'Een romcom wordt natuurlijk saai wanneer twee van de drie protagonisten thuis een vent hebben zitten. Gelukkig is I. single en konden wij op haar avonturen teren.'
COLUMN: ‘Mijn besties en ik gingen ik op zoek naar wat écht belangrijk is: jongens, drama en vintage’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Je lief, je moeder en je kat mogen dan nog zo tof zijn, af en toe moet je er gewoon even tussenuit met je besties. Noem het een vriendinnenweekend of noem het wat het is: een excuus om al je zorgen achter te laten en op zoek te gaan naar wat écht belangrijk is in het leven. Jongens, drama en vintage. Het plan? Een boot-/roadtrip. De bestemming? Brighton. De hoofdrolspelers? E., I. en ikzelf, verbonden door het verlangen om onze favo band voor de zoveelste keer live te zien.
Het weekend dat volgde, speelde zich af als een chickflick. Crossroads zonder Britney. Thelma & Louise zonder het rampzalige einde – en helaas ook zonder Brad Pitt. Een romcom wordt natuurlijk saai wanneer twee van de drie protagonisten thuis een vent hebben zitten. Gelukkig is I. single en konden wij op haar avonturen teren. Lees: haar telefoon kapen, Tinder-bio pimpen en onder luid gegiechel van ons en protest van haar rechts swipen bij elke semihottie uit de wijde omgeving. Natuurlijk vond de langverwachte match met de Orlando Bloom-lookalike uit de plaatselijke Mexicaan pas plaats op de ferry terug richting Calais. Het lot is wreed.
Het cliché wil dat meiden onder elkaar meedogenloos zijn. In realiteit valt dat best mee. Ik kon slechts drie conflicten tellen op evenveel dagen tijd.
Wat ons naadloos brengt bij het tweede ingredënt van de cocktail: drama. Het cliché wil dat meiden onder elkaar meedogenloos zijn. In realiteit valt dat best mee. Ik kon slechts drie conflicten tellen op evenveel dagen tijd. 1. I. die compleet beschonken de frontman van onze lievelingsgroep aanklampt op de afterparty, de arme man duidelijk doodsangsten aanjaagt en zo onze enige kans op een selfie verpest. 2. E. die op dag twee in woede uitbarst omdat we na een halfuur rondlummelen nog steeds niet beslist hebben waar we gaan eten. De hel kent geen furie zoals een hongerige vrouw. 3. Ik die na drie dagen links rijden zonder ook maar een schrammetje mijn auto uiteindelijk stomweg achteruit tegen een paal parkeer en vervolgens de hele reis vervloek.
Gelukkig brachten we behalve een geblutste bumper nog andere memento’s mee naar huis. Lees: lege portefeuilles en een koffer vol winkeltassen. Tijdens het shoppen komt de ware aard van elke vrouw naar boven. E. ontpopte zich tot bazige styliste, die de rest dwong om outfits mijlenver buiten hun comfortzone te passen. I. vond zichzelf in elk stuk te dik, al heeft zij een 36 en moest ik moeite doen om mijn kont nog uit een fiftiesjurk te bevrijden. En ik was eigenlijk te lui om door muffe kledingrekken te waden. Liever keek ik toe vanop een afstand en bedacht ik dat méér nog dan alle jongens, drama en vintage ter wereld mijn compleet geschifte vriendinnen er pas écht toe doen.
Deze column verscheen in Flair op 17 oktober 2017.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
