‘Met mijn drie (studenten)jobs heb ik eigenlijk het beste van drie werelden.’
5 studenten laten je meekijken in hun portemonnee: ‘Op mijn spaarrekening staat momenteel € 23.262,79’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd en ook de financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Deze vijf studenten laten je meekijken in hun portemonnee.
Lene (20) combineert combineert bachelor in revalidatiewetenschappen en kinesitherapie met drie (studenten)jobs.
‘Ondanks mijn jonge leeftijd denk ik graag toekomstgericht, want dan kan je ook makkelijker naar een specifiek doel werken. Zo zou ik het fijn vinden om mijn hoofdberoep te blijven combineren met mijn bijberoep. Fotografie – en dan met name paardenfotografie – is voor mij een hobby, maar ook een heel leuke bijverdienste. Ik ben in 2018 gestart als student-ondernemer. Vorig jaar bracht mijn bedrijf op jaarbasis een kleine € 4500 op, dus dat kan al tellen. Daarnaast doe ik kassawerk in een bekende supermarktketen. Daar werk ik niet op regelmatige basis, maar wel om af en toe lege momenten in mijn agenda op te vullen. Tijdens de zomermaanden werk ik dan weer op festivals als Tomorrowland, dus met mijn drie jobs heb ik eigenlijk het beste van drie werelden.’
‘Mijn ouders hebben een boekhoudkantoor, dus zij pluizen uit hoe ik het maximum uit mijn onderneming kan halen. Als ik me niet vergis, mag ik maximaal € 7500 per jaar bijverdienen, maar ik weet dat mijn ouders daar goed over waken. Mijn inkomen bedraagt naar schatting € 620 netto per maand. Dat is lang niet slecht en voldoende om mijn maandelijkse vaste kosten te overbruggen. Voor de afbetaling van mijn auto betaal ik € 170 per maand, en € 110 gaat naar benzine. Daarnaast storten mijn vriend en ik ieder € 50 op een gemeenschappelijke rekening. We wonen nog niet samen, maar samen sparen kan nooit kwaad. Ik hecht veel waarde aan voldoende spaargeld, want ik heb toch ook wel wat toekomstplannen. Op mijn spaarrekening staat momenteel dan ook € 23.262,79. Ik ben niet van plan om ooit te huren en zou binnen tien jaar graag een huis bouwen, dus wat reserve hebben kan nooit kwaad. Geld maakt niet gelukkig, maar het is ook wel fijn om zonder financiële zorgen door het leven te kunnen gaan.’
Eleni (22) combineert haar schakeljaar voor een master in de rechten met een studentenjob in een restaurant.
‘Ik krijg altijd het label van iemand die goed weet wat ze wil. Geruime tijd wilde ik advocaat worden, maar nadat ik stage had gelopen bij het parket van Antwerpen, ontstond de droom om hopelijk ooit als magistraat aan de slag te gaan. Als ik deze positie wil bereiken, is de master rechten wel noodzakelijk, maar als ik daar om een of andere reden toch niet in zou slagen, heb ik nog altijd een mooie bachelor op zak en geraak ik zeker wel aan de bak. Ik schat mijn kansen op de arbeidsmarkt toch wel hoog in, want ik denk dat we voor diverse sectoren een meerwaarde kunnen betekenen. Mensen met wie ik afstudeerde, zijn meestal niet langer dan twee maanden werkloos. Omdat we een allround profiel hebben, zien ze ons overal graag komen en met een master erbij zullen mijn kansen nog groter zijn.’
‘Vaste kosten heb ik niet. Omdat ik nog studeer en bij mijn ouders woon, wordt zo goed als alles door hen betaald. Ik krijg geen zakgeld, al ontvang ik wel een kledingvergoeding van € 50 per maand. Sinds mijn achttiende werk ik in de horeca. Ik heb een netto-inkomen van € 13 per uur, wat op maandbasis ongeveer overeenkomt met een bedrag van € 400 à € 500. Het is een bewuste keuze om al te werken, want het leven is duur en dingen ondernemen kost handenvol geld. Ik ben ook opgegroeid met het idee dat ik moet werken om mijn doelen te bereiken. Gelukkig ben ik een spaarzaam type. Ik verkwist mijn zuurverdiende centen niet aan dingen die ik eigenlijk niet nodig heb en probeer telkens twee derde van mijn verdiensten opzij te zetten, wat resulteert in een spaarrekening van ongeveer € 14.000. Als ik bijvoorbeeld een nieuwe smartphone wil kopen of een reis wil boeken, spaar ik daar bewust voor, zelfs als het benodigde bedrag op mijn rekening staat. Ondanks mijn jonge leeftijd en het feit dat ik nog niet voltijds aan het werk ben, vind ik het belangrijk om reserves op te bouwen.’
Kaat (25) combineert haar master met een studentenjob in een labo.
‘Ik studeerde bewust halftijds, waardoor de combinatie met halftijds werken mogelijk was. Ik vind die constructie best boeiend. Enerzijds kan ik als student onbelast een centje bijverdienen. Anderzijds kan ik dankzij deze job een bijdrage leveren aan de maatschappij, want ik help niet alleen patiënten, maar ik voer ook wetenschappelijk onderzoek. Het afgelopen jaar kon ik heel goed sparen. Omdat ik nog bij mijn ouders woon en geen kost en inwoon hoeft te betalen, heb ik – buiten een Spotify-abonnement van € 5 – geen maandelijkse vaste kosten. Daardoor kon ik mijn inkomen van minstens € 1050,99 bijna integraal op mijn spaarrekening storten.’
‘De prijsstijgingen van de afgelopen maanden merk ik niet meteen aan mijn portemonnee, al voelen mijn ouders dat wel. We proberen dan ook niet te vaak de wagen te gebruiken en wat spaarzamer te zijn op vlak van energieverbruik. Ik geef weleens geld uit aan kleding, want ik ben graag met mode bezig en vind het leuk om mooie outfits in mijn kast te hebben hangen. Toch zie ik mezelf eerder als een spaarzaam type. Hoewel ik nog niet op eigen benen sta, maak ik me weleens zorgen over mijn financiële toekomst. Heb ik te weinig geld op mijn rekening staan voor later of zit ik goed? Je hoort voortdurend dat het alsmaar moeilijker wordt om een lening aan te gaan en dat de prijzen voor vastgoed de lucht in schieten. Op termijn droom ik ook van eigen stek, dus ik zet zo veel mogelijk aan de kant om die wens hopelijk ooit te verwezenlijken.’
Noëlle (19) combineert haar studies voor leerkracht secundair onderwijs met een studentenjob in de horeca.
‘Sinds vorig jaar huur ik een kot via de hogeschool en dat bevalt me erg goed. Omdat mijn ouders gescheiden zijn en mijn mama als alleenstaande het merendeel van de kosten van mijn opvoeding draagt, krijg ik een studietoelage. Die stemt overeen met een bedrag van € 2500 voor een volledig academiejaar. Het dekt de kosten voor mijn opleiding, alsook de kosten voor mijn kot, wat neerkomt op € 250 per maand. Daarnaast krijg ik € 150 zaken leefgeld van mijn mama. Omdat ik nog studente ben, heb ik voorlopig geen maandelijkse vaste kosten. Ik combineer mijn opleiding wel met een studentenjob in de horeca. Daarvoor krijg ik € 12,30 per uur, al doe ik het niet voor het geld, maar wel voor het plezier. Het is een plek waar ik me supergoed voel en bovendien bestaat een groot deel van het cliënteel uit buitenlandse toeristen, waardoor ik mijn Franse en Engelse kennis al eens kan gebruiken. Afgelopen zomer werkte ik ook als au pair in het buitenland. Een vakantiejob die tot de verbeelding spreekt, maar ik ben vroegtijdig naar huis gegaan door het gezin waarbij ik terechtkwam. Voor mij werd het jammer genoeg een rotervaring.’
‘Als student mag ik 475 uur werken. Die grens mag ik in geen geval overschrijden, anders verliest mijn mama mijn kindergeld en dat kan niet de bedoeling zijn. Ik zie mezelf als een spaarzaam type. Ik vind het zelfs lastig om geld uit te geven. Als ik bijvoorbeeld een koffie in een café of koffiebar wil drinken, stel ik me de vraag of dat drankje écht wel nodig is. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de scheiding van mijn ouders. Mijn vader staat financieel sterk in zijn schoenen, terwijl mijn mama geregeld moest tellen of we het einde van de maand wel zouden halen... Iedereen is superafhankelijk van de financiële situatie van zijn of haar ouders. Dat heeft een grote invloed op hoe je er zelf financieel voorstaat en hoe je als individu omgaat met geld... Ik gooi het alvast niet uit ramen en deuren. Dat ga ik nog moeten leren.’
Laura (22) studeert voor een bachelor sociaal werk en combineert haar opleiding met een studentenjob in de horeca.
‘Het worden niet alleen drukke jaren, maar ook spannende tijden, want weldra sta ik voor het eerst op eigen benen. Sinds drie jaar deel ik een kot met mijn broer en een Erasmusstudent. Mijn kost en inwoon werd jarenlang bekostigd door mijn mama: zij betaalde mijn kot én ik kreeg ook € 140 leefgeld, goed voor ongeveer € 500 per maand. Maar die tijd is zo goed als voorbij. We zijn met vijf thuis en iedereen heeft recht op evenveel jaren aan de hogeschool of universiteit, terwijl mijn jaren intussen geteld zijn (lacht). Mijn mama betaalt nog wel het inschrijvingsgeld voor mijn volgende opleiding, maar daar stopt het dan ook, dus binnenkort zal ik studeren én werken om mijn eigen boontjes te kunnen doppen. Op dit ogenblik werk ik als student in de horeca en daarmee verdien ik ongeveer € 500, maar ik heb nog geen idee hoeveel ik met het gidsen zal verdienen, dus ik zal wellicht een extra studentenjob moeten zoeken, zodat ik meer zekerheid heb. Het leven is stukken duurder geworden én ik wil niet alleen maar werken om de facturen te kunnen betalen.’
‘Hoe mijn toekomst eruitziet? Aangezien er zoveel verandering op til is, probeer ik vooral in het nu te leven. Huisje en tuintje interesseren me niet. Volgens mij zal ik nooit een eigen woning bezitten. Ik zie mezelf eerder in een busje wonen. Daar ben ik al jaren over aan het fantaseren, om al reizend te leven en zo ervaringen op te doen. Ook een goedgevulde rekening is voor mij absoluut geen must. Geld kan je altijd terugverdienen. Ik hecht veel meer waarde aan ervaringen en vind het vooral belangrijk om mijn passie in dit leven te kunnen doen in plaats van een grootverdiener te zijn. Geld is slechts een middel en niet het doel. Tegelijkertijd gooi ik mijn verdiensten nu ook weer niet uit ramen en deuren. Ik ben zelfs een vrij gierig persoon, maar als je echt iets wil of je wil in jezelf investeren, moet je het doen. Het leven is veel te kort om ervaringen en/of leerkansen niet te grijpen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
