'Naast een gastenboek voorzagen we een groot schildersdoek waarop onze gasten hun creativiteit mochten botvieren. Het schilderij hangt vandaag in onze woonkamer.'
#WeddingWednesday: Katrien & Jelle: ‘Zijn ouders misten onze openingsdans!’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Katrien.
Identikit
- Het koppel: Katrien (31) en Jelle (34)
- Ze kenden elkaar 4,5 jaar voor ze officieel man en vrouw werden.
- Na een romantisch aanzoek aan de Pont d’Avignon gaven Katrien en Jelle elkaar het jawoord op 26 mei 2018.
- Ze zijn de trotse ouders van zoon Sem (bijna 5) en dochter Suze (bijna 2).
De bruiloft
‘Als regelnicht heb ik de touwtjes graag in handen, maar Miche en Joost, de uitbaters van Kioskafé in Poppel waar we ons feest hielden, vertrouwde ik voor de volle 100%. We gaven hen tien beelden ter inspiratie en zij deden al het werk: de bloemen, de aankleding, you name it. Het resultaat was exact zoals ik het wilde. We kozen voor een boho wedding, alles was heel ongedwongen: geen tafelschikking of zesgangendiner, maar standjes met streetfood, een superpersoonlijke ceremonie in ’t groen bij 31 graden, volkspelen ter entertainment in de tuin, een liveband,... We wilden echt dat onze gasten zich op hun gemak voelden en dat is gelukt.’
Naast een gastenboek voorzagen we een groot schildersdoek waarop onze gasten hun creativiteit mochten botvieren.
‘Wat het extra speciaal maakte, was dat heel wat vrienden en familieleden meewerkten aan onze mooie dag. Een vriendin personaliseerde de geloftenboekjes, een andere vriendin was ceremoniemeester, nog een andere vriendin maakte foto’s, de ceremoniewagen konden we lenen van een vriend, we hingen foto’s van overleden familieleden op zodat ze er toch een beetje bij konden zijn en mijn grootmoeder personaliseerde mijn jeansjasje door er “Mrs. De Wilde” op te stikken. Dat laatste was een verrassing voor Jelle en sinds het overlijden van mijn grootmoeder koester ik het des te meer. Naast een gastenboek voorzagen we een groot schildersdoek waarop de gasten tijdens de ceremonie hun creativiteit mochten botvieren. Het prachtige stuk kreeg intussen een mooie plek in onze woonkamer.’
Katriens tip
‘You do you. Bespreek met je partner wat je zeker wel en niet wil en hou je daar zo goed mogelijk aan, wat andere mensen je ook willen opdringen.’
Wat Katrien achteraf gezien liever anders had gedaan
‘We hebben spijt dat we geen foto’s met onze ouders en schoonouders apart hebben. Je denkt dat dat wel zal gebeuren, maar er is zoveel gaande op je trouwdag, dat het feest voorbij is zonder dat je het goed en wel beseft. We hadden dus beter wat tijd vrijgemaakt voor een shoot met onze (schoon)ouders.’
Waar Katrien het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Een fotograaf kost een aardige duit, maar hij of zij het is meer dan waard. De foto’s gaan eeuwig mee en er kruipt ongelofelijk veel tijd in het fotograferen en het achteraf bewerken van de beelden. Bovendien wisten we perfect wat we konden uitgeven, wat het makkelijker maakte om rekening mee te houden bij de andere uitgavenposten.’
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
De jurk en het boeket
‘Dat ik zou trouwen in een jurk van het Amerikaanse label Watters, stond in de sterren geschreven. Bij bruidsboetiek La Nova in het Nederlandse Dordrecht viel mijn oog op het model Brighton uit de Willowby-lijn. Prijskaartje? 1.900 euro. Voor het boeket deed ik beroep op mijn schoonouders. Zij baatten vroeger een bloemenwinkel uit, dus mijn schoonvader stelde met alle plezier mijn bruidsboeket samen. Hij volgde daarbij Jelles instructies. Ik vond het vooral belangrijk dat het een nonchalant boeket zou zijn dat zo uit het veld leek geplukt.’
De eregast
‘Onze zoon Sem, toen twee jaar oud, was ons bruidskindje. Hij bracht me samen met mijn papa naar het altaar aan het begin van de ceremonie. Hij droeg daarbij een grappig bordje om z’n nek met als opschrift “Geen nood, ik ben nog steeds vrijgezel!” (lacht).’
De decoratie
‘We gaven Miche en Joost van Kioskafé in Poppel tien inspiratiefoto’s en daarmee gingen zij aan de slag voor de aankleding. Het was er pal op. Ik zou het niet anders gedaan hebben.’
De ceremonie
‘De ceremonie was superpersoonlijk. Jelle en ik kozen de livemuziek en schreven onze geloften, maar wisten verder niet wat er zou gebeuren. Onze ceremoniemeester, een goede vriendin, voorzag een spelletje waarbij onze gasten bij stellingen voor Jelle of voor mij moesten kiezen door een fotokaartje in de lucht te houden. Superleuk!’
Het souvenir
‘We lieten onze gasten tijdens de ceremonie aan de slag gaan met verf op een schildersdoek als herinnering aan ons huwelijk. Het resultaat is een prachtig en uniek kunstwerk dat een echte eyecatcher is in onze living. Iedereen die bij ons over de vloer komt, weet nog perfect welke streep verf hij of zij heeft gezet.’
Het eerbetoon
‘Als eerbetoon aan onze overleden dierbaren lieten we Miche en Joost enkele foto’s van hen ophangen. Zo waren ze er toch een beetje bij op onze grote dag. Het gebaar zorgde voor traantjes bij heel wat familieleden.’
Het entertainment
‘Toen we ons huwelijk planden, hadden Jelle en ik een ongedwongen sfeer voor ogen. Volksspelen hoorden daarbij. Zalig toch, een potje Kubb spelen tijdens je trouwfeest?’
De fotoshoot
‘We lieten twee keer trouwfoto’s maken. Een keer tussen het burgerlijk huwelijk in het gemeentehuis en het feest, en een keer tijdens golden hour. Een aanrader!’
De accessoires
‘Mijn inmiddels overleden grootmoeder personaliseerde mijn jeansjasje door er “Mrs. De Wilde” op te stikken. Sinds haar overlijden koester ik het nog meer. Ik draag het jasje nog steeds, zelfs op een doordeweekse dag.’
De openingsdans
‘Jelle en ik kozen voor “As” van Stevie Wonder. Geen traag nummer, maar het paste perfect bij de sfeer. Mijn schoonouders hebben onze openingsdans helaas gemist. Ze stonden buiten met vrienden te kletsen en hadden niet door dat iedereen naar binnen was gegaan voor de openingsdans (lacht).’
Foto’s: Elke Van den Ende
Nog meer #WeddingWednesdays:
- Suzanne & Lucas: ‘Ons huwelijk was het laatste feestje van het jaar, want kort erna werd de eerste lockdown afgekondigd’
- Lotte & Benjamin: ‘We gingen van een dansfeest voor 120 gasten naar een intiem diner voor tien’
- Lieselot & Frederik: ‘Met de voeten in het zand en de zon op ons gezicht gaven we elkaar ons jawoord’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
