Hij speelt een van de hoofdrollen in de taboedoorbrekende reeks ‘De Club’, over ivf.
Dominique Van Malder (47): ‘Toen ik thuiskwam van de opnames, heb ik mijn kinderen stevig vastgepakt’
Een op zes Belgische koppels heeft medische begeleiding nodig om zwanger te geraken, en terwijl dat cijfer hoog is, blijft het toch een taboeonderwerp. De serie ‘De Club’, over drie koppels die niet natuurlijk zwanger kunnen worden, helpt dat taboe te doorbreken. Wij spraken Dominique Van Malder (47), die een van de hoofdrollen speelt in de reeks.
Dominique, vertel eens: wat houdt de serie ‘De Club’ precies in?
‘”De Club’ gaat over drie koppels die elkaar leren kennen in de fertiliteitskliniek. Ze behoren eigenlijk tot een groep waar ze eigenlijk niet bij willen zitten; ze willen graag mama en papa worden, maar het pad naar het ouderschap is voor hen nogal hobbelig. Ze vinden troost binnen hun “clubje”.’
Onvruchtbaarheid is een thema dat redelijk taboe is, en gaat helaas gepaard met heel veel schaamte.
Waarom wou je hier graag aan meewerken?
‘Het is niet voor iedereen gemakkelijk om kinderen te krijgen, en daar staan mensen te weinig bij stil. Je ziet de ene genderrevealparty en babyborrel na de andere, terwijl er meer mensen zijn dan je zou denken bij wie het niet zo evident is. En ik denk dat zij vaak als de sfeerbedervers worden gezien. Onvruchtbaarheid is een thema dat redelijk taboe is, en gaat helaas gepaard met heel veel schaamte, waardoor mensen er niet over durven te praten. Het is ook gewoon een hele mooie rol om te spelen.’
Is de reeks voor iedereen interessant?
‘Ik denk dat veel mensen zich erin zullen herkennen. Het draait om drie koppels die elk hun eigen complexe fertiliteitsverhaal hebben. Maar of je nu vruchtbaar of onvruchtbaar bent, iedereen heeft er iets aan. Het gaat ook over hoe mensen met het thema omgaan over het algemeen en over je kwetsbaar durven opstellen in het leven. Aan welke kant van het verhaal je ook staat, de serie kan troost bieden. Je voelt dat je niet alleen bent met je verhaal, en je beseft dat er uiteindelijk meer clubjes zijn van mensen die er niet bijhoren dan je denkt.’
Wat hoop je dat mensen eruit meenemen die niet bekend zijn met ivf?
‘Dat er een bewustzijn gecreëerd wordt. Het lijkt simpel, maar ik denk dat veel mensen er niet bij stil staan dat het niet altijd evident is om kinderen te krijgen.’
Wat als mensen schrik hebben om getriggerd te worden door de reeks?
‘Als je echt niet wil kijken, moet je dat niet doen natuurlijk. Al gaat “De Club” niet louter over onvruchtbaarheid, maar over mensen van vlees en bloed uit verschillende geledingen van de maatschappij die samenkomen. Ik denk dat iedereen zich wel kan herkennen in een personage. De reeks zal misschien mensen ook aanzetten om erover te durven praten, want gedeelde smart is halve smart als je het mij vraagt. Het kan ook mooi zijn om te zien dat hoe ellendig het leven ook kan zijn, dat er daardoor ook mooie dingen op je pad kunnen komen. ‘
Ik geloof echt wel dat die combinatie mogelijk is, dat je doorheen je tranen ook kan lachen en omgekeerd.
Het is een heel zwaar onderwerp, maar wordt afgewisseld met humor en romantiek. Waarom is dit zo belangrijk?
‘Ik ben grote fan van de uitspraak “een traan en een lach komen nooit alleen”. Je kan pas eens goed wenen als je ervoor ook al goed hebt kunnen lachen, want dan komen de dingen nog harder aan. Ik geloof echt wel dat die combinatie mogelijk is, dat je doorheen je tranen ook kan lachen en omgekeerd. En helaas is dat ook wel de realiteit. Hoe gruwelijk het leven soms ook is, vaak maakt de situatie het wel grappig. En door het donkere zie je het licht en omgekeerd. Daarom is humor zo belangrijk. Het is dus inderdaad een zwaar thema, dus het is belangrijk om af en toe wat luchtigheid toe te voegen. Maar voor alle duidelijkheid: we lachen het niet weg.’
Hoe heb je je in de rol verdiept?
‘Onze scenarist Leander (Verdievel, red.) kent het thema als geen ander. Hij heeft ons ook zijn boek “Het volgend-jaar-gezin” gegeven en heeft zelf ook veel research gedaan. Zo heeft Leander gepraat met koppels die het zelf hebben meegemaakt, waarna wij die beelden hebben bekeken. Ik heb samen met Leander ook voor VRT Max gepraat met mensen met een moeilijke kinderwens. En natuurlijk, hoe jammer het ook is, ken ik mensen uit mijn vriendenkring die daarmee geworsteld hebben.’
Wat vond je het fijnste aan deze rol?
‘Dat ik mij kwetsbaar moest opstellen. Bert is een truckchauffeur en voetballer, dus “een echte man”, maar daardoor durft hij zich niet kwetsbaar op te stellen, omdat hij schrik heeft van de reacties van anderen. Dus ik vond het mooi dat ik met deze rol mocht tonen dat het wél oké is om je kwetsbaar en open op te stellen, om hulp te vragen, om het soms allemaal even niet te weten, om eerlijk te zijn met jezelf en je omgeving en om te praten over je gevoelens… Het was ook spannend, omdat mijn laatste draaidag voor “De Club” plaatsvond een maand voor mijn maagverkleining. Dus ik wist dat het mijn laatste rol ging zijn in mijn oude lichaam, wat ook deel uitmaakte van het verhaal.’
De dokter wordt heel hard voorgesteld. Was dit een bewuste keuze?
‘Als je verhalen hoort van mensen, is de realiteit vaak nog straffer dan de serie… Natuurlijk wordt hier maar één type dokter voorgesteld. En het mooie aan haar rol is dat zij een harde, robotachtige dame is, maar ook haar eigen verhaal heeft. En dat wordt doorheen “De Club” ook verteld. Dus het is zeker niet eenzijdig.’
Wat willen jullie met de reeks vertellen?
‘Dat mensen zich niet hoeven te schamen om erover te praten. En ook: dat ze de hoop nog niet meteen hoeven op te geven, ook al is dat niet altijd gemakkelijk. Er zijn mogelijkheden en bij sommigen lukt het, bij anderen niet. Probeer het er onderweg wel over te hebben en je verdriet niet alleen te verwerken, maar deel het met mensen die je graag ziet. Je mag je echt wel laten troosten door anderen.’
We moeten niet allemaal per se sterk willen zijn. Je mag af en toe ook kwetsbaarheid of zwakte laten zien.
Je staat erom bekend taboes te doorbreken. Zo sprak je al over mentale gezondheid, een maagverkleining en nu speel je de hoofdrol in een reeks over ivf. Kies je bewust voor zulke projecten en rollen?
‘Ik vind het altijd fijn om iets te kunnen vertellen. Ik hou van entertainment, maar het is leuk als ik ondertussen ook iets échts kan vertellen. Ik vind het sowieso fijn om mij als mens én acteur kwetsbaar te durven opstellen, omdat mensen zich daarin kunnen herkennen en daardoor misschien ook wel durven babbelen. Dat heb ik bijvoorbeeld gemerkt bij “Patiënt Dompi”. Er zijn nog veel mensen die zich schamen en bang zijn voor de reacties van anderen. Ik vind het altijd leuk om een kwetsbaar persoon – letterlijk en figuurlijk – in z’n blootje te laten zien, omdat we dat allemaal zijn. We moeten niet allemaal per se sterk willen zijn. Je mag af en toe ook kwetsbaarheid of zwakte laten zien.’
Waarom vind je dat zo belangrijk?
‘Ik kom zelf uit een kwetsbaar gezin, en ik weet nog hoe hard ik mij daar zelf over schaamde. Terwijl schaamte verspilde tijd is. Dus uit eigen ervaring, maar ik zie het ook bij andere mensen. Toen ik “Albatros” maakte, was er een vrouw die mij e-mailde dat als die affiche had bestaan in haar jeugd, ze zich minder eenzaam had gevoeld. Daarom denk ik dat als we ons als mensen kwetsbaar durven opstellen, we ons ook minder eenzaam zullen voelen. We hebben allemaal onze gebreken, sterktes en zwaktes. Ik vind het belangrijk om te laten zien dat dat oké is.’
Hoe hoop je mensen nog te inspireren?
‘Ik vind het fijn om film, tv en theater te maken en kwetsbare mensen een stem te geven. Ik geloof niet in picture perfect-plaatjes op Instagram. Ik wil ook de andere kant laten zien. Ik ben bijvoorbeeld nu aan het meeschrijven aan twee films. Daarin speelt kwetsbaarheid een belangrijke rol, maar dan in een andere context.’
Wat heb jij geleerd over ivf door deze serie te maken?
‘Heel veel medische termen, maar vooral dat mama en/of papa worden plots een heel technisch gegeven is en dat het niet altijd romantisch is. Ik heb ook geleerd dat het wel de moeite waard is om het te proberen, omdat er ook positieve verhalen zijn. Voor iemand als ik, ik ben zelf papa van drie kinderen, waarvan eentje van mezelf en twee kinderen als pluspapa, is het ook fijn om anders naar die dingen te kijken. Toen ik thuiskwam van de opnames, keek ik anders naar mijn kinderen en heb ik hen toch eens steviger vastgepakt. Ik denk dat we ons bewuster moeten zijn van wat we hebben en het meer moeten koesteren.’
Het is pas door de reeks te maken dat ik mij veel bewuster ben van hoe heftig die sessies zijn en wat dat doet met een mens.
Ligt dit thema jou nauw aan het hart?
‘Ik heb vrienden die het ook geprobeerd hebben, maar het is pas door de reeks te maken dat ik mij veel bewuster ben van hoe heftig die sessies zijn en wat dat doet met een mens. Ik besefte niet hoe hard dat kan inwerken op iemands leven. Als acteur probeer je altijd iets mee te nemen van een project, en hier heb ik veel geleerd, dus dat is heel fijn.’
‘Ge zijt onvruchtbaar’ wordt er in een van de scènes gezegd. Was dit moeilijk voor jou om te spelen?
‘Als vader van drie weet ik wat het is om papa te mogen zijn, dus ik weet wat ik zou moeten missen, waardoor die zin wel hard binnenkwam. Ik moet daar niet veel bij spelen.’
Wat heeft je het meeste verrast aan ‘De Club’?
‘Dat het thema heel complex is, want elk verhaal is anders en het ene koppel is het andere niet. Wat ik ook mooi vind aan “De Club” is dat het toont dat mensen die niets met elkaar lijken te maken hebben, plots samenkomen en dat daar iets moois uit bloeit. Het is misschien niet altijd een kind, maar wel bijvoorbeeld een vriendschapsband.’
Bij Flair staat self-love centraal. Wat betekent zelfliefde voor jou?
‘Een zoektocht. Zelfliefde is niet altijd evident geweest voor mij. Ik heb dat echt moeten leren en dat zal waarschijnlijk een levenslang leerproces zijn, maar het is superbelangrijk. Het is een cliché, maar je kan pas iemand anders graag zien als je jezelf graag ziet. Mensen gaan je nog liever zien als ze voelen dat je de beste versie van jezelf bent. Mildheid naar jezelf toe is superbelangrijk in het leven.’
Is dat de reden dat je een maagverkleining hebt laten doen?
‘Ja. Door ouder te worden, heb ik beseft dat mijn gezondheid echt op het spel stond. Als je jezelf niet graag ziet, ga je maar door zoals je bezig bent. Dus heb ik ervoor gekozen om mezelf iets meer te omarmen. En dat kan ik nu ook letterlijk want ik ben magerder, dus dat helpt (lacht).’
Hoe uit zich dat in je dagelijks leven?
‘Ik ga op tijd ten rade bij mezelf, zodat ik het voel als ik even tijd nodig heb voor mezelf en die tijd en ruimte ook durf te nemen. Het leven is te kort om dat niet te doen. Ik luister nu meer naar mezelf en naar wat ik wil in het leven, dan voor mijn operatie. Het is grappig, want door letterlijk minder ruimte in te nemen, durf ik meer ruimte in te nemen om mezelf te zijn en voor mezelf te leven. Durf dus luisteren naar jezelf en stilstaan bij wat jij wil. Dan ben je ook een mooier persoon voor je omgeving.’
Het is niet omdat ik een knip in mijn maag heb laten doen, dat al mijn problemen weggeknipt zijn.
Je voelt je dus nu wel veel beter?
‘Pakken beter. Ook fitter en meer uitgeslapen…’
Heb je nu nog onzekerheden?
‘Tuurlijk, ik blijf een mens. Het is niet omdat ik een knip in mijn maag heb laten doen, dat al mijn problemen weggeknipt zijn. Ik ben magerder, maar omdat ik nog huidoverschot heb, voelt dat soms vals. Maar zolang ik gezond ben, vind ik dat niet erg. Voorlopig ben ik niet van plan om een buikwandcorrectie te laten doen, maar het houdt me toch wel bezig.’
En op innerlijk vlak?
‘Ik voel kwetsbaarder en brozer, omdat ik lichter ben. Ik heb minder een harnas aan. Ik kijk ook letterlijk met een openere blik naar de wereld, waardoor de wereld soms wel heftiger binnenkomt.’
Je zei daarnet zelf dat ‘De Club’ de laatste rol met je oude lichaam was. Hoe kijk je nu naar jezelf als je jezelf op het scherm ziet?
‘Toen ik “De Club” voor de eerste keer zag, keek ik echt naar een personage en dacht ik: wie is die man op het scherm? In het begin had ik de angst of ik nog dezelfde acteur zou zijn, terwijl ik het nu als een uitdaging zie omdat ik anders beweeg. Ik ga misschien soms minder de teddybeer spelen, en bijvoorbeeld meer een crapuul. Dat is ook leuk!’
Tenslotte: welk advies kan je geven aan mensen die door zware periodes gaan?
‘Praat erover. Het is niet erg om hulp in te roepen. Laat je troosten door je omgeving en wees jezelf met al je zwaktes en al je sterktes.’
‘De Club’ is vanaf 6 september elke woensdag omstreeks 20u50 op VRT 1 te zien en vanaf 7 september op Prime Video.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
