Nathalie Meskens vindt rust in therapie: ‘Natuurlijk ben ik het geloof in de liefde niet kwijt’

Drukke tijden

Het ging het afgelopen jaar hard voor Nathalie Meskens. Televisieopnames voor 'Little Big Shots' en 'Allemaal familie', filmopnames voor haar hoofdrol van Pippa in de gelijknamige film, haar eigen muzikale show 'Meskens in Motown'... En daarbovenop kwamen de relatieproblemen met haar man Jeroen Van Dyck, die de Vlaamse media van de daken schreeuwden. Wij kunnen het leven van la Meskens amper nog volgen. En toch heeft de ambitieuze deerne naar eigen zeggen rust gevonden.

Mijn vader die geen echte vader is geweest. Ik heb dat altijd doodgerelativeerd.

Moeilijke jeugd

Nathalies ouders scheidden toen Nathalie drie jaar oud was. Ze groeide op met haar mama en stiefvader. Nathalies stiefbroer was ouder en woonde al alleen. Hij pleegde later zelfmoord. Met haar vader had Nathalie nagenoeg geen contact. Ze zag hem enkele keren toen ze twaalf jaar oud was en wilde hun relatie op haar achttiende nog een kans geven: 'Maar dat lukte niet, want het klikte niet. Er was te veel gebeurd, en dan ging ik verder met mijn leven en voor ik het wist, is hij ziek geworden en gestorven.'

Die gebeurtenis lijkt Nathalie meer getekend te hebben dan ze aanvankelijk dacht. Ze heeft altijd gewild dat iedereen haar graag zag en had een constante drang naar bevestiging. Deze zomer besloot Nathalie om in therapie te gaan. En die keuze bleek meer dan welkom te zijn.

Therapie

In Nina vertelde Nathalie dit weekend verrassend open over het vinden van innerlijke rust: 'Mensen zullen het misschien raar vinden om te horen, maar ik ben aan het proeven van innerlijke rust. Ik ben sinds deze zomer in therapie. Ik probeer heel hard te luisteren naar mijn lichaam, mijn geest, mijn gevoelens, naar wat ik denk en voel. Dat doet me heel veel deugd.' Nathalie vertelt vol lof over haar beslissing: 'Ik dacht dat therapie was: een beetje vertellen terwijl er geluisterd wordt en er nu en dan iets wordt opgeschreven. Maar het is veel tastbaarder. Die therapie kuist mijn week op. Ik kom binnen, begin te ratelen en als ik weer naar buiten ga, is alles weer helder.'

Stap voor stap

Nathalie leert dankzij haar therapie onder andere dat hulp vragen aan een ander geen zwakte, maar een kunst is. En ze leert dat ze geen bevestiging nodig heeft. Waar ze vroeger keek naar die ene persoon die niet meedeed aan de staande ovatie na haar show, probeert ze nu vooral de positieve aspecten te benadrukken. Daarmee beïnvloedt ze ook haar omgeving: 'Vroeger kon ik bijvoorbeeld nogal fel reageren als er op een set iets niet in orde was, terwijl ik nu aan het leren ben om geduldig te zijn.' Wij wensen Nathalie alle geluk van de wereld toe!