Siska Schoeters praat onder meer met de 23-jarige Michelle die als klein meisje zware brandwonden opliep, en met Ragna (45) die het slachtoffer werd van een zuuraanval.
‘Durf je nog in de spiegel te kijken?’: 8 brandwondenpatiënten getuigen in ‘Durf te vragen’
In België lopen jaarlijks ongeveer 120.000 mensen brandwonden op, 10.000 ervan moeten behandeld worden in een ziekenhuis en 800 komen terecht in gespecialiseerde brandwondencentra. Morgenavond beantwoorden acht brandwondenpatiënten interessante, grappige, maar ook ongepaste vragen in een nieuwe aflevering van ‘Durf te vragen’ op VRT 1.
Durf je nog in de spiegel te kijken? Had je niet gewoon wat voorzichtiger moeten zijn? Staren mensen je aan? Het zijn enkele van de vragen die morgenavond worden voorgeschoteld aan brandwondenpatiënten André, Brecht, Elle, Evi, Michiel, Ragna, Michelle en Bruno in een nieuwe aflevering van ‘Durf te vragen’ op VRT 1.
Michelle liep als klein meisje zware brandwonden op in Rwanda en kwam terecht in het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek. ‘Durf te vragen’-host Siska Schoeters gaat er met haar opnieuw langs. Ragna neemt Siska mee naar het zwembad. Ze werd het slachtoffer van een zuuraanval en gaat wekelijks zwemmen met lotgenoten.
De zevende aflevering van ‘Durf te vragen’ is morgenavond om 20u45 uur te zien op VRT 1 en VRT MAX.
Evi (31) uit Beerse
Evi is 31 jaar en raakte als tiener verbrand door een barbecue. Ze verbleef een jaar lang in het ziekenhuis. Evi schreef een kinderboek ‘Mama’s zijn mooi’. Het is een ode aan alle mama’s die er anders uitzien. ‘Het deed enorm veel pijn. Ik heb twee kinderen op de wereld gezet en dat verliep met de vingers in de neus in vergelijking met verbrand geraken.‘
Michelle (23) en Bruno (21) uit Outer
Bruno en Michelle zijn broer en zus. Ze kwamen als kind terecht in een woningbrand in Rwanda. Ze verhuisden voor de revalidatie naar België. Michelle beleefde haar eerste levensjaren in het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek. ‘De opportuniteiten die we hier in België krijgen, hadden we misschien niet gekregen als we niet verbrand zouden zijn.’
Michiel (26) uit Kortrijk
Michiel is 26 jaar en kreeg als baby een frietketel over zich heen. Muziek speelt voor Michiel een grote rol, hij is gitarist en zanger. Een aantal jaar geleden kwam Michiel uit de kast. Dat was niet evident want hij voelde zich al een rare vogel door zijn brandwonden, maar ook zijn geaardheid speelde een rol. ‘Ik merk dat er niet veel homo’s zijn die ook verbrand zijn of met een bepaalde aandoening naar buiten komen. Ja, mijn liefdesleven is momenteel moeilijk.’
Ragna (45) uit Antwerpen
Ragna is 45 jaar en overleefde in 2018 een zuuraanval door haar ex-partner. Ze is moeder van een 14-jarige dochter. Daarnaast is ze lid van Oscare vzw, een lotgenotenvereniging voor mensen met brandwonden. ‘De meeste mensen verbranden door een ongeluk of door een accident. Dan is dat natuurlijk veel moeilijker om met die schuld om te gaan. Maar voor mij is dat heel zwart-wit. Ik heb een dader en die heeft het gedaan. Klaar.‘
Brecht (35) uit Melsele
Brecht is 35 jaar en raakte op zijn 29ste verbrand door een werkongeval. Hij is operator in de chemiesector. Brecht is vader van twee jonge kindjes en dat hij nu brandwondenpatiënt is, weegt zwaar op zijn gezin en relatie. ‘De eerste keer toen ik mijn kinderen zag na het ongeval vroeg mijn zoon aan zijn mama wie ik was. Dat was heel pijnlijk. Pas toen hij mijn stem hoorde, herkende hij me.’
Elle (23) uit Lokeren
Elle is 23 jaar en raakte als peuter verbrand door kokend water. Hoewel haar brandwonden op subtiele plekken zijn, werd ze heel onzeker. Haar moeder schreef haar daarom in voor Miss België 2022. Ze eindigde op de tweede plaats en won zo haar zelfvertrouwen terug. ‘Ik zit met heel veel angst. Dat is iets heel raars om te zeggen. Maar ik durf bijvoorbeeld geen open haard aan te doen. Ik durf niet te dicht te komen bij een kampvuur of een barbecue.‘
André (68) uit Oostakker
André is 68 jaar en liep 44 jaar geleden brandwonden op door een werkongeval. Hij werkte op de haven van Gent. Andrés zelfbeeld zakte sinds het ongeval enorm, hij durfde de eerste twee jaar na zijn ongeval niet meer naar buiten te gaan. ”s Morgens sta je op, je wast je en kijkt in de spiegel. Je zit in het water met je handen… Je wordt dagelijks geconfronteerd met de littekens.‘
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
