Arkasha woont in Antwerpen. Haar leven bestaat uit e-mailen, potjes invriezen en webinars kijken. Over de spannendere dingen schrijft ze naar Anaïs, die in New York woont.
Dag Anaïs,
Vijf jaar geleden zat ik zeven jaar in een relatie en hunkerde ik naar wilde avonturen die ik op dat moment niet beleefde. Pas op, ik had een crème van een vriend, ik mis ’m soms nóg, maar mijn vlammetje was klein, discreet, gedoofd zelfs. Ik werd er onrustig van. Daarvan hij ook.
‘Feed me with your stories’, zei ik tegen een vriendin uit Wales terwijl ze mijn huiswerk overschreef. We woonden in Barcelona. Ik was verhuisd voor mijn vriend, zij voor de avonturen. We ontmoetten elkaar in de Spaanse les. Tijdens het bestuderen van de futuro imperfecto fluisterde ze me toe welke Don Juan ze het afgelopen weekend mee naar huis had genomen. Hij kon fantastisch dansen. En vrijen ook. Maar toen ze de volgende ochtend de schermafbeelding van zijn gsm zag, bleek dat hij een vriendin had. Ze stak haar teleurstelling niet onder stoelen of banken en aan hun fling kwam bruusk een einde. De week erop roerde ze tijdens de pauze in haar café con leche en ik opnieuw in haar hoofd. Op de dansvloer had ze een Don Antonio ontmoet. Die had geen vriendin, maar wel een schermafbeelding van een bergketen met slingerende paadjes. De volgende ochtend reed ze achter op zijn scooter die paadjes naar boven. Met een kater en een grote fles water wandelden ze het laatste stukje tot aan de top. Onder het genot van een 360-gradenuitzicht aten ze er zelfgemaakte broodjes.
Niets in mijn leven is zeker en daardoor is álles mogelijk. Mijn heden is imperfecto, mijn futuro wordt dat ook. Laat maar komen.
Naarmate mijn Spaans vorderde, ging mijn relatie achteruit. Een jaar na aankomst in Barcelona liep ze op de klippen, nog een jaar later woonde ik weer in Antwerpen. En hier werd ik zélf de telenovela. Ik vertel mijn collega’s nu over hoe de glazen in huis sneuvelen wanneer ik ze een halfuur voor een date laat vallen van de zenuwen (echt waar!). De vrouw van een vriend vond een rode haar in hun badkuip, waardoor ze dacht dat hij en ik iets hadden (niet waar!). Ik kreeg ongevraagd nachtelijke dm’s uit Portugal van de fling van mijn ex met de boodschap dat hij niet te vertrouwen is (onduidelijk!) en ik kan je ook vertellen dat handjesklappen op Instagram het nieuwe swipe right is.
Tegenover al die avonturen staat natuurlijk dat ik ook wel eens in iemands armen Netflix wil bingen zonder mij zorgen te maken of ik mij wel overal heb onthaard. En ik ben jaloers wanneer mijn vrienden-in-koppel andere vrienden-in-koppel uitnodigen om bij hen te komen dineren. Zeker wanneer ik diezelfde avond in m’n eentje spaghetti met olijfolie eet omdat ik te lui was om naar de winkel te gaan. Maar ik besef: niets in mijn leven is zeker en daardoor is álles mogelijk. Valt er een fantastisch plan uit de bus? Dan kan ik voluit JA antwoorden. Mijn heden is imperfecto, mijn futuro wordt dat ook. Laat maar komen. I’ll feed you with my stories.
Liefs,
Arkasha
Lees de vorige brieven van Arkasha & Anaïs:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
