'Het is een mix van ‘Moana’ en ‘Coco’, maar dan nog beter.'
REVIEW ‘Encanto’: ‘Het is lang geleden dat een film zoveel emoties tegelijk wist op te wekken’
Nu de bioscopen gesloten zijn, moeten we ons dagen vullen met andere activiteiten. Gelukkig is er genoeg te zien op televisie en de streamingdiensten. Je kerstvakantie net iets vrolijker maken? Dat doe je met ‘Encanto’!
Ik hou van alles wat met fantasy te maken heeft. Of dat nu om Disney-, Pixar- of Marvelfilms gaat, of de nieuwste dystopische film, ik hou van ze allemaal. Toch kan de ene titel mij al meer bekoren dan de andere. Soms kijk ik gewoon een film, omdat het helemaal mijn genre is, maar daarom vind ik ze niet altijd even goed.
‘Encanto’ vond ik wel goed, héél goed zelfs. Een lichtpuntje in deze donkere tijden van corona, want ook al zijn we bijna twee jaar verder, het einde lijkt nog steeds niet in zicht te zijn. En dat zorgt voor een domper op de feestvreugde. Daarom ben ik blij dat ik mij kan verliezen in films zoals ‘Encanto’ die wat vreugde brengen op deze grijzige dagen.
De film gaat over het magische huis Casita en de familie Madrigal die erin woont. Elk kind uit de familie heeft een speciale gave – van praten met dieren tot extreme kracht -, met uitzondering van de vijftienjarige Mirabel. Wanneer het huis om een of andere reden haar magie begint te verliezen, en zo ook de mensen hun krachten kwijtraken, ziet de tiener dit als haar kans. Ze wil de magie redden.
Het is een mix van ‘Moana’ en ‘Coco’, maar dan nog beter. Lachen, huilen, in spanning zitten, opluchting voelen... Het is al even geleden dat er tijdens een animatiefilm nog zoveel emoties tegelijk door me heen raasden. De Disneyprent zit boordevol droge moppen en is gewoon hilarisch. Dat bevestigde ook de reactie van de journalist die tijdens de persvisie voor mij zat te schaterlachen. Ik kon mij nog nét inhouden.
Maar de grappige momenten wisselen mooi af met belangrijke boodschappen en emotionele scènes. Dan ben ík trouwens diegene die haar emoties niet onder controle kan houden. Ik schiet vol tranen, en geneer mij een beetje dat ik het niet droog kan houden. Nergens anders hoor ik een snik of gesnotter. Ik steek het dan maar op het feit dat anderen zich gewoon goed kunnen inhouden en niet dat ik een emotioneel wrak ben. Hoe dan ook zit de film boordevol emotie én af en toe ook spanning.
‘Encanto’ is ook gewoon heel kleurrijk en aangenaam om naar te kijken én te luisteren. Ik hou eigenlijk vaak niet van musicalfilms. Ik ben die ene persoon die ‘High School Musical’ al na een halfuur afzette, en ik krijg de rillingen als ik nog maar een ‘HSM’-lied hoor. Ik ben dus heel kritisch als het op zingen in films en series aankomt (sorry ‘Riverdale’, die musicalafleveringen mogen voortaan ook geskipt worden).
Toch weet Disney me de laatste tijd enorm te bekoren met z’n liedjes die door de tv-boxen galmen. Zowel in ‘Cruella’ als ‘Moana’ en nu ook ‘Encanto’ zit ik op het puntje van mijn stoel klaar om mee te zingen en te dansen. Ik denk dat vooral de moderne, coole toets die aan sommige nummers wordt gegeven het voor mij doet.
Ik vond ‘Encanto’ zo leuk dat ik ‘m op oudejaarsavond gewoon nog eens ga kijken. En natuurlijk luidkeels ga meezingen met de liedjes en mijn heupen shaken op de muziek, want helaas zit een dik nieuwjaarsfeestje er ook dit jaar weer niet in. Misschien kan jij ook wel wat extra vreugde gebruiken? Goed nieuws, want ‘Encanto’ is nu gewoon te streamen op Disney+. Veel kijk-, lach- en huilplezier!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
