De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën van een dame zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Enkele lezeressen vertellen eerlijk hoeveel ze verdienen met hun job en of ze daar blij mee zijn.
Goele (29) is ondersteuner op een school en verdient netto ± € 2450.
Sinds vier jaar ben ik aan de slag als ondersteuner in het ondersteuningsnetwerk van een Vlaamse provincie. Met een team van ongeveer honderd ondersteuners staan mijn collega’s en ik in voor leerlingen – zowel kleuters, kinderen uit de lagere school als studenten uit het secundair onderwijs – die extra zorgbehoeftes hebben die de scholen niet allemaal zelf kunnen dragen. Dat gaat onder andere over leerlingen met een autismespectrumstoornis, gedrags- en emotionele moeilijkheden, maar bijvoorbeeld ook leerproblematieken. Dit schooljaar werk ik op drie verschillende scholen en heb ik twintig leerlingen aan wie ik ondersteuning bied, al verschilt dat vaak gedurende het jaar. Samen met het schoolteam – bestaande uit (zorg) leerkrachten en CLB – en ouders ga ik op zoek naar een concreet plan om tegemoet te komen aan de specifieke zorgbehoeftes van de leerling en begeleid ik die gedurende het schooljaar tot de vooropgestelde doelen bereikt zijn.’
‘Ik haal erg veel voldoening uit wat ik doe. Het maakt mij oprecht gelukkig dat je als kleine schakel in een systeem toch zo’n grote vooruitgang kan zien bij leerlingen en dat ze soms maar een klein duwtje nodig hebben om toch bepaalde vaardigheden en/of doelen te kunnen bereiken. Het is bovendien een job met tal van voordelen, bestaande uit mooie werkuren en de schoolvakanties. Daarnaast vind ik het fijn dat elke dag er anders uitziet en dat ik heel flexibel kan zijn. Ik zou echt geen job kunnen doen waarbij je elke dag repetitief hetzelfde werk moet doen. Ook het sociale contact, de talrijke gesprekken met leerlingen en leerkrachten en de verhouding tussen werk en privé zijn voor mij een plus, net zoals het feit dat ik – ondanks dat het mentaal soms zwaar kan zijn – een mooi nettoloon van € 2450 heb. Als ik toch een nadeel moet geven, zal het de bijbehorende administratie zijn, al weegt dat absoluut niet op tegenover alle pluspunten.’
Sophie (29) is leerkracht secundair onderwijs en heeft een nettoloon van ± € 2071,63.
‘Ik heb heel bewust voor de opleiding tot leerkracht gekozen en werk sinds een paar jaar in het reguliere secundaire onderwijs. Ik sta vooral in de eerste graad en geef diverse vakken, zoals Engels en geschiedenis. Frans is echter het vak dat ik het vaakst geef. Dat is zo gegroeid doordat ik tweetalig werd opgevoed en er een enorm tekort aan leerkrachten Frans is, dus ik ben een van de meest aangewezen personen om dat vak onder haar hoede te nemen. Maar voldoening uit mijn werk halen is de laatste tijd alsmaar moeilijker, want door de coronacrisis zijn er grote gaten geslagen in de kennis van veel leerlingen, en dat is vooral bij het vak Frans erg goed voelbaar.’
Vandaag is er bij jongeren nog maar weinig enthousiasme voor taal, zelfs als je de nieuwste hit van Angèle tijdens je lessen gebruikt. Als leerkracht doe ik hard mijn best om dat enthousiasme toch op te wekken, maar de erkenning van leerlingen, hun ouders en mijn directie is te klein, waardoor het voor mij moeilijk is om het vol te houden. Ik ben wel blij dat het van thuis uit lesgeven achter ons ligt, want dat was verre van succesvol. Ik merk dat er een groot verschil is tussen leerlingen die thuis geholpen konden worden en zij die dat voordeel niet hadden. Ook de verwachtingen zijn verschoven, en we zien veel meer jongeren met depressieve gedachten of moeilijke(re) thuissituaties.’
‘Ik verdien niet slecht, al is het soms even slikken wanneer ik zie wat mijn vrienden verdienen en welke extralegale voordelen zij krijgen. Een ander voordeel zijn onze schoolvakanties. Ook de werkuren zijn gunstig, maar niet flexibel, waardoor het een uitdaging is om bijvoorbeeld een afspraak bij de tandarts te maken. Bovendien wordt er na de schooluren nog veel van je verwacht. Denk maar aan het bijwonen van vergaderingen, oudercontacten en lezingen. Via Smartschool moet je ook beschikbaar zijn voor ouders en leerlingen. Toch is er meestal een goede balans tussen werk en privé. Nu ik mama van een zoontje van vijf maanden ben, bewaak ik die grens nog meer dan voorheen, want ik wil hem zien opgroeien. Wanneer ik klaar ben met werken, pik ik hem meteen op aan de crèche. Pas later op de avond volgt het schoolwerk.’
Lauren (33) is logistiek projectmanager en verdient netto ± € 2200.
‘Ik heb een bachelor in bedrijfsmanagement en werk sinds het begin van mijn carrière in de logistieke wereld. Ongeveer een jaar geleden ben ik in de functie van logistiek projectmanager gerold. Voorheen werkte ik als logistiek bediende, maar de laatste jaren kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden, tot ik zelf projecten van a tot z begon te leiden. Die situeren zich zowel in warehousing als in delivery services. Ik haal veel voldoening uit wat ik doe voor de kost, al is de weg naar een succesvol project niet altijd even makkelijk. Soms is het ook frustrerend en stresserend, maar als het uiteindelijk wordt gelanceerd en het gewenste effect heeft, is de voldoening des te groter.’
‘Bij een nieuwe functie hoort in mijn geval gelukkig ook een hoger loon. Als ik mijn inkomen met andere projectmanagers van mijn leeftijd vergelijk, verdien ik minder, maar eigenlijk is dat niet onlogisch gezien ik nog maar een jaar ervaring heb. Ik verwacht in de nabije toekomst, nadat ik nog een aantal projecten tot een goed einde heb gebracht, toch nog wel een kleine loonsopslag. Door de stress die er bijna elke dag bij komt kijken, vind ik dat een hogere verloning correcter zou zijn, al besef ik dat er heel wat mensen zijn die het met veel minder moeten stellen. Bovendien geniet ik verschillende voordelen, zoals leuke collega’s, een heel aantrekkelijk pakket aan extralegale voordelen en een flexibel thuiswerkbeleid, mede met dank aan het coronavirus. Vroeger werkte ik maximaal één dag per week van thuis uit, tijdens de epidemie elke dag en de laatste maanden nog steeds voor 80 procent. Vooral het thuiswerken vind ik een heel positieve evolutie, want het bezorgt me meer rust dan op de werkvloer. Ik krijg zo meer werk gedaan in minder tijd.’
‘Hoewel ik mijn job graag doe, primeert mijn persoonlijk leven wel. Zodra ik merk dat mijn privéleven onder mijn werk lijdt, zal ik een oplossing zoeken door bijvoorbeeld van werk(gever) te veranderen of minder te gaan werken, maar op dit ogenblik is dat niet aan de orde. De verhouding tussen beide is meestal oké, al kan het gebeuren dat ik ’s avonds niets meer waard ben door vermoeidheid, en dat vindt mijn wederhelft niet altijd even leuk.’
Gwen (27) is teamleader van een marketingafdeling en heeft een nettoloon van ± € 2265.
Ik heb een professionele bachelor in de marketing en ben sinds een dik jaar aan de slag als teamleader van een marketingafdeling bij een onderneming die gespecialiseerd is in kwaliteitsvolle kantoorartikelen en -uitrusting. Na me vier jaar elke dag keihard te bewijzen op de werkvloer, pluk ik nu de vruchten en ben ik intern kunnen doorgroeien naar deze positie. Als leidinggevende heb ik een team van drie medewerkers onder me. Ik stuur hen aan, volg projecten op en leid alles in goede banen. Hoewel het mijn eerste leidinggevende functie is, heb ik het gevoel dat ik op mijn plaats zit en haal ik bijzonder veel voldoening uit mijn job. Doordat ik het afgelopen jaar vooral op een heel groot project focuste, krijg ik nu de kans om in een iets aangenamer tempo mijn eigen leidinggevende stijl te ontdekken en verder in deze positie te groeien.’
‘Zelfstandigheid, zelfontwikkeling, voldoende afwisseling en verantwoordelijkheid zie ik als de voornaamste voordelen van mijn functie. Daartegenover staan ook bepaalde nadelen, zoals het feit dat ik geen 9-tot-5-baan heb, veel moet pendelen tussen België en Nederland, een onderbemand team heb en niet altijd evenveel appreciatie krijg. Sinds het coronavirus werken we bijvoorbeeld allemaal steeds meer van thuis, terwijl dat voorheen nog niet zo ingeburgerd was. We zijn het intussen gewend om meetings digitaal te doen, wat in een Benelux-organisatie heel praktisch is, al maakt het de stap tot even afstemmen of even vergaderen veel kleiner, waardoor de dagelijkse werkagenda snel boordevol zit. Toch zit de verhouding tussen werk en privé relatief goed. Mijn echtgenoot en ik hebben nog geen kinderen, wat het natuurlijk allemaal wat makkelijker maakt en waardoor het niet zo’n grote ramp is als ik moet overwerken, wat vaak gebeurt. ‘Ik werk om geld te verdienen, om zo een aangenaam leven te kunnen leiden. Momenteel verdien ik € 2265.’
Shauni (24) is opvoedster in een centrum voor kinderzorg en gezinsondersteuning en verdient netto ± € 1650.
‘Sinds afgelopen zomer werk ik in een CKG (centrum voor kinderzorg en gezinsondersteuning, red.) als opvoedster in de bijzondere jeugdzorg. Ik sta bij de leefgroep tussen nul en zes jaar. Als opvoedster neem ik dus de dagelijkse zorg van de kinderen op me, begeleiden we hen bij activiteiten die we op maat organiseren en proberen we troost te bieden wanneer het allemaal wat moeilijker gaat. Dit is mijn eerste job sinds ik de schoolbanken definitief verliet, en het is er meteen eentje waar ik ontzettend veel voldoening uit haal. Ik heb totaal niet het gevoel dat ik aan het werk ben. Ik werk graag met kinderen en heb tot nog toe nog nooit geen zin gehad om te gaan werken. Heerlijk! Het is alleen niet zo simpel om werk en privé gescheiden te houden. De kinderen dragen meestal al een zware rugzak met zich mee, wat maakt dat het niet altijd makkelijk is om daar na de werkuren niet meer aan te denken.’
‘Het grootste nadeel is dat ik een op de twee weekends aan het werk ben. In het weekend waarin ik niet hoef te werken, werk ik bovendien een hele dag als flexi-jobber in een restaurant. Dat zorgt voor een extra loon van € 300 per maand, maar zorgt er tegelijkertijd ook voor dat het niet zo vanzelfsprekend is om met anderen af te spreken. Mijn schoonzus werkt ook als opvoedster en is meestal net het andere weekend aan de slag, wat lastig is wanneer we familiefeestjes willen inplannen. Een ander nadeel is dat ik op bijna veertig kilometer afstand van mijn werk woon. Ik rij dagelijks heel wat kilometers en moet bijgevolg geregeld tanken, waar een stevig prijskaartje aan vasthangt. Maar de liefde die ik elke dag krijg van de kinderen met wie ik werk, is onbetaalbaar. Dit is wat ik mijn hele leven wil doen.’
‘Ik verdien gemiddeld € 1650 per maand en mag alvast niet klagen over het loon dat ik krijg, zeker niet met een A2-diploma. Ik wist op voorhand dat ik als opvoedster nooit rijk of een grootverdiener zou worden. Bovendien is het algemeen bekend dat de zorg geen goedbetaalde sector is, maar ik doe mijn job ontzettend graag en dat is uiteindelijk wat telt! Liever een job die ik elke dag met passie doe en waarvoor ik wat minder loon krijg dan een beroep waarbij ik elke dag met tegenzin naar het werk ga.’
Lees ook:
