De nieuwe minireeks gaat momenteel viraal op sociale media.
‘Thriller-reeks ““Adolescence”” toont de gevolgen van toxic masculinity en is de grootste nachtmerrie van elke ouder’
Om de drie weken tipt onze tv-redactrice je een must-see. Een serie die je in een dag hebt uitgekeken of een film of documentaire die je maar niet loslaat. Bingewatcher van dienst Evi keek naar de spraakmakende serie ‘Adolescence’, en vertelt je waarom de serie iedereen zo in z’n grip heeft.
Waarover gaat ‘Adolescence’?
In ‘Adolescence’ volgen we de familie Miller. Hoewel Eddie, zijn vrouw Manda, hun dochter Lisa en zoon Jamie op het eerste gezicht een doodnormaal gezin lijken, staat hun wereld plots op z’n kop wanneer een tienermeisje op Jamies school vermoord wordt. Vooral wanneer de politie hun huis binnenvalt en de dertienjarige Jamie arresteren voor haar moord.
Je wordt meegezogen in een wervelwind aan emoties en vragen, en probeert te achterhalen wat er nu net gebeurd is tussen de twee tieners. Heeft Jamie het gedaan? Waarom heeft hij het gedaan? Wat heeft hem zover kunnen drijven? En had zijn omgeving de brutale moord kunnen vermijden?
Personage in de spotlight: Jamie
Hoewel acteur Owen Cooper nog maar veertien was toen de opnames van ‘Adolescence’ van start gingen, speelt hij de rol van Jamie geniaal. Hij switcht moeiteloos tussen een bang kind, dat stiekem geholpen wil worden, en een stoere puber met grootheidswaanzin. Terwijl je toxic masculinity wel kan beschrijven, speelt hij het begrip zo magnifiek, dat je zelfs angstaanjagend goed ziet hoe snel het brein werkt en hoe bepaalde jongens en mannen denken over vrouwen en de lgbtqia+– gemeenschap.
Het is dus enerzijds gruwelijk om te zien hoe jonge mensen gebrainwasht kunnen worden, maar tegelijkertijd speelt Cooper zijn rol zo soepel dat je helemaal mee bent met zijn gedachtengang.
Waarom moet je ‘m absoluut kijken?
Elke aflevering werd in één shot gefilmd. Vanaf de aflevering begint, gaat de camera dus een uur later pas weer uit. Die manier van filmen zorgt ervoor dat je echt ín de serie gezogen wordt, en je geen seconde wordt losgelaten. Enerzijds zorgt dat er ook voor dat bepaalde scènes langer duren, dan in de meeste series of films, maar anderzijds dragen die uitgerekte momenten ook bij aan het ongemakkelijke gevoel waar de serie je mee achterlaat.
Los daarvan bewijst de serie nogmaals hoe belangrijk het is dat we onze jongeren beschermen. Niet alleen tegen zichzelf, maar ook tegen sociale media, polariserende berichten én de toxic masculinity-cultuur, die hier impliceert dat mannen zelden tot nooit hun emoties mogen laten zien.
Word je gelukkig van ‘Adolescence’? Nee. Absoluut niet. Maar dat betekent niet dat we er daarom geen aandacht aan moeten spenderen, want de realiteit is jammer genoeg gelijkaardig. Terwijl jonge kerels opgehitst worden door alfamannetjes zoals Andrew Tate, verliezen ze de emotionele connectie met zichzelf én de buitenwereld. En zoals de serie perfect beschrijft: er komt niets positiefs uit complete isolatie en je verstoppen achter een masker.
Je bekijkt ‘Adolescence’ nu volledig op Netflix.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
