'Ik voorspel dat Niels Albert de nieuwe teddybeer van Vlaanderen wordt.'
Staf Coppens presenteert ‘De Verraders’: ‘Ik heb de kandidaten er af en toe aan moeten herinneren dat het maar een spel is’
Je kon gisteren naar de eerste aflevering kijken van het nieuwe, superspannende VTM-programma ‘De Verraders’. Staf Coppens presenteert het psychologische spelletje waar 18 BV’s vólledig in opgaan. ‘Ik heb ook ferm op mijn nagels gebeten en gezweet bij sommige beslissingen en gesprekken‘, aldus Staf.
Staf was de week ervoor net geopereerd aan een gescheurde achillespees, dus hij loopt rond met een – pun intended – staf op het kasteel. ‘Ik mocht eigenlijk niet steunen op die voet’, vertelt Staf Coppens. ‘Maar ik kon niet blijven zitten, het was té spannend (lacht).’
Had je niet liever meegespeeld in plaats van gepresenteerd?
‘Initieel dacht ik dat zowel het spel meespelen als het presenteren tof zou zijn. Maar uiteindelijk vind ik de positie waar ik inzat de comfortabelste én ook de leukste. Ik ben zoals een vlieg op de muur: ik weet en zie alles. Het is dan ook heerlijk om te kijken hoe die poppenkast evolueert. Het leuke is dat wij makers alleen maar enkele spelregels geven, verder zeggen we niks en moeten de kandidaten gewoon spelen. Het is dus eigenlijk een soort realitytelevisie, want we kijken hoe ze zich gedragen en wie er ruzie met wie krijgt (lacht). Er zit toch een klein beetje guilty pleasure in als je kijkt.’
Volgens velen is ‘De Verraders’ een mix tussen ‘De Mol’ en ‘Weerwolven’.
‘Ik vind de vergelijking met “De Mol” niet echt opgaan. Het opzet van het programma is volledig anders, want de kijker hoeft niet mee te zoeken naar een Mol, want je weet van in het begin wie de drie verraders zijn. Hier kijk je echt naar de dynamiek van een groep. De vergelijking met “Weerwolven” is wel helemaal correct. Het is letterlijk dat spel, maar dan in het groot en voor televisie (lacht).’
Ik heb af en toe weleens scheidsrechter moeten spelen. Ik bedaarde de gemoederen en herinnerde de kandidaten eraan dat het een spel is.
In Nederland is de show een groot succes. Heb je op voorhand naar die versie gekeken om je voor te bereiden?
‘Ik heb maar een aflevering gezien omdat ik me niet wilde laten beïnvloeden door het verloop van het verhaal daar. Ik wilde ook niet dat het bepaalde verwachtingen zou scheppen over hoe het er bij ons aan toe zou gaan. De spelregels zijn misschien hetzelfde, maar het spel wordt iedere keer anders gespeeld.’
Wat is de sterkte van dit programma, want het zal in Vlaanderen hoogstwaarschijnlijk een even groot succes worden als bij onze noorderburen?
‘Dat weet niet, dat hoop ik. Ik heb mij alleszins voorgenomen om enkel nog programma’s te maken die ik écht leuk vind. Als dit geen succes wordt, ga ik er dus geen slecht gevoel aan overhouden, want ik vond het geweldig om te doen. Het spel op zich is heel bekend, want heel veel mensen hebben ooit al eens “Weerwolven” gespeeld. Daarom denk ik dat velen wel getriggerd gaan zijn om te kijken. Mijn broer Mathias en ik spelen het ook enorm graag en het had niet veel gescheeld of wíj hadden het in een tv-format gegoten.’
Echt?
‘Ja. Mathias en ik hadden al verschillende keren tegen elkaar gezegd terwijl we “Weerwolven” aan het spelen waren: “Zouden we hier geen tv-programma rond maken?”. Maar we dachten dat je dit niet in een tv-format kón gieten. Tot ze me plots belden met de vraag of ik “De Verraders” wilde presenteren, ik de Nederlandse versie bekeek en dacht: het werkt toch (lacht)!’
Heb jij mee mogen kiezen wie de drie verraders zijn?
‘Zeker. Ik zat in het team van de makers. Ik besliste dus mee welke proeven we speelden op welke dag en ook wie de drie sleutelfiguren waren. Dat is net het leukste aan de job!’
Waarom koos je precies die drie personen als verraders?
‘We wilden een verrassend, divers groepje hebben van drie mensen die heel verschillend zijn. Ik vond het ook belangrijk dat ze zélf verrader wilden zijn. Daarom hadden we ook een kort gesprekje vooraf. Je gaat ook op zoek naar iemand die dit in zijn mars heeft en die rol ook acht dagen lang kan volhouden.’
Is jouw rol naast presenteren ook de groep wat in toom houden, want het gaat er soms heftig aan toe?
‘Ik heb af en toe weleens scheidsrechter moeten spelen. Ik bedaarde de gemoederen en herinnerde de kandidaten eraan dat het een spel is. Ik was meer dan enkel een verteller. Je moet je spelers toch ook wat sturen en ervoor zorgen dat iedereen de kans krijgt om eens aan het woord te komen.’
Ik had heel graag ‘s avonds met de deelnemers iets gedronken in de bar, maar als je mij één pint geeft dan vertel ik onmiddellijk wie dat wie is.
Was je ook hun mentale steun, want dit spel is intens en kruipt blijkbaar toch onder je huid?
‘Nee. Ik had heel graag ‘s avonds met de deelnemers iets gedronken in de bar, maar als je mij één pint geeft dan vertel ik onmiddellijk wie wie is. En dat mag je natuurlijk niet doen (lacht). Het was goed dat ze mij weghielden van de kandidaten en ik zat dus vooral bij de makers naar het verloop van het spel te kijken.’
Ging je zelf ook enorm op in het spel of moet je toch een bepaalde afstand bewaren als verteller?
‘Het maken van dit programma was ook heel intens! Ik hoorde en zag alles, maar je weet niet hoe iedereen daarop gaat reageren, dus dat is keispannend! Ik voelde me eigenlijk als een kijker, als jullie, maar dan op de eerste rij (lacht). Ik heb ook ferm op mijn nagels gebeten en gezweet bij sommige beslissingen en gesprekken.’
Zou jij een goede verrader zijn?
‘Ik dacht oorspronkelijk van wel, omdat ik dat tijdens een spelletje “Weerwolven” wel twee uur vrij goed kan volhouden. Ik vind het ook tof om in spelcontext een smeerlapje te spelen. Maar acht dagen lang liegen over mijn identiteit, zou een ramp zijn. Zoals ik eerder al zei: zet me gezellig met pot en pint in de bar met de kandidaten en ik zou het heel zwaar hebben om in een meer uitgelaten sfeer nog steeds die rol vol te houden. Ik zou mijn rol dus verraden en dan is het spel al om zeep (lacht).’
Welke eigenschappen moet je hebben om dit spel goed te kunnen spelen?
‘Om het spel lang te kunnen spelen is het spreekwoord: spreken is zilver, zwijgen is goud van toepassing. Als je je mond opentrekt aan die ronde tafel, dan kijkt iedereen naar jou en ben je plots een person of interest. Er waren een aantal personages die wijselijk hun mond hielden en dan loop je niet in de kijker. Om het lang vol te houden, hou je je dus beter op de achtergrond. Er zijn er een paar waar ik ongelooflijk van geschrokken ben hoe slim ze dit spel gespeeld hebben. Mijn mond is meermaals opengevallen.’
Welke karaktereigenschap speelt dan weer in je nadeel?
‘Te veel willen babbelen, daar zou ik dus heel slecht in zijn. Ik zou me denk ik ook veel te snel in de kijker spelen door het spel te willen sturen. Maar dat is net je doodsteek!’
Het is tof om eens een platform te geven aan nieuwe mensen. We hebben dat tot nu toe te weinig gedaan op VTM.
Welke BV ging het volgens jou vér schoppen?
‘Ik wist dat Walter Damen, de strafpleiter, een heel sterk figuur was. Die mens kan het ongelooflijk goed uitleggen. Maar die sterkte is tegelijkertijd ook zijn zwakte, waardoor er onmiddellijk veel wantrouwen is. We hebben hem wel uit zijn kot gelokt door hem als verrader te kiezen. Ik dacht: dat is slim, want niemand gaat het verwachten én hij gaat echt moeten laten zien wat ie kan!’
Is er bewust gekozen om naast grote namen ook minder bekende gezichten te laten meespelen?
‘Ja. Ik ben daar heel blij mee, want je ziet vaak dezelfde gezichten op tv. Het is zo leuk om andere mensen te leren kennen. Kijk maar naar Jamie-Lee Six, die komt ongelooflijk goed naar voren of een Issam, die kende ik zelfs niet! Het is tof om eens een platform te geven aan nieuwe mensen. We hebben dat tot nu toe te weinig gedaan op VTM.’
Van wie ben je het meest geschrokken in dit spel?
‘Niels Albert! Ik voorspel nu al dat hij de nieuwe teddybeer van Vlaanderen wordt. Alle vrouwen gaan verliefd worden op Niels, ik zweer het je!’
Waarom moeten we zeker kijken?
‘Je gaat mensen leren kennen op een manier dat je ze nog nooit gezien hebt, het spel is ontzettend leuk en het is echt een guilty pleasure. Daar bedoel ik mee dat je tenen er wat van gaan krullen omdat het tegelijkertijd pijnlijk én tof is! In het echte leven is liegen en bedriegen uiteraard not done, maar in een spel kan het zo plezant zijn!‘
Ik voorspel nu al dat Niels Albert de nieuwe teddybeer van Vlaanderen wordt.
Deed het deugd om nog eens een weekje in België of beter gezegd Nederland te zijn?
‘Ik werd opgesloten in een kasteel tussen allemaal zotten, dus veel heb ik niet kunnen doen (lacht). Monique en de kindjes waren mee en het was wel fijn om terug eens frietjes te gaan eten en de choco in de supermarkt te vinden die je graag eet.’
Komt er nieuw seizoen van ‘Camping Coppens’?
‘Voorlopig niet. Maar ik zeg nooit nooit.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
