Yassine Ouaich (30) uit ‘Grond’: ‘Ik was een probleemkind. Acteren bracht me op het juiste pad.’

Yassine Ouaich (30) heeft met Ismael in de nieuwe Play4-serie ‘Grond’, van Adil El Arbi en Bilall Fallah zijn eerste hoofdrol te pakken. ‘Ik zorgde vroeger altijd voor miserie. En dat was puur omdat ik niet wist wat ik wilde doen met mijn leven’, aldus Yassine.

‘Grond’ is de nieuwe Vlaamse topreeks van regisseurs Adil El Arbi, Bilall Fallah en Mathieu Mortelmans. Het gaat over een Brusselse broer en zus van Marokkaanse afkomst die de begrafenisonderneming van hun vader willen pimpen. In plaats van overleden moslims naar hun geboorteland te repatriëren om ze daar te begraven volgens moslimtradities, besluiten ze de heilige grond in België te importeren. Yassine Ouaich die het al zo’n vijf jaar probeert te maken in de acteerwereld, maar voorlopig enkel kleine rolletjes kreeg zoals bijvoorbeeld in ‘GR5’, speelt als Ismael een van de hoofdrollen. ‘Ik ben begonnen bij Ketnet. Dat was mijn springplank, maar dat leverde niet veel op. Tot nu, want “Grond” is mijn allereerste grote project’, aldus Yassine.

Had je veel zenuwen?

‘Toen ik gecast werd, was ik echt in de zevende hemel. Eenmaal op de set sloegen de zenuwen wel toe, want ik moest het nu ook echt wel waarmaken. Maar ik werd omringd door een topploeg en ik genoot zonder zeveren van elke dag. Ik baalde eigenlijk als ik maar drie draaidagen in de week had (lacht).’

Hoe was het om samen te mogen werken met Adil & Bilall?

‘Ik denk dat dit voor elke acteur een droom is! Ze zijn de absolute top en ze halen ook het beste in je naar boven. Daarnaast zijn het twee warme, nederige en sympathieke gasten. Op de set zijn ze hard, maar zo hoort het. Als je een topproject wil afleveren, moet je ook een topprestatie eisen van je ploeg.’

Je bent dertig. Hoe komt het dat je zo laat doorbreekt?

‘Eerst en vooral zijn er weinig rollen die in het voordeel zijn van Vlaamse jongeren van Marokkaanse origine. Daarbovenop was ik tot mijn vijfentwintigste een probleemkind. Ik ben vijf keer veranderd van school, want ik zorgde altijd voor miserie. En dat was puur omdat ik niet wist wat ik wilde doen met mijn leven. Dat is iets wat heel veel jongeren van Marokkaanse origine hebben.’

Vertel.

‘Wij zitten in een soort identiteitscrisis omdat we tussen verschillende werelden zitten. Je kan jezelf niet zijn thuis, want je ouders zijn van de eerste generatie en hebben een andere gedachtegang. Op school moet je je ook anders gedragen en op straat ben je nóg iemand verschillend. Op den duur weet je niet meer wie je bent en wat je wilt, en raak je op een soort dwaalspoor.’

Hoe raakte jij terug op het juiste pad?

‘Door te beginnen acteren, terwijl dat vroeger nooit een optie was voor mij. Maar toen Adil en Bilall opkwamen en letterlijk en figuurlijk kleur brachten in deze sector durfde ik dit pad te bewandelen. En het voelde onmiddellijk goed aan. Ik had voordien allerlei jobs gedaan, maar ik trapte het na een of twee dagen al af. Bij het acteren moest ik vijf jaar wachten op mijn grote doorbraak, maar toch gaf ik niet op. Dit toont hoezeer ik dit wil. Alles is dankzij God uiteindelijk.’

Je speelt Ismael of Smile. Heb je veel gelijkenissen met dit personage?

‘Ik moest eerlijk gezegd niet ver zoeken om me in te leven. Het leunt dicht tegen me aan en ik denk dat dit herkenbaar is voor vele Marokkaanse jongeren van de tweede of derde generatie. Hij probeert iets van zijn leven te maken, heeft een moeilijke relatie met zijn vader en zijn jongere zus is volwassener dan hem. Op die vlakken lijkt ie ontzettend goed op mij en was het eigenlijk zelfs therapeutisch om deze rol te spelen.’

Ben je zelf moslim en herken je dan de rode draad in de reeks dat begraven worden op juiste manier a big deal is voor moslims?

‘Ik ben zeker gelovig. Maar eigenlijk heeft het niks te maken met religie. In de Koran staat nergens dat je per se in Marokko moet begraven worden als moslim, want overal is de aarde van God. Het is de Marokkaanse cultuur die dit voorschrijft.’

Wat was het tofste moment tijdens dit hele avontuur?

‘Élke dag! Ik heb elk moment genoten. Als ik dan toch eentje moet kiezen, is dat het moment waarop ik na die zenuwslopende audities te horen kreeg dat ik de rol had. Dat was geschift!’

Ben je benieuwd voor de reacties op de reeks?

‘Eerlijk? Het boeit me echt niet! De enige reactie die er toe deed, was die van mijn familie. Mijn papa vloog speciaal uit Marokko over voor de première op het Film Fest Gent en hij was supertrots. Ik heb altijd een moeilijke relatie met hem gehad en hem plots zo fier zien, dat is een reactie die goud waard is en die ik voor altijd zal koesteren.’

Hoe ga je ermee omgaan als er kritiek komt?

‘Normaal zou ik daar wakker van liggen, maar bij dit project niet. Ik heb mijn hart en ziel erin gelegd, dus eigenlijk kan het me niks schelen wat de rest ervan denkt. Ik heb er gewoon zo van genoten en dat gaat niemand me afpakken door slechte commentaar te geven.’

Kreeg je in het verleden al te maken met negatieve reacties?

‘Bij Ketnet draait het vooral om het entertainen van kinderen, dus dan krijg je minder shit over je heen. Dit is mijn eerste grote project, dus ik zal nu sowieso aan meer kritiek blootgesteld worden. Ik heb geen sociale media omdat ik die giftig vind, dus dat zal nu ook wel in mijn voordeel spelen.’

Moest je al afrekenen met racisme?

‘Sowieso! Maar voor mij is dit een trigger om alleen nog maar meer mijn best te doen.’

De reeks ging al in première op het filmfestival van Gent. Word je al herkend op straat?

‘Ja! Onlangs liep ik rond in een Marokkaanse winkel en de uitbater begon een lofzang af te steken over hoe trots hij op me was (lacht). Daarna ging ik naar de slager en de moskee, en daar was het net hetzelfde liedje. Dat is heel surrealistisch en toch een beetje wennen.’

Schrikt het je een beetje af om BV te worden?

‘Ik vind het natuurlijk tof als mensen appreciëren wat ik doe, maar daar doe ik het zeker niet voor. Ik merk dat herkend worden me eigenlijk geen comfortabel gevoel geeft. Da’s niks voor mij, want ik probeer een heel discreet en nuchter persoon te zijn.’

Hoe ziet jouw toekomst er nog uit?

‘“Grond” heeft de deur al geopend naar een ander topproject waar ik een van de hoofdrollen in zal spelen, maar ik mag daar nog niks over verklappen. Het is alleszins heel bekend!’

Hoop je dat je nu niet altijd in het hokje van de Marokkaanse moslimman zal gecast worden?

‘Nee. Ik voel dat daar verandering in aan het komen is. De eerste afleveringen van “Grond” zal je denken dat Smile zo een cliché Marokkaanse jongere is, maar eenmaal de serie vordert zal je zien dat die cool boy slechts een façade is en dat hij een kwetsbare kant heeft. Trouwens, de rol die ik ga vertolken in dat andere project is totaal uit mijn comfortzone.‘

Als je luidop mag dromen, in wat soort productie zou je nog heel graag een rolletje hebben?

‘Een rolletje? Rolletjes zijn passé composé (lacht)! Ik ga voortaan voor de dikke boterham! Een rol in een langspeelfilm bijvoorbeeld zou heel tof zijn.’

Tot slot: waarom moeten mensen zéker kijken naar ‘Grond’?

‘Heb je mijn gezicht al eens bekeken? Nee, dat is een grapje (lacht)! Het is een verfrissing voor onze sector. Het is compleet nieuw en origineel. Mensen hebben hier met hart en ziel aan gewerkt, en dat zie je. Bovendien kan deze serie de Vlaamse en Marokkaanse gemeenschap doen beseffen dat we eigenlijk één gemeenschap zijn.‘

‘Grond’ is vanaf 26 oktober elke dinsdag om 20u35 te zien op Play4 en op GoPlay.

Lees ook:

• Gert Verhulst: ‘Het is niet zo dat de beste zanger of zangeres automatisch zal winnen’
• Nabil Mallat: ‘Iedereen vindt Ismaïl écht een topkerel, ook al gaf hij ze misschien een mep. Dat zegt genoeg.’
• Julie (32) uit ‘Klopjacht’: ‘Ik zie mijn kinderen graag. Maar ik was blij dat ik er een keertje alleen op uit kon gaan.’