Het waargebeurde verhaal van de familie Massart is nu te zien in de bioscoop.
Jan Verheyen: ‘””Red Sandra”” is een confronterende film waar je nog lang over kan napraten’
‘Red Sandra’, over het waargebeurde verhaal van Sandra Massart die op haar zesde de stofwisselingsziekte MLD vastgesteld kreeg, is vanaf vandaag te zien in de bioscoop. ‘De film wil nuance oproepen en ervoor zorgen dat mensen daar bij stilstaan.’
In ‘Red Sandra’ is de rol van Sandra weggelegd voor Rosalie Charles, een nieuw talent in de Vlaamse filmwereld. Sven De Ridder en Darya Gantura kruipen in de huid van haar ouders William (de papa is in november 2020 overleden aan kanker, maar kon de film nog net zien) en Olga. Wij spraken de twee topacteurs en filmmakers Jan Verheyen en Lien Willaert over de film die ons serieus wist te raken.
Sven en Darya: ‘Red Sandra’ is natuurlijk een rollercoaster aan emoties. Hebben jullie die gevoelens gemakkelijk kunnen opwekken bij jullie zelf?
Sven De Ridder: ‘Als je het hartverscheurende verhaal hoort en het scenario – dat heel goed is – leest, komen die emoties van zelf naar boven. We hebben ook William en Olga Massart in het echt ontmoet, en dat is een hele goede beslissing geweest. Zo voelde je nog maar eens de verantwoordelijkheid die je als acteur hebt om hun verhaal te vertellen.’
Darya Gantura: ‘We hadden inderdaad het geluk dat we heel veel gesprekken konden voeren met de ouders, en hen vragen konden stellen. Het scenario bestaat uit keuzes die zijn gemaakt, maar als je spreekt met William en Olga krijg je écht het volledige verhaal en alle emoties. Alle kanten – de mooie en minder mooie – worden belicht. Anderzijds kunnen de meeste mensen zich bijna niet inbeelden wat voor een emotionele rollercoaster dat is, maar je kent wel de universele emoties zoals pijn, verdriet, afscheid nemen... Dus gebruik je je ook je eigen verbeelding en ervaringen tot zover dat kan.’
Hij wil zijn entourage overtuigen dat het goed zal komen, ook al gelooft hij daar zelf niet honderd procent in. – Sven De Ridder
William houdt zich zo sterk mogelijk voor zijn gezin, terwijl Olga wil opgeven, maar zich dan toch weer optrekt aan haar man. In welke van de twee ouders herkennen jullie zichzelf?
Sven: ‘Ik herken me het meest in William. Ik ben zelf een heel emotioneel persoon, dus op dat vlak had ik minder een raakpunt met het personage, maar ik zou wel door het vuur gaan voor mijn kinderen. Hij is een echte doorzetter en wil voor zijn vrouw positief blijven. Hij wil zijn entourage overtuigen dat het goed zal komen, ook al gelooft hij daar zelf niet honderd procent in. Ik denk dus dat ik net als William niet zou opgeven.’
Darya: ‘Ik heb er al over nagedacht en het is zo moeilijk om te weten wat ik zelf zou doen in die situatie. Ik denk dat mijn logische brein op een bepaald moment zou loslaten, maar als ik met Olga spreek, snap ik haar ook. Ik wil uiteraard nooit met de keuze geconfronteerd worden, ik blijf dan liever onwetend.’
Heeft het feit dat jij en Olga beiden Russisch zijn je geholpen om je voor te bereiden op je rol?
Darya: ‘Olga spreekt heel goed Nederlands, maar Russisch blijft natuurlijk haar moedertaal. En je merkte dat ze zich tijdens onze gesprekken veel meer openstelde in haar moedertaal. Dan kreeg ik veel meer van haar mee en dat hielp mij enorm.’
Sandra Massart is Rosalie Charles’ eerste acteerrol, en ze doet dat geweldig. Hoe ervaarde zij alles?
Darya: ‘Ze besefte wel dat ze een ziek meisje speelde, maar voor haar was het een uitdagend spelletje van: speel eens dit, speel eens dat. De set was dan ook een groot feest voor haar. Ze heeft zich rot geamuseerd.’
Lien: ‘Rosalie kon zich heel goed in haar rol inleven. Op het einde van een emotionele scène stond de helft van de ploeg en Rosalies mama met tranen in de ogen. Dan riepen we cut en zuchtte Rosalie bijvoorbeeld: “Ik heb honger”.’
Rosalie besefte de impact er niet van tot ze de film zelf gezien had. – Darya Gantura
Wat was haar reactie dan als ze ‘Red Sandra’ twee jaar na de opnames uiteindelijk zag?
Darya: ‘Rosalie heeft de film voor het eerst gezien op het festival van Vlissingen, en toen kwam het pas binnen. Ze stopte niet met wenen. Ik denk dat ze de impact ervan niet besefte tot ze ‘m zelf gezien had. Ze vond het zo erg voor de echte Sandra, en de ouders.’
Lien: ‘Het verhaal is toen echt bij haar binnengekomen. Olga en Rosalie hebben elkaar daar ook pas voor de eerste keer gezien, omdat William en Olga het te confronterend vonden om haar op de set aan het werk te zien. Dus de eerste keer dat ze elkaar zagen, zijn ze allebei beginnen wenen en vroeg Rosalie ook aan Olga of ze haar een knuffel mocht geven. Ze hebben elkaar heel lang geknuffeld en Rosalie zei ook: “Dat is zo erg dat jij dat hebt moeten meemaken”.’
Sven: ‘Toen besefte ze pas wat ze gerealiseerd had. Misschien kwam dat realisatieproces ook pas later doordat ze twee jaar ouder was. Dat maakt een wereld van verschil.’
En wat was de reactie van de ouders toen ze ‘Red Sandra’ vorig jaar voor de eerste keer zagen?
Lien Willaert: ‘Dat was ook heel emotioneel. Ze kwamen de zaal uit en hebben ons minutenlang omhelst. We stonden met z’n vieren samen te wenen. Dat was zo’n ontlading. Voor hen is het een soort eerherstel.’
Waarom is deze film een must-see voor het grote publiek?
Jan: ‘De enige doodszonde die je als filmmaker kan begaan is je publiek vervelen. “Red Sandra” is een confronterende film waar je nog lang over kan napraten, maar toch heb je niet het gevoel dat iemand de hele tijd met een natte handdoek in je gezicht slaat. “Red Sandra” is maatschappelijk relevant, en bevat thema’s die voor iedereen belangrijk zijn, denk maar aan gezondheid. Maar we mogen niet vergeten dat mensen naar de bioscoop gaan om “geëntertaind” en geraakt te worden. In die zin wilden we het verhaal van Sandra de juiste verpakking geven. Als je het waargebeurde verhaal niet of maar oppervlakkig kent, is de film ook enorm spannend. En we zijn er echt wel héél trots op.’
Ik zeg je met het hand op het hart: je zal veel blijer zijn dat je “Red Sandra” hebt gezien, dan “James Bond”. – Jan Verheyen
Sommige mensen zullen misschien wel wat afgeschrikt worden door de beladenheid die het verhaal met zich meebrengt.
Jan: ‘Ik kan mij inderdaad voorstellen dat als je na een zware werkweek op zaterdagavond naar de cinema gaat, op dat moment “James Bond” boven “Red Sandra” verkiest. Maar ik zeg je met het hand op het hart: je zal veel blijer zijn dat je “Red Sandra” hebt gezien, dan “James Bond”. De twee zijn natuurlijk niet te vergelijken, maar ik kan je garanderen dat “Red Sandra” langer zal blijven hangen.’
Er zit animatie in die het iets speelser maakt en ons af en toe een adempauze geeft. Van waar die keuze?
Jan: ‘Dat is een vondst van Lien. We filmden vrij veel in het huis van de familie Massart en in ziekenhuizen, dus visueel moesten we het zo interessant mogelijk maken. De animatie is een extra stijlelement dat ook verhalend werkt. Sandra kan op een bepaald moment niet meer praten. De (moeilijke) communicatie met haar vader gaat vanaf dan eigenlijk via zijn verhaaltjes.’
Lien: ‘Papa William vertelde veel verhalen aan zijn dochter Sandra. Dat wilde ik visualiseren en op die manier ook de wereld van het kind vertalen naar het scherm. In Amsterdam botste ik toevallig op de prentenboeken van Marlies Visser. Die waren supermooi maar sloten ook aan bij de stijl van Sandras knutselwerken. Dat is helemaal haar wereld. Het maakt het luchtiger en geeft een stijl aan het verhaal. Als je aan de film terugdenkt, is die animatie van Marlies (in samenwerking met Paul Mathot van Pedri Animation, red.) ook een van die beelden die je ziet.’
De film wil nuance oproepen en ervoor zorgen dat mensen daar bij stilstaan.
Welke boodschappen hopen jullie met de film mee te geven of wat hopen jullie ermee te bereiken?
Sven: ‘Je zegt het: hoop.’
Darya: ‘Ik vind het verhaal te veelzijdig om er één boodschap aan vast te hangen. De waarheid is zo genuanceerd en de film kiest geen kant. Alle kanten worden belicht. De film wil nuance oproepen en ervoor zorgen dat mensen daar bij stilstaan. Dat is voor mij toch wel een van de de boodschappen, maar er zitten er heel veel in.’
Jan: ‘Ik vind het eerherstel voor de familie Massart belangrijk. Het is ook goed dat mensen bewust gemaakt worden dat geluk niet vanzelfsprekend is. Wat die familie is overkomen, was een donderslag bij heldere hemel. Het was een gebeurtenis waar ze geen enkele controle over hadden. Ten derde is er ook de grote discussie over gezondheidszorg en de ethische discussies die daaraan vasthangen. Net zoals het budget voor wegenwerken en onderwijs is ook het budget voor gezondheid niet eindeloos. Dat is iets waar veel mensen mee te maken krijgen en toch wel het maatschappelijke debat waard is.’
‘Het gaat niet bestaat niet’, is een zin waar William aan vasthoudt. Is dat een ingesteldheid waar jullie zelf in geloven?
Sven: ‘Dat is heel mooi, maar niet altijd evident. Dat zit wel in mij, maar moet je echt situatie per situatie bekijken.’
Darya: ‘Ik vind het een fijne zin als het je vooruithelpt en kracht geeft om te blijven vechten, want in veel gevallen geven mensen te snel op. Anderzijds schuilt er ook gevaar in, omdat je te hard kan zijn voor jezelf als het toch niet gaat. Soms lukt het gewoon niet, en dan is het belangrijk dat je mild bent voor jezelf. Het gaat niet, bestaat soms wel en dat is ook oké.’
‘Red Sandra’ is nu te zien in de bioscoop.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
