Shana genoot enorm van haar zwangerschap en mist haar buikje nu nog soms.
BABYB(R)ABBELS – Shana (31): ‘Ik vond het echt moeilijk om niet meer zwanger te zijn’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Shana had zo’n geweldige zwangerschap dat ze het achteraf heel moeilijk vond om niet meer zwanger te zijn. ‘Ik miste het echt om haar te voelen bewegen in mijn buik’, klinkt het.
Shana (31) en Steve (33) werden in september van vorig jaar de trotse ouders van dochtertje Isabella Peirsman Pinto Rodrigues. ‘De naam van onze dochter werd eigenlijk door mijn metekindje Isaura gekozen. Ik vroeg haar of ze een mooie meisjesnaam wist die bij de namen van de nichtjes paste. De oudste heet Isaura, de tweede Sofia en het derde nichtje heet Anna Luís. We vonden Isabella heel goed bij ons passen en waren dus meteen helemaal verliefd toen Isaura de naam voorstelde. We hebben er bewust voor gekozen om beide achternamen door te geven. Mijn papa is van Portugal en dat is ook de manier waarop ze het daar doen.’
‘Mijn zwangerschap verliep geweldig. Ik had nergens last van, behalve van de coronacrisis. Ik moest alles alleen doen. Alleen naar de gynaecoloog, alleen naar de suikertest... Ook het dragen van een mondmasker vond ik best vermoeiend met die verminderde longinhoud door de baby, maar verder mag ik totaal niet klagen. Rond 36 à 37 weken kreeg ik last van een te hoge bloeddruk waardoor de gynaecoloog had aangeraden om het wat rustiger aan te doen. Om de twee dagen moest ik aan de monitor om te kijken of alles goed ging, maar het beterde niet.’
Vroedvrouw bovenop
‘Ik kreeg medicatie voorgeschreven om mijn bloeddruk onder controle te houden, maar ook dat mocht niet baten. De gynaecoloog vertelde me dat ik twee dagen later ingeleid zou worden. De dag erna moest ik naar het ziekenhuis voor een coronatest en werd er meteen een ballonnetje geplaatst om opening te maken. Hoewel ik pas de volgende ochtend verwacht werd voor de inleiding, kreeg ik die nacht toch wat pijn en bleek ik al vijf centimeter ontsluiting te hebben. Maar daar bleef het bij... Pas zes uur later zat ik rond zeven centimeter en kon ik het niet meer houden van de pijn. De vroedvrouw raadde aan om nog even vol te houden en desnoods een bad te nemen. Niet veel later braken mijn vliezen. De pijn werd nog feller en uiteindelijk besloot ik om toch een epidurale verdoving te nemen. Na een half uur voelde ik me weer helemaal ontspannen.’
‘Ik kon nog een dutje doen en toen ik dacht dat ik nog even naar het toilet moest, had ik blijkbaar al tien centimeter ontsluiting en mocht ik beginnen persen. Het ging zo moeizaam. Na een uurtje persen kroop de vroedvrouw op mij en begon ze op mijn buik te duwen. Uiteindelijk werd Isabella na anderhalf uur persen met behulp van een zuignap geboren. Ik kon het niet geloven toen ze haar op mij legden. Ik was helemaal in een waas. Was ik nu echt net mama geworden? Het hoofdje van Isabella was een beetje gewond, maar na een paar dagen trok het weg. Het was zalig om in onze cocon in het ziekenhuis te blijven, maar toch miste ik mijn ouders enorm.’
Portugees temperament
‘Eenmaal thuis kreeg ik enorm veel last van de babyblues. Er kwam een nieuwe lockdown en we mochten niemand zien. Ik huilde om alles, maar na twee weken is het gelukkig weggeëbd. Drie maanden lang hebben we een echte huilbaby met reflux en krampen gehad. De borstvoeding lukte niet echt, dus hebben we een lange zoektocht naar de juiste voeding en papfles gehad. Ondertussen hebben we een echt lachebekje in huis met een Portugees temperament.’
‘Ik vind van mezelf niet dat ik echt veranderd ben. Ik voel me super trots als mama en kan er echt van genieten om voor Isabella te zorgen. Dat je zo’n wezentje helemaal zelf hebt gemaakt, is niet te vatten. Toch mis ik mijn zwangere buikje. Ik vond het echt moeilijk om niet meer zwanger te zijn en haar niet meer te voelen bewegen in mijn buik. Ik heb te weinig genoten van de rust die ik had in het begin dat ze er was. Ze zeggen wel “Slaap als de baby slaapt”, maar pas nu besef ik hoe waardevol dat advies is (lacht).’
Voor de zwangerschapsaankondiging schakelden we onze labradoodle Mailo in die mocht poseren voor de frituur van mijn partner.’
‘Om 7 uur ‘s ochtends werd ik ingeleid. Isabella kwam uiteindelijk ter wereld om 22u13.’
‘Hier was Isabella vier weken oud. Ze hadden ons verteld dat zo’n spasessie goed zou helpen tegen de krampjes.’
‘We gingen samen naar Pairi Daiza om naar de diertjes te kijken.’
‘Dit zijn wij op dit moment. Isabella is ondertussen bijna negen maanden oud.’
Foto’s: Klaarlicht Fotografie en eigen foto’s
Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen, je baby en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.
Meer verhalen van kersverse mama’s:
- Elise (25): ‘Ik had totaal geen feeling met baby’s en was bang dat ik dat fameuze moederinstinct niet had’
- Annelien (24): ‘Op het einde was ik het beu om zwanger te zijn dus liet ik me inleiden’
- Evelyne (29): ‘Het was stil in mijn buik. Mijn baby leefde niet meer.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
