MUST FOLLOW: Steffi de Pous (37): ‘Met Because We Carry mocht ik de kracht van sociale media aan den lijve ondervinden’

Volg Because We Carry als

• … je op de hoogte wil blijven van de situatie op Lesbos.
• … je graag wil weten hoe jij je steentje kan bijdragen.
• … je wil zien hoe Because We Carry – met behulp van jouw donatie – een verschil maakt op Lesbos.

De online stijl van Because We Carry

• Het beeld is voor Steffi net zo belangrijk als het bijschrift. ‘Ik denk altijd: welk gevoel wekt deze foto bij me op en hoe breng ik dat over naar onze volgers?’, aldus Steffi.
• Dialoog en verbinding zijn álles. Zogoed als elke reactie en vraag op Facebook en Instagram wordt beantwoord.
• Het is niet al kommer en kwel op Lesbos. Daarom deelt Steffi ook graag positieve, hoopvolle beelden.

7.000 babydragers in twee weken

‘Because We Carry zag het levenslicht in augustus 2015, nadat ik op Facebook foto’s zag passeren van gezinnen die hun land waren ontvlucht in de hoop op een beter leven. Research leerde me dat deze situatie zich niet in het verre Afrika afspeelde, maar op het Griekse eiland Lesbos. In Europa dus, op amper enkele duizenden kilometers van mijn thuisstad Amsterdam. Wat me meteen opviel, was dat de moeders zoveel koffers meezeulden dat ze hun kinderen niet konden dragen. Zo kwam ik samen met mijn vriendin Anna, met wie ik toen een yogastudio runde, op het idee om babydragers in te zamelen. We plaatsten een oproep op Facebook en twee weken later waren we 7.000 babydragers rijker. Ongelofelijk. Dat was de eerste, maar zeker niet de laatste keer dat we de kracht van sociale media aan den lijve mochten ondervinden.’

Yogales en loopclub

‘Zodra we waren gearriveerd op Lesbos werd het al snel duidelijk dat het niet bij een eenmalige actie zou blijven. We konden veel meer doen dan enkel babydragers schenken. Er was ook voedsel nodig en dekens, winterjassen, speelgoed, noem maar op. In april 2016 verhuisde ik, samen met mijn verloofde Adil, naar Lesbos. Ter plaatse kon ik met mijn eigen ogen zien wat er het hardst nodig was. Materiële spullen zijn één ding, maar deze mensen bevinden zich in een uitzichtloze situatie en zijn vaak getraumatiseerd. Dus werden er in de kampen ook allerlei initiatieven op poten gezet, zoals yogalessen, een loopclub en zelfs een schooltje voor de kinderen.’

Kop in ’t zand? Nee, bedankt

‘Vandaag woon ik weer met mijn gezin in Amsterdam, maar ik vlieg zo vaak ik kan naar Lesbos. Zeker sinds de brand (begin september woedde er een brand in Moira, het grootste vluchtelingenkamp van Europa, red.). Mensen vragen me weleens of ik niet moedeloos word van de hele situatie. Maar opgeven is geen optie, want deze mensen hebben niets. Natuurlijk is het makkelijk om weg te zappen als je een hongerig kindje in Jemen op je televisie ziet, maar ik geloof dat dat zich ergens in je lichaam gaat nestelen en verhardt. Dan kan je maar beter 5 euro overmaken naar die ene organisatie of in je kast op zoek gaan naar spullen die je kan missen, toch?’

Je steentje bijdragen kan via Becausewecarry.org/doneren.

Steffi volgt

• @alishamseddin_: ‘Ali is een Syriër die al jaren mensen helpt bij de Nederlandse stichting Movement On The Ground op Lesbos. Hij kon asiel krijgen in Duitsland, maar besloot te blijven.’
• @trueartofgiving: ‘Een collectief van Nederlandse labels en designers die spullen veilen ten voordele van Because We Carry. Ik draag hen een bijzonder warm hart toe.’
• @chooselove: ‘De Amerikaan Houston Kraft biedt met zijn donatieplatform Choose Love hulp aan tal van ngo’s op Lesbos.’

Nog meer Instagrammers om te volgen:

• Evangeline Habarurema: ‘Als er één iemand iets aan mijn gedichten heeft, dan is dat genoeg’
• Trashwerp: ‘Eigenlijk is het spijtig dat Trashwerp bestaat. Het feit dat we collages van afval kúnnen maken, is intriest’
• Liane Castermans: ‘Met mijn keramiekcollectie hoop ik een brug te slaan tussen de Vlaamse en de Marokkaanse cultuur’