De kinderdroom van de presentator werd werkelijkheid.
Thomas Vanderveken krijgt staande ovatie na aartsmoeilijk pianostuk
Thomas Vanderveken stond gisterenavond in een uitverkochte concertzaal in Gent en hij pakte het publiek volledig in met zijn prachtig pianospel. Een jaar lang werkte hij toe naar dat moment.
Uren, dagen, weken, maanden repeteren dag én nacht om het gigantisch moeilijke concerto van Grieg te kunnen spelen met een orkest van wereldklasse, het Brussels Philharmonic. Thomas deed het met klasse.
Slechte cijfers
Thomas speelt al vanaf zijn vijf jaar piano, hij droomde ervan om concertpianist te worden en hij deed er alles aan om dit te verwezenlijken. Op zijn achttiende ging hij zo piano studeren aan het Koninklijk Conservatorium. Toen de goede cijfers uitbleven en hij telkens maar met de hakken over de sloot was, besloot hij om er mee te stoppen. Hij werd de presentator die we nu kennen en hij speelde 15 jaar geen noot muziek meer.
Huisvader
Tot vorig jaar. Voor de zesdelige tv-reeks ‘Thomas Speelt Het Hard’ op Canvas wilde hij een van ‘s werelds moeilijkste stukken spelen. ‘Opus 16 in a mineur’ van de Noor Edvard Grieg is de achilleshiel van menig pianist. Thomas gaf zichzelf één jaar om het aartsmoeilijke stuk onder de knie te krijgen. Zijn leven stond een jaar in het teken van zijn piano waarop hij tot acht uur per dag speelde. ‘Mijn vrouw Véronique heeft afgezien’, lacht Thomas in HLN. ‘We kregen net ons eerste kindje Otto samen en ik moet eerlijk toegeven dat zij alles regelde. Nu dit achter de rug is draaien we de rollen om en ben ik de huisvader.’
Stress
Thomas viel ettelijke kilo’s af van de stress het voorbije jaar, hij offerde zijn nachtrust op en speelde zijn vingers haast kapot op de toetsen. Af en toe dacht hij zelfs aan opgeven. ‘Een aantal weken geleden zonk de moed in mijn schoenen’, aldus Thomas in HLN. ‘Ik vond het belachelijk dat ik dit probeerde en ik vreesde dat ik zou afgaan als een gieter. Gelukkig besefte ik dat ik geen professionele muzikant ben. Ik ben papa, tv-maker en presentator.’
Staande ovatie
Thomas zag uiteindelijk zijn kinderdroom werkelijkheid worden. Je merkte niet dat hij de voorbije dagen ziek in bed lag, want hij pakte het publiek volledig in. Resultaat: een minutenlang applaus en een staande ovatie van honderden mensen die duidelijk met volle teugen hadden genoten. Zijn babyzoontje Otto vuurde af en toe ook een muzikaal salvo af met zijn gekrijs, maar papa Thomas liet zich niet uit zijn lood slaan. ‘Dankjewel, dit is volkomen onterecht maar het doet deugd‘, bedankte de presentator zijn publiek. Een heel jaar bloed, zweet en tranen voor amper 35 minuten op dat podium. ‘Het was het allemaal waard’, besluit Thomas. ‘Onze hele wereld is zo lelijk. Muziek tilt je daar heel even uit.’
Bron: HLN
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
