'De eerste vlucht die ik helemaal alleen moest doen, stond ik te bibberen op mijn benen. Je zit helemaal alleen in je mandje in de lucht en je moet dat ding weer veilig op de grond krijgen.'
VROUWEN MET STOERE HOBBY’S: Tineke (31) vaart met een luchtballon
Dat vrouwen ook een serieus stel figuurlijke ballen aan hun lijf hebben hangen, tonen we elke week door een vrouw met een stoere hobby in de kijker te zetten. Tineke Vandriessche (31) zit meestal met haar hoofd in de wolken, want ze vliegt met een luchtballon.
Tineke Vandriessche is 31 jaar en ze is magazijnier van beroep. In het weekend zit ze meestal met haar hoofd in de wolken en dat mag je heel letterlijk nemen. Haar hobby is namelijk ballonvaren. ‘De meeste mensen kennen dit als een eenmalige gebeurtenis, als ze een ballonvaart cadeau krijgen voor bijvoorbeeld hun verjaardag’, vertelt Tineke. ‘Ik doe het als hobby én ik maakte er zelfs mijn bijberoep van.’
Hoe ben je hier ingerold?
‘Mijn ouders waren vroeger ook gepassioneerd door de ballonvaart. Zij vlogen zelf nooit, maar ze gingen wel vaak mee als crew. Dat wil zeggen dat ze hielpen met de ballon op te stellen, hem te volgen naar de landingsplek en dan weer alles op te ruimen. Ik ging altijd mee, dus ik had de microbe al van jongs af aan te pakken. Als klein kindje vond ik die ballonnen magisch, en dat is eigenlijk nooit veranderd (lacht). Ik leerde mijn vriend zo zelfs kennen.’
Tof! Vertel.
‘We waren allebei op een ballonevenement in Nederland. We vaarden zelf nog niet, maar we gingen elk met ander team mee als crew om te helpen. De vonk sloeg niet alleen over in de luchtballonnen, maar ook tussen ons. Het jaar daarop besloten we allebei om zelf piloot te worden. Da’s ondertussen al tien jaar geleden!’
Hoelang duurt zo’n opleiding om zelf te mogen vliegen?
‘Een à twee jaar. Je moet beginnen met een instructeur, en als je slaagt voor je examen dan mag je alleen vliegen. Pas na een vijftigtal solovluchten, kan je een tweede examen afleggen en als je daar groen licht krijgt dan mag je passagiers meenemen.’
Is het eng om alleen te varen?
‘Ik moet eerlijk toegeven dat ik tijdens de allereerste vlucht die ik helemaal alleen moest doen wel stond te bibberen op mijn benen. Maar da’s normaal. Nu schrikt mij dat helemaal niet meer af. Al ga ik niet vaak op mijn eentje de lucht in, het blijft toch gezelliger met twee of meer én het is ook handig om wat hulp te hebben, want er komt heel wat bij kijken.’
Is het geen keidure hobby?
‘Ja. Ik heb mijn eigen ballon, die ik samen kocht met mijn vriend in Engeland. Met het mandje, de brander, gasflessen, alles dus inbegrepen, was ik zo’n 65.000 euro kwijt. En dan heeft hij nog geen speciale vorm ofzo hé, hij is gewoon blauw. Maar omdat ik er ook mij bijberoep van maakte, kom ik goed uit de kosten. We organiseren ballonvluchten voor verjaardagen, teambuildings en zelfs huwelijksaanzoeken. We doen dat voor groepen tot twintig personen. ‘
Is het soms gevaarlijk zo hoog in de lucht met enkel een mandje dat aan een ballon hangt?
‘Ik doe steeds mijn best om alles zo veilig mogelijk te laten verlopen. Als een of ander weermodel zegt dat het weer gaat tegenvallen, dan stijgen we zeker en vast niet op. Ik baseer me daarvoor natuurlijk niet op het weerbericht van VTM of VRT, dat zou proper zijn (lacht). Maar op specifieke en gespecialiseerde weermodellen.’
Wat zijn eigenlijk de perfecte omstandigheden voor een vlucht?
‘De meeste mensen denken direct aan heel zonnig weer, maar dat hoeft niet. Er mag gewoon niet te veel wind zijn en ook liefst geen regen. Even in de druppels varen, kan geen kwaad. Maar als het te lang duurt, dan wordt de ballon nat en heel zwaar.’
Is het koud daarboven?
‘In Vlaanderen gaan we tot een hoogte van maximum 1.000 meter, daar is het nog niet kouder. Het is zelfs wat warmer dan aan de grond, want we varen altijd wind mee en hebben die brander boven ons hoofd.’
Wat zijn de voorwaarden om een goede ballonvaarder te worden?
‘Iedereen denkt dat je geen hoogtevrees mag hebben, maar da’s niet waar. Ik heb dat namelijk (lacht)! Je hebt daar geen last van in je mandje omdat er geen fysiek contact is met de grond, je hebt geen ladder of berg onder je voeten. Je bent los van de grond, zoals in een vliegtuig. Je moet er eigenlijk gewoon voeling mee hebben, dat is het allerbelangrijkste. Je kan de kunst leren om je ballon onder controle te houden, maar dat buikgevoel dat je echt onderscheidt en tot de beste maakt, dat heb je of heb je niet.’
Is het fysiek lastig?
‘Het varen op zich is niet lastig, wat wel veel energie vraagt is alles wat er bij komt kijken: het inpakken, het opstellen van de ballon en na de landing weer alles opkramen. Da’s toch wel sleurwerk en je moet rekenen dat je daar toch gemakkelijk een halve dag mee bezig bent.’
Wat vind je er dan het moeilijkste of meest uitdagende aan?
‘Beslissen of je gaat varen of niet. Op sommige dagen zijn de weersvoorspellingen zo vaag of veranderlijk dat het echt moeilijk is om uiteindelijk die knoop door te hakken. Als je beslist om aan de grond te blijven en uiteindelijk ziet het er even later toch goed uit buiten, dan baal je echt! Het is iets wat je zelf niet in de hand hebt hé. Gelukkig heb ik zelf nog nooit in noodweer gezeten of een noodlanding moeten maken.’
Wat is het strafste dat je ooit al meemaakte?
‘Mijn eerste solovaart, dat gevoel maak je maar één keer mee in je leven en dat ga ik nooit vergeten. Je zit helemaal alleen in je mandje in de lucht en je moet er maar voor zorgen dat je dat hele ding weer veilig op de grond krijgt.’
Zijn je familie en vrienden nooit ongerust als je ergens in de lucht bengelt?
‘Neen. Ze weten dat ik alles onder controle heb en dat ik nooit zal opstijgen als de condities te slecht zijn. Ik ben nogal een controlefreak (lacht). Mijn dochtertje is er ook al zot van!’
Zie je soms rare dingen als je zo hoog boven de grond vliegt?
‘We moeten eigenlijk op minstens 300 m boven de bebouwde kom varen, dan zijn mensen precies kleine miertjes. Maar als we een landingsplek zoeken, moeten we ons wat lager begeven en dan heb ik wel eens een keertje een koppeltje ‘bezig gezien’ in hun jacuzzi (lacht).’
Waarom zou je onze lezeressen aanraden dit ook te doen?
‘In België zijn er maar een acht à negen vrouwen die varen met de ballon. Het lijkt iets voor mannen omdat de meesten denken dat je er veel kracht voor nodig hebt, maar dat is totaal niet waar. Je kan dit als vrouw perfect leren. Het is altijd een avontuur. Elke vlucht is anders en je vertrekt op een bepaalde plaats, maar je weet nooit waar je zal aankomen. Het is keer op keer een verrassing. Het is bovendien heel rustgevend, want je bevind je boven alle drukte. Zalig!’
Nog meer straffe dames:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
