Mei is pridemaand in België. Twaalf trotse ambassadeurs uit de lgbtqia+-gemeenschap hingen vorige week in Flair de regenboogvlag uit. Uwi – die/hen – legt uit waarom pride nog steeds nodig is.
‘Pride betekent voor mij stilstaan bij hoever we gekomen zijn en tegelijkertijd aandacht hebben voor wat we nog moeten bereiken. Voor mij is dat complete acceptatie voor iedereen die ook maar een beetje anders is dan wat de maatschappij oplegt als “de norm”. Ondertussen weet iedereen dat onze samenleving heel divers is, ook wat genderidentiteit en geaardheid betreft. Maar weten dat lgbtqia+-mensen bestaan en hen ook echt accepteren en betrekken, zijn twee heel verschillende zaken.’
‘Alleen wanneer iemand die zich identificeert als queer uitleg moet komen geven over die identiteit, wordt die persoon aan tafel uitgenodigd, terwijl het toch doodnormaal zou moeten zijn dat ze bij alles in onze samenleving betrokken worden en er aandacht is voor de mensen achter het label. Als mensen me dus vragen of het echt nodig is dat de queercommunity zo luid roept en om zoveel aandacht vraagt, antwoord ik volmondig ja.’
‘Zolang de grote meerderheid in de maatschappij zich bedreigd voelt omdat andere mensen gewoon zichzelf willen zijn, zijn we nog niet klaar en zullen we blijven streven naar wat iedereen verdient: gewoon kunnen zijn wie je bent.’
