Is de film broodnodig? Nee. Heel erg welkom? Ja.
REVIEW: ‘Met ‘Bridget Jones: Mad About The Boy’ is de cirkel rond’
Jippie, de vierde ‘Bridget Jones’-film is vanaf eindelijk te zien in de bioscoop! Redactrice Ysaline mocht hem naar aanleiding van een interview met Renée Zellweger, Leo Woodall en Chiwetel Ejiofor op voorhand zien en vertelt je hieronder met plezier wat ze er écht van vond.
In ‘Bridget Jones: Mad About The Boy’ is Bridget (Renée Zellweger) haar geliefde man Mark Darcy (Colin Firth) tijdens een humanitaire missie in de Soedan verloren. We zien haar vier jaar later als weduwe en single moeder van de negenjarige Billie en de vierjarige Mabel. Bridget voedt haar twee kinderen op met behulp van haar loyale vrienden én haar ex Daniel Cleaver (Hugh Grant), maar ze voelt zich vooral heel verloren. Ze wordt door haar omgeving dan ook gedwongen om haar leven terug op te pakken en opnieuw op zoek te gaan naar de liefde. De single mom gaat terug aan het werk én probeert datingapps uit. Ze maakt vervolgens ook kennis met een dromerige en enthousiaste jongere kerel…
De synopsis klinkt alvast veelbelovend, maar natuurlijk vragen alle fans, inclusief mezelf, af of een vierde film bijna tien jaar na de release van de derde film echt wel de moeite is? En kort gezegd: broodnodig nee, heel erg welkom ja. Als je het mij vraagt is met ‘Bridget Jones: Mad About The Boy’ de cirkel rond. We zagen Bridget namelijk jarenlang ploeteren in de datingwereld, maar slaagde er toch in om de liefde van haar leven te strikken én hield er ook een hele goede vriend (spoiler alert: Daniel is haar vunzige bestie) aan over.
Toch staat het leven niet stil, kan alles heel snel veranderen en is er niet voor iedereen altijd een happy ending. En dat wordt heel erg duidelijk met de vierde film. Bridget verliest haar geliefde man Mark Darcy en vier jaar later heeft de weduwe haar verlies nog steeds niet helemaal verwerkt. Hoe kan dat ook? Ze heeft jaren gewacht op het leven dat ze met hem heeft opgebouwd en dat valt nu weg.
En net daarom vind ik dat met de vierde ‘Bridget Jones’ het verhaal écht af is. Want anno 2025 zijn er meer gescheiden mensen en weduwes/weduwnaars in de wereld dan we zouden willen. Met ‘Bridget Jones: Mad About The Boy’ wordt deze doelgroep met humor aangesproken. Voor mij is het een beetje dezelfde situatie als met ‘Sex and the City’ die nog een spin-off ‘And Just Like That’ kreeg. Was het een must? Zeker niet. Maar voor fans en mensen zoals Carrie zeker een fijne toevoeging. Zowel Carrie Bradshaw als Bridget Jones zijn echte iconen én taboedoorbrekers uit de jaren 90, dus waarom zou hun verhaal moeten eindigen?
Britse humor
Dat gezegd zijnde: het is zeker geen triestige film. Hij zit namelijk boordevol Britse humor die we van de franchise gewend zijn, waardoor je meer dan eens met een glimlach tot achter je oren in je stoel zit. Bridget heeft twee jonge kinderen, de negenjarige Billie en de vierjarige Mabel, en het meisje is echt een evenbeeld van haar moeder: hi-la-risch dus. Ook Bridgets vrienden die geen blad voor de mond nemen zijn van de partij, de bommaonderbroek is terug en zelfs de vunzige Daniel Cleaver kon niet ontbreken. Voor wie het zich afvraagt: van diëten en overgewicht is er gelukkig geen sprake meer, want de film is aangepast aan de huidige tijdsgeest. En dat is een verandering die zeker welkom is.
Ook de nieuwe gezichten maken het plaatje helemaal af. Onder druk van haar omgeving leert Bridget namelijk weer daten, wat anno 2025 geen gemakkelijke opdracht is. Datingapps to the rescue en Bridget ploetert zich opnieuw door de datingmarkt met alle gevolgen van dien. We krijgen dan ook weer een heerlijk mooi, maar toch realistisch liefdesverhaal voorgeschoteld.
Conclusie: door de oude gezichten en typische ‘Bridget Jones’-humor is de film echte nostalgie voor oude fans, maar door de vernieuwingen en nieuwe gezichten is het ook een echte must-see voor nieuwe fans. Allen daarheen!
‘Bridget Jones: Mad About The Boy’ is nu te zien in de bioscoop.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
