'Oma's grootste wens was een achterkleinkind, dus we zien het als een geschenk van haar.'
BABYB(R)ABBELS – Manon (21): ‘De dag nadat mijn oma stierf, had ik een positieve zwangerschapstest in handen’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. De oma van Manon droomde altijd al van een achterkleinkind. De dag nadat ze stierf, had Manon een positieve zwangerschapstest in haar handen. ‘We zien het als een geschenk van haar’, klinkt het.
Manon (21) en Fazle (33) werden in november van vorig jaar de trotse ouders van Jesaja Lionell Delvaniho. ‘Jesaja hebben wij bewust gekozen vanwege de betekenis “God is mijn redding”‘, vertelt Manon. ‘De andere namen vinden wij gewoon mooi, zonder dat ze een bijzondere betekenis hebben.’
‘We zijn niet bewust bezig geweest met zwanger worden. Op een bepaald moment ben ik gestopt met de pil en hebben we besloten om gewoon te kijken wat kwam. Een jaar later was ik zwanger. Mijn lieve nicht en oma waren net gestorven. Een dag later had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Oma’s grootste wens was een achterkleinkind, dus we zien het als een geschenk van haar.‘
Videochat
‘Mijn zwangerschap was een emotionele rit. Vooral ik het begin. Ik stond zwanger aan het sterfbed van mijn oma zonder dat ik het wist. Ik was vijf weken ver toen we ontdekten dat ik zwanger was. De teststreep stond er sneller dan het controlelijntje, dus het was dik raak (lacht). Mijn vriend was aan het werk, dus ik stuurde hem meteen een foto van de test en belde hem op. Hij geloofde het eerst niet.’
De teststreep stond er sneller dan het controlelijntje, dus het was dik raak.
‘Ik ben nog die dag twee fopspenen en cadeauverpakking gaan kopen om zowel aan mijn schoonmoeder als mijn schoonzus te geven. Ze waren allebei dolgelukkig! Mijn mama heeft het nieuws moeten vernemen via videochat, omdat het op dat moment het toppunt van de coronacrisis was. We wonen in Nederland, maar mijn mama woont nog steeds in België. Even heen en weer gaan, was dus helaas geen optie. Mama huilde van geluk. Op hetzelfde moment dat ze moest rouwen om haar eigen moeder, was ze enorm blij met de komst van ook haar eerste kleinkind.‘
It’s a boy
‘Na de twintigwekenecho schreef de verloskundige het geslacht op een briefje zodat wij ook zelf verrast zouden worden tijdens de gender reveal party die we gepland hadden in België. Eind juli mochten er gelukkig al wat meer mensen buiten samenkomen dus hielden we een barbecue. Uit een ballon kwam blauwe confetti en uit het brandblusapparaat een blauwe wolk. We verwachtten een zoontje!’
‘De laatste weken voor de bevalling sliepen we bij mijn schoonouders vanwege de kortere afstand naar het ziekenhuis. Toen ik wat last had van mijn onderrug, bleef ik mezelf maar wijsmaken dat het gewoon oefenweeën waren en er niks zou gebeuren. Maar een paar uur later voelde ik de krampen steeds regelmatiger terugkomen. Mijn man belde de verloskundige die zou langskomen. En ja hoor. De verloskundige gaf aan dat ze al haartjes kon voelen en mijn vliezen dus al gebroken waren. Ik stond helemaal verbaasd dat ik geen druppel had gevoeld. Een uurtje later werden we in het ziekenhuis verwacht. Maar plots kreeg ik weeën, zonder pauze, en had ik amper ruimte om op adem te komen. Mijn man stond erop dat we meteen naar het ziekenhuis zouden vertrekken, dus rende mijn schoonzus naar beneden met mijn spullen en de autosleutel.’
Hoe konden mijn vliezen gebroken zijn zonder dat ik er iets van gemerkt had?
‘In de auto werden de weeën alleen maar heviger. Met een rolstoel raceten we door het ziekenhuis naar de verloskamer. Ik vroeg nog om een epidurale verdoving, maar daarvoor bleek het helaas al te laat te zijn. Ik had acht centimeter ontsluiting en zo’n drang om te persen. Even later was het effectief zo ver. Op acht minuten tijd heb ik onze zoon Jesaja op de wereld gezet. En dat op eigen kracht! Het is mooi en fijn om een snelle en vlekkeloze bevalling te hebben. Zeker van je eerste kindje. Jesaja werd geboren op 6 november, de dag waarop ook mijn zusje geboren is. Mijn twee grootste oogappels. Mooier kan het niet.’
Bang en onzeker
‘Ik heb het de eerste dagen wel echt moeten laten bezinken. Het ging zo snel dat ik echt de tijd nodig had om te beseffen dat we plots mama en papa waren. Mijn tante had me al gewaarschuwd dat ik misschien niet meteen op een roze wolk zou zitten, en gelijk had ze. Ik vroeg me soms af waarom ik zo bang en onzeker was.’
‘Twee dagen heb ik geprobeerd om borstvoeding te geven, maar het ging niet zoals gehoopt. Ik huilde en zei tegen Fazle dat ik het niet langer kon. Ik zag dat Jesaja ook veel moeite had en moest vechten om te drinken. Gelukkig hebben we het snel een plaats kunnen geven en hebben we nu een rond en gezond kindje.’
Het ging zo snel dat ik echt de tijd nodig had om te beseffen dat we plots mama en papa waren.
‘Het moederschap heeft mij veranderd in de zin van verantwoordelijkheid. Jesaja heeft mij positief veranderd. Hij heeft mijn grootste wens in vervulling laten gaan en dat is moeder worden van een gezond en echt ontzettend lief kindje. Ik kan zo genieten van samen te zijn met hem. De tijd vliegt voorbij. Het is ongelofelijk, twee keer knipperen met je ogen en hij is alweer zeven maanden oud. Hij is zo’n tevreden mannetje. Hij lacht de hele dag, maar kan ook echt laten zien wat hij wilt. Ik zou graag nog zeker één kindje krijgen, maar we zien wel wat de toekomst ons brengt. Ik ben nu al zo’n gelukkig mens.’
‘Deze foto werd genomen door Miksvisuals in Amsterdam. Ze is een ongelooflijke vrouw. Ik voelde mij hier zo warm ontvangen en vooral op mijn gemak.’
‘Deze foto werd gemaakt op het moment dat we het geslacht ontdekten tijdens de gender reveal.’
‘In september werd ik door mijn schoonfamilie verrast met een babyshower én verjaardagsfeestje op één dag. Het was prachtig versierd en er waren supermooie taarten.’
‘Dit is een 3D-foto van onze kleine man. Ik wilde zo graag zo’n foto, dus het was echt een bijzonder moment toen we hem kregen. Jesaja ging gapen en drinken terwijl we het konden zien, echt een aanrader.‘
‘Mijn twee grootste oogappels: mijn zusje en mijn zoontje. Wat ben ik zo gelukkig dat zij op dezelfde dag zijn geboren. Ongelofelijk dat dit is gebeurd.’
‘Mijn grote geluk samen op één foto. Hier waren we voor het eerst op vakantie, in eigen land vanwege de coronacrisis. Wat deed Jesaja het goed en wat hebben wij genoten.’
‘Dit is een foto met veel waarde voor mij. Mijn grootvader samen met mijn zoon. Overgrootvader met zijn achterkleinzoon, zo trots ben ik hierop.’
‘Samen de rust opzoeken en hun liefde met elkaar delen.’
‘Jesaja houdt van water. Hij zou er de hele dag in kunnen spelen. In de jacuzzi zijn ze samen in hun element.’
‘Hier is Jesaja zes maanden oud. Ik heb honderden van deze foto`s met mijn lieverd en toch zo gek hoe wij dezelfde oogjes hebben.’
Foto’s: Miksvisuals, eigen foto’s
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Meer verhalen:
- Sylvie (32): ‘Ik zag een kindje wel zitten, maar mijn vriend voelde zich er nog niet klaar voor
- Dorien: ‘Net voor ik de test in de vuilbak wilde gooien, zag ik twee streepjes’
- Debby (29): ‘Ik vind zwanger zijn een onbeschrijfelijke gebeurtenis’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
