REVIEW: ‘Beautiful Disaster’ is de perfecte omschrijving van deze film

‘Beautiful Disaster’ is de verfilming van het gelijknamige boek en mégabestseller van Jamie McGuire. Voeg daar nog eens hoofdrolspeler Dylan Sprouse aan toe en je hebt een veelbelovende film. Webredactrice Evi mocht hem in preview gaan bekijken en dit vond ze ervan.

Ik ben altijd fan geweest van de Sprouse-tweeling. Van hun rollen als Zack en Cody in ‘The Suite Life’, maar ook in ‘The Prince and The Pauper’ en natuurlijk van Coles rol in ‘Riverdale’ als Jughead. Toen ik hoorde dat zijn broer, Dylan Sprouse, de hoofdrol in ‘Beautiful Disaster’ zou spelen, was ik onmiddellijk geïnteresseerd.

Ik heb het boek waarop de film is gebaseerd niet gelezen, maar op basis van de inhoud leek het me een heel romantisch boek waarin een diepe en serieuze, maar onbereikbare liefde centraal staat. Op het eerste gezicht verwachtte ik me bij de film dan ook aan een moderne versie van ‘Twilight’, minus de weerwolven en vampieren weliswaar. Al bleek dat al snel niet te kloppen.

De grote lijnen

In de film maken we kennis met Abby Abernathy (Virgina Gardner), een jonge studente die wegloopt van haar verleden en een nieuwe start probeert te maken aan de universiteit waar ook haar beste vriendin, America studeert. Meteen merk je dat Abby een heleboel te verbergen heeft. Zo steekt ze hopen geld in haar matras op haar kot en negeert ze de hele tijd telefoontjes en berichtjes van een mysterieuze Mick.

America en haar vriend Shepley willen Abby een warm welkom geven en nemen haar mee naar een ondergrondse vechtclub. Daar loopt ze bad boy Travis ‘Maddog’ Maddox (Dylan Sprouse) tegen het lijf. Niet alleen is hij overdonderend knap, ook is hij één van de vechters die avond. Compleet in de ban van Travis blijft Abby naar het gevecht kijken en ook hij merkt haar op. Bam, het liefdesverhaal en het verlangen is begonnen.

Toch niet zo onbereikbaar

Hoe het dan verloopt kan je zelf wel raden. De twee blijven elkaar tegenkomen. Wat blijkt? Travis is – surprise, surprise! – de huisgenoot van America’s vriend. Abby zegt meerdere malen dat ze niet geïnteresseerd is in hem, maar Travis geeft niet op. En hoewel ze heel hard wil overkomen als onbereikbaar, is ze zelf constant bezig met Travis. Zo betrapt hij haar wanneer ze al zuchtend naar zijn Instagramfoto’s zit te kijken.

Hoewel de makers het willen doen lijken alsof Abby tegenstribbelt, is er eigenlijk weinig sprake van verzet. Het onbereikbare liefdesverhaal wordt daardoor heel snel gereduceerd tot een kort kat-en-muisspel, waarbij je al van mijlenver ziet aankomen wie er zal winnen.

Het lijkt ook alsof er belangrijke delen van het verhaal worden overgeslagen. Zo gaat Abby zomaar in op een weddenschap met Travis. Als hij tijdens een gevecht geraakt wordt, heeft hij een maand lang geen seks. Als hij niet geraakt wordt, trekt Abby een maand lang bij hem in. Uiteraard wint Travis de weddenschap en zo gezegd, zo gedaan. Die spontane Abby staat voor mij een beetje haaks op de Abby met een hoop geld in haar matras.

Het verkeerde genre

Ik ben duidelijk met de verkeerde verwachtingen de cinemazaal binnengestapt, want plots lijkt het alsof de film halverwege van genre wisselt. Mysterieuze romantiek maakt plaats voor een hoop komische momenten. Begrijp me niet verkeerd, hilarische momenten, maar dingen die niet vollédig bij de toon van de film passen. Althans, niet bij de film die ik had verwacht te zien.

Wanneer Abby’s geheimen boven water komen, worden die ook grotendeels weggelachen en lijkt het alsof ze helemaal niet zoveel te verbergen heeft. Ook Travis wisselt om de haverklap tussen bad boy met een klein hartje en komische player die niet al te snugger is. Dat is jammer, want beide rollen speelt Sprouse geweldig, alleen is het moeilijk om er een geheel in te zien.

Travis Maddox en co

Dylan Sprouse speelt zijn rol met glans en ook wanneer hij Abby meeneemt naar zijn familie, voel je dat er meer in zit. De band die hij met zijn broers en vader heeft, is iets waar ik meer van had willen zien. Helaas komen ze na die vijf minuten niet meer terug in het verhaal.

Ook de serieuze ruzie die Travis en Abby hebben, bewijst dat Sprouse een goede acteur is. Travis ontdekt iets over Abby en loopt woest het huis uit. Dronken komt hij de dag erna terug in zijn appartement en beschuldigt hij haar van zijn verdenkingen. Wat een hele mooie scène had kunnen worden, wordt in een handomdraai gereduceerd. Ook hier blijf je als kijker op je honger zitten, er zat zoveel meer in.

Geweldige titel

Voor mij lijkt het alsof de makers van ‘Beautiful Disaster’ te diep zijn ingegaan op enkele minder belangrijke stukken van het verhaal en een paar essentiële stukken zijn vergeten of te onbenullig hebben gemaakt. Er was veel chaos, zowel op het scherm als in mijn hoofd. Dat valt niet beter te omschrijven dan een ‘Beautiful Disaster’. Al ben ik er wel van overtuigd dat ik de film compleet anders ervaren had als ik een luchtigere komedie had verwacht.

Ik raad je wél nog steeds aan om hem te gaan kijken, want op de vreemde stukken die niet helemaal in de sfeer pasten na, was het echt een mooie film. Ga erheen met een open blik en niet met verwachtingen. Dat is de fout die ik heb gemaakt. ‘Beautiful Disaster’ is perfect als je zin hebt in een komedie met een leuk liefdesverhaal. En natuurlijk is er Dylan Sprouse om het af te maken.

‘Beautiful Disaster’ is vanaf 5 april te zien in de bioscoop.

Lees ook: