'Het is opeten of opgegeten worden, dat maakt het soms zo'n vuil spelletje.'
Kim Van Oncen is te zien in ‘De Verraders’: ‘Ik heb echt dagenlang nachtmerries gehad na dit spel’
Kim Van Oncen doet mee aan het populaire VTM-programma ‘De Verraders’. ‘Mijn brein ging volgens de psycholoog ter plaatse in een soort topsportmodus omdat ik voortdurend álles wat iedereen tegen me zei in twijfel begon te trekken’, aldus Kim.
‘Ik heb niet onmiddellijk ingestemd om mee te doen met “De Verraders”‘, vertelt Kim Van Oncen. ‘Ik heb het even laten bezinken.’
Hoe komt het?
‘Het is volledig uit mijn comfortzone, want ik heb mezelf nog niet als Kim laten zien op televisie. Mensen kennen me natuurlijk vooral als Saartje uit “Dertigers”. Nu gaan ze me echt leren kennen. Wil ik dat of wil ik dat niet? Ik heb toch wat getwijfeld. Tot mijn man zei dat ik geen trut ben, en zich dus afvroeg waar ik dan bang voor was (lacht). En eerlijk gezegd hou ik wel van nieuwe uitdagingen, dus dat trok me uiteindelijk over de streep.’
Wilde je een verrader zijn?
‘Dat leek me wel een interessante rol. Ik heb dan ook in het begin duidelijk aangegeven dat ik die graag wilde spelen. Toen het spel bezig was, merkte ik wel dat verrader zijn absoluut niet bij mijn persoonlijkheid past. Ik had mezelf volledig verkeerd ingeschat.’
Vertel.
‘Ik dacht: ik ben een actrice, dus ik ga gewoon een rol spelen. Niet dus! Op een set lukt het me om een verhaaltje heel geloofwaardig te vertellen, maar in dit spel niet. Dat is omdat ik in “De Verraders” geen rol speelde, maar helemaal mezelf was. Niemand riep “actie”, ik stond ‘s morgens op en ik moest mezelf zijn.’
Je hebt jezelf dus opnieuw een beetje beter leren kennen?
‘Klopt. Het feit dat ik niet goed kan liegen tegen mensen die ik graag heb, vind ik een mooie eigenschap. Verder merkte ik nog maar eens dat ik als een vis in het water ben in een groep. Ik ben heel graag omringd door mensen.’
Ik heb mezelf nog niet als Kim laten zien op televisie. Mensen kennen me natuurlijk vooral als Saartje uit “Dertigers”. Nu gaan ze me echt leren kennen.
Is niet kunnen liegen geen nadeel in dit spel?
‘Ik dacht ook dat mijn eerlijkheid me ging nekken. Ik heb geen filter, dus ik zeg altijd wat ik denk. Maar ik denk dat andere eigenschappen die ik heb dan weer wél in mijn voordeel speelden en de bovenhand namen. Zo ben ik empathisch en kan ik met veel mensen goed overweg. Ik heb heel zelden met iemand problemen en ik kan me heel makkelijk verplaatsen in andere mensen. Ik voelde me dan ook enorm goed in die groep, ik kwam met iedereen supergoed overeen en heb me heel hard geamuseerd.’
Je hebt je eigen supermarkt, dus je bent het ook gewend om de leiding te nemen. Heb je dit hier ook gedaan?
‘Ja. Al heb ik niet altijd het voortouw genomen. Enkel op momenten dat ik het nodig achtte in het spel nam ik de leiding. Het geheim is om dat op de juiste momenten te doen.’
Zijn er karaktertrekken die wel in je nadeel speelden?
‘Ik ben competitief. Ik heb dat proberen onderdrukken, maar als je dat hebt, dan kan je dat toch moeilijk wegsteken. Ik wilde er vanaf dag één volledig voor gaan. Wat niet altijd een goede zet is.’
Hoezo?
‘Ik had me voorgenomen om heel low profile te zijn om de aandacht niet op mij te vestigen, maar ik was vanaf de eerste minuut al heel aanwezig (lacht). Ik leerde ondertussen dat dat is wie ik ben, en dat ik dat niet kan en eigenlijk ook niet wil veranderen.’
Ik had me voorgenomen om heel low profile te zijn om de aandacht niet op mij te vestigen, maar ik was vanaf de eerste minuut al heel aanwezig (lacht).
Gaan we een andere kant van je te zien krijgen?
‘Goh, mensen kennen Kim nog niet, dus ze gaan me nu wel leren kennen (lacht). Ik heb geen rolletje gespeeld of geen masker opgehouden. Dat gaat volgens mij ook niet, want je wordt voortdurend gefilmd. Jullie gaan me zien zoals ik thuis ben of bij mijn vrienden en familie.’
Ben jij iemand die mensen snel vertrouwt?
‘Ja. Ik ga eigenlijk altijd van het goede van de mensen uit. Sommigen kunnen dit misschien naïef noemen, maar ik vind dit een mooie eigenschap. Dit programma was dus wel een grote test voor me, want hier zaten sowieso drie mensen die me voorlogen en bedrogen.’
Was het daarom heel intens voor jou?
‘Enorm! Mijn brein ging volgens de psycholoog ter plaatse in een soort topsportmodus omdat ik voortdurend álles wat iedereen tegen me zei in twijfel begon te trekken. Ik was elke minuut bezig met theorieën te bedenken en over strategieën na te denken waardoor die gedachtestroom nooit stilstond. Ik ging soms in mijn bed liggen, maar zat na tien minuten alweer recht om iets in mijn schriftje te noteren.‘
Je vormde ook al van in het begin een team.
‘Ja. Wij gingen er eerlijk gezegd van uit dat de andere twee wagons hetzelfde zouden doen. Dat bondje is comfortabel, want je zoekt toch altijd een bepaalde houvast, zolang je maar weet dat je die band ook zal moeten durven doorbreken. Het is opeten of opgegeten worden, dat maakt het soms zo’n vuil spelletje.‘
Was je de verraders snel op het spoor?
‘Ook hier weer ging mijn brein in overdrive, want er was niemand die ik niet verdacht vond en toch vertrouwde ik iedereen (lacht). Bij sommigen dacht ik: die zijn zo lief dat ze wel een verrader moeten zijn, terwijl ik bij anderen die overduidelijk vals waren weer dacht dat het té voor de hand liggend zou zijn.’
Van wie ben je enorm geschrokken?
‘Ik ben in positieve zin geschrokken van Maureen. Zij was nog maar net mama geworden en ze stond daar dat spel toch verdomd goed te spelen. Ik vind dat de drie verraders hun rol ook magnifiek goed neerzetten, want het was absoluut niet makkelijk. Ik ben eigenlijk in niemand teleurgesteld, want voor elke beslissing die genomen werd kon ik begrip opbrengen in die bepaalde situatie.’
Ik heb na het spel echt nog nachtmerries gehad. Mijn partner zei dat ik luidop dingen zei in mijn slaap, waaruit bleek dat ik echt dacht dat ik er nog middenin zat.
Dacht je op voorhand dat je ver zou raken?
‘Ik had totaal geen verwachtingen, maar toch was ik vanaf de eerste dag al heel bang om vermoord te worden. Ik ben continu op mijn hoede geweest en had altijd schrik.’
Heb je het spel onderschat?
‘Enorm! Zowel fysiek als mentaal. Fysiek was het ontzettend vermoeiend. Ze hadden op voorhand gevraagd of ik het lastig zou hebben met weinig slaap. Ik dacht: serieus, ik ben mama van twee kleine kindjes. Ik slaap al tweeënhalf jaar niet meer goed (lacht). Desondanks wogen die korte nachtjes zwaar door! Daarnaast onderschatte ik het psychologische aspect. Ik dacht een pion in een spelletje te kunnen spelen, maar zoals ik eerder al zei was ik de volle honderd procent Kim.’
Heb je na het programma er even van moeten bekomen?
‘Ja. Ik heb na het spel echt nog dagenlang nachtmerries gehad. Mijn partner zei dat ik luidop dingen zei in mijn slaap, waaruit bleek dat ik echt dacht dat ik er nog middenin zat. Hij heeft me echt een paar keer moeten wakker maken en geruststellen dat ik thuis was. Ik was ook enorm vermoeid en heb een paar dagen moeten uitrusten.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
