'Ik eet plantaardig, maar woon in een klein dorp waar veganistische bakkers dun gezaaid zijn. Dus bakte ik onze bruidstaart - mét eetbare bloemen - lekker zelf.'
#WeddingWednesday: Annick & Stijn: ‘We deelden onze familie op in bubbels en reden hen tegemoet met de fiets’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Annick.
Identikit
- Het koppel: Annick en Stijn (beiden 32)
- Ze kenden elkaar reeds 13 jaar voor ze officieel man en vrouw werden.
- Na een huwelijksaanzoek eind 2019 gaven Annick en Stijn elkaar op 22 augustus 2020 het jawoord.
- Ze zijn de trotse ouders van een dochter van 7.
De bruiloft
‘We hebben lang gewacht met trouwen omdat we ons niet konden vinden in het standaard huwelijksconcept. Zo houden we niet van dansen of drinken en zagen we het écht intiem. We voelden aan dat onze omgeving het snel zou opblazen, dus organiseerden we in het geheim een familieweekend – tot COVID-19 z’n intrede deed.’
We deelden onze familie op in bubbels en reden hen tegemoet met de fiets.
‘Na lang aarzelen besloten we: “we vieren het toch”, naar een nummer van Spinvis. We dachten een volledig coronaproof concept uit: onze naaste familie werd opgedeeld in bubbels en we zouden elk groepje tegemoet rijden met het vervoersmiddel dat het meest bij ons past, de fiets. Dit hadden we nooit kunnen verwezenlijken zonder de immer enthousiaste fotografe Elisa van Frankie and Fish en ceremoniespreker Olga van Minn.’
Annicks tip
‘Hou het klein! In plaats van een dag vol halve woorden en duizend-en-één indrukken, konden we elke bubbel onze volle aandacht geven. De speeches waren intiem, ontroerend en zorgden meermaals voor tranen. Ik kan het iedereen aanraden om de dag op zo’n persoonlijke manier in te vullen.’
Wat Annick achteraf gezien liever anders had gedaan
‘Ik heb spijt dat we geen videograaf hebben ingehuurd. Omdat onze ceremonie in bubbels was, waren de gasten telkens maar bij een stukje aanwezig. Er zijn wel foto’s, maar mijn schoonmoeder zucht soms wel eens dat ze liever alles had gehoord of gezien…’
Waar Annick het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Geen verrassingen. Ik heb zelf in de trouwsector gewerkt, dus wist wel wat ik kon verwachten van budgetten.‘
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
Het boeket
‘We startten de dag op het gemak door ons rustig klaar te maken. Ik schikte mijn boeket met bloemen van Groenatelier Pluk in Herk-de-Stad. Ik wilde eerst zelf nog gaan plukken, maar gelukkig had onze ceremoniespreker Olga al door dat dat niet zou lukken en had ze een emmertje bloemen bij (lacht).’
De jurk
‘Het cliché dat de jurk jóú kiest, is echt waar. Ik trok naar Bellini in Geel met een specifieke jurk in mijn hoofd, maar toen ik hem aanhad was het enthousiasme weg. Ik paste nog vier of vijf gelijkaardige exemplaren, maar de klik bleef uit. Tot de verkoopster met deze uit de bruidscollectie van Sessùn kwam aandraven. Totaal niet wat ik wilde, maar het was love at first fit. Het leek alsof ik vleugels had op de fiets.’
De ceremonie(toolkit)
‘We bereidden ons voor met de ceremonietoolkit van Minn. Zo kende ceremoniespreker Olga al onze wensen, anekdotes en inside jokes om de hele dag op onze maat aan elkaar te praten. Ik vond het ook heerlijk om de boekjes in te vullen en in volle pandemie nog eens stil te staan bij hoe we elkaar leerden kennen, wat we leuk vinden aan elkaar,…’
De receptie
‘Op drie totaal verschillende locaties toastten we, vanop afstand, samen met onze familie op de toekomst. Dat deden we met heerlijke non-alcoholische drankjes van The Mocktailclub.’
De locatie
‘Na iedere toast lieten we ons hoofd even vollopen met magnifiek Kempisch landschap. Op het einde van de dag kwamen we dus fysiek moe, maar mentaal helemaal uitgerust thuis.’
De geloften
‘‘s Middags kwamen we even op adem met een heerlijke picknickmand van het intussen ter ziele gegane Brood en Bloemen in Emblem en wisselden we geloftenbrieven uit. Die brieven waren ons compromis: ik wilde heel graag geloften uitspreken, maar Stijn zag het – zelfs en petit comité – niet zitten om iets te zeggen.’
De bruidstaart
‘Ik eet plantaardig, maar woon in een klein dorp. Ik heb lang gezocht naar een leverancier voor een veganistische bruidstaart in de buurt, maar ik vond niemand – buiten in grote steden. Uiteindelijk heb ik ze dan maar zelf gemaakt met eetbare bloemen van ’t Coolhof.’
De fotografe en ceremoniespreker
‘We hadden dit nooit gekund zonder fotografe Elisa en ceremoniespreker Olga. Ze hebben zich allebei 200% gegeven om ons zot idee van een ceremoniefietstocht te laten werken. Toppers!’
De bedankjes (pt. I)
‘Ik ben ontwerper, dus ik werkte zelf alles grafisch uit. Bij Dille en Kamille kochten we per bubbel een kistje, dat we vulden met ontsmettingsmiddel, een lekker drankje, wenskaartjes en seedbombs waarmee we de plekjes markeerden voor volgend jaar.’
De bedankjes (pt. II)
‘We zijn onze ouders, broer en zussen héél erg dankbaar dat ze mee out-of-the-box wilden denken en dat ze de moeite hebben gedaan om ons tegemoet te komen. We kregen nadien enorm veel complimenten dat onze huwelijksdag helemaal “ons” was, en dat vinden we zelf ook.’
Foto’s: Elisa Brenters aka Frankie and Fish
Nog meer #WeddingWednesdays:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
