over me heen zou krijgen op sociale media. Als ze dat hadden zien aankomen, hadden ze die voice-over waarschijnlijk wel anders aangepakt. Maar nu is het wel gebeurd...’
 

Zo veel vrouwen samen, met allemaal hetzelfde doel voor ogen. Dat moet achter de schermen ook wel spanningen opgeleverd hebben.
 

‘Dat verwachtte ik ook. Maar dat is eigenlijk bijzonder goed meegevallen. Ik kan me niet herinneren dat er een keer ruzie geweest is. Het klinkt cliché, maar we kwamen allemaal best goed overeen. Met Lisa had ik de beste klik. Wij waren twee handen op één buik en konden alles met elkaar delen. Maar ik had ook een heel goed contact met Suzan en Demi.’
 

Zou je, na al wat je hebt meegemaakt en nu weet, nog opnieuw deelnemen aan K3 zoekt K3 ?

‘Ja, onmiddellijk. Ik heb het niet makkelijk gehad. Maar ik ben ontzettend veel over mezelf te weten gekomen en heb heel veel bijgeleerd. Zowel positief als negatief. Mijn belangrijkste les is geweest, dat het goed was dat ik in alle omstandigheden mezelf ben gebleven. Dat ik trouw gebleven ben aan de gedachte: dit is wie ik ben, neem me zoals ik ben. Maar ik heb wel geleerd dat ik voorzichtig moet zijn met hoe ik mezelf uitdruk.’
 

De K3-droom heb jij moeten opbergen. Waar kijk je nu naar uit?

‘Ik ben in onderhandeling met verschillende managementsbureaus. Heel graag zou ik me blijven toeleggen op educatief kindertheater en kinderentertainment op televisie. Ik gun mezelf nu nog even tijd om uit te zoeken wat ik wil en kan gaan doen. Maar één ding is zeker: jullie zijn nog niet van me af (lacht )!’