‘Promising Young Woman’ ziet er vrolijk en fun uit aan de buitenkant, zoals een snoepje. ‘Maar wanneer je het snoepje uit het papiertje haalt en het opeet, merk je dat het giftig is’, zegt hoofdrolspeelster Carey Mulligan. Dat ene snoepje zal je lang op de maag blijven liggen, en dat is maar net de bedoeling.
‘Promising Young Woman’ is een zwartkomische wraakfilm over consent en seksueel misbruik die zich afspeelt in een schijnbaar vrolijke wereld van regenboogkleurtjes en Paris Hilton-hits. Een antithese, zeg je? Wen er maar aan, want 113 minuten lang zal je niet helemaal weten naar wat je juist kijkt. Schrijfster en regisseur Emerald Fennell – je kent haar als Camilla in ‘The Crown’ – leidt haar debuutfilm gezwind van psychologische thriller naar komedie en zelfs romcom (maar dan minder misselijkmakend), maar keert altijd op tijd terug naar de donkere verhaallijn waar het om draait. Voor velen vormt die mengelmoes van genres een punt van kritiek, als je ‘t ons vraagt houdt de bevreemdende afwisseling je net on your toes. Exact waar je moet zijn tijdens zo’n film.
Het met een Oscar bekroond verhaal begint in een nachtclub waar de bijna 30-jarige Cassie (Carey Mulligan) schijnbaar strontbezopen wacht op de zoveelste ‘nice guy’ die ze een lesje kan leren. Jaren terug werd haar beste vriendin Nina verkracht door een medestudent terwijl zijn vrienden erop stonden te kijken. Hij ging vrijuit, Nina stapte uit het leven. Sindsdien wentelt Cassandra zich in haar rol van sociopaat/superheldin die de wereld redt van mannen die zich graag begeven in de zogezegde grijze zone waar dronken dames gezien worden als een opportuniteit. Wanneer ze na al die jaren opnieuw geconfronteerd wordt met geesten uit haar universiteitsverleden, neemt Cassies trauma de bovenhand en plant ze de ultieme wraak. Het verhaal bouwt mooi op naar een totaal onverwachte, ingenieuze ontknoping die je achterlaat met een gemengd gevoel van frustratie en opluchting.
Deze film is er geen van subtiliteiten. Fennell schreeuwt zonder scrupules dat men are trash.
Carey Mulligan speelt perfect de gebroken, sarcastische dertiger die ooit een veelbelovende jonge vrouw was, maar wiens dromen weggenomen werden om die van een promising young man te sparen. Volledig terecht werd de actrice voor haar hoofdrol genomineerd voor zowat elke grote filmprijs. Komiek Bo Burnham speelt de meest lovable love interest die je in jaren hebt gezien, maar de voorzichtige kijker voelt snel aan dat het niet slim is om head over heels te worden voor good guy Ryan. ‘Promising Young Woman’ is nu eenmaal niet het soort film waarin veel good guys rondlopen, om niet te zeggen geen.
Deze film is er dan ook geen van subtiliteiten. Fennell schreeuwt zonder scrupules dat men are trash – en sommige vrouwen ook – en dat zelfs de goeikes nog niet helemaal mee zijn met het idee dat zij ook een verantwoordelijkheid dragen, ook al hebben ze ‘helemaal niks gedaan’. Want laat dat nu net het probleem zijn. Die ongenuanceerde schreeuw stoot mannen mogelijks flink tegen de opgepofte borst, maar neem hen toch maar mee wanneer je naar de cinema trekt om dit prachtwerk te bekijken. Een film als deze moet aankomen als een kick in the nuts, ongeacht je gender, zodat de naweeën nog een tijd voelbaar zijn. Nuancering heeft geen zin in een verhaal dat net gaat over de schadelijkheid van die nuance – ‘ja maar, hij was jong en dronken’. Met een beetje goede wil zal ook de man in je leven zien dat de makers geen gefrustreerde mannenhaatsters zijn, maar vrouwen die het kotsbeu zijn om zich onmachtig te voelen tegenover het seksueel geweld waar zovelen mee te maken krijgen en daders veel te vaak mee wegkomen. ‘Promising Young Woman’ is een furieuze roep om verandering in de vorm van een briljante film die entertaint, boos maakt en ontroert.
Nog films die je wil zien:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
