Redactrice Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Het tv-debuut
E. en ik hebben een boek uit. Wie ons kent, weet dat al en wie ons volgt op Instagram, heeft de #bookspam tot in den treure zien passeren. Sorry daarvoor. Onze promotour leidde ons van de lokale boekhandel naar de haven van Blankenberge, want jup, we werden door Gert Verhulst in hoogsteigen persoon geïnviteerd. Nu ja, door zijn entourage eigenlijk. Ik betwijfel of de man wel weet wie wij zijn, ook al hebben we hem (of eigenlijk iemand van zijn crew) ons boek cadeau gedaan. Ik loop vooruit op de zaken! Laten we beginnen bij het begin.
Enige tijd terug kregen we een uitnodiging voor ‘Gert Late Night’ in de bus. Die kwam niet uit de lucht gevallen. Onze manager – oké, een bevriende pr-agent – was al een tijdje aan het lobbyen bij de programmamakers. Bovendien kennen E. en ik de helft van het productieteam en waren zij zo vriendelijk om een goed woordje voor ons te doen. Bij regie liepen ze niet bepaald over van enthousiasme: het grote publiek had immers nog nooit van ons gehoord. Toen ik de avond voor de opname de naam van talkshowmedewerker J. op mijn telefoon zag flitsen, vreesde ik het ergste. Ze hadden ons vast vervangen door Marc Van Ranst of Martien Meiland!
Gelukkig stelde J. me gerust. We waren nog steeds welkom, maar ze had wel een klein vraagje: of we Gert niet wilden restylen. Praten over een boek gaat snel vervelen en niets beter dan een make-over om de kijkers aan hun scherm gekluisterd te houden. Eén probleem: het was zondag en op maandag werden we al aan zee verwacht. Bovendien past Gertje niet bepaald in sample size. Waar konden we op zondagavond nog een modieuze mannenoutfit scoren in maatje reusachtig?
De look waarvoor we gingen, kan je het best omschrijven als influencer meets drugsdealer.
E. en ik doken meteen ons telefoonboek in. We belden elke vent boven de 1m85 op, tot we uiteindelijk prijs hadden: de shopmanager van een Antwerpse luxewinkel wilde ons uit de nood helpen. Daags nadien vulden we de styling aan met brillen en nepbont uit onze eigen collectie, en Versacehemden uit een tweede designerwinkel. De look waarvoor we gingen, kan je het best omschrijven als influencer meets drugsdealer. Met een gerust hart zetten we koers richting Blankenberge fashion week.
De Evanna lag te blinken in het blauwe kustwater, maar wij werden eerst naar de backstageruimte geleid. Daar koos Gerts stylist dé outfit uit, die vervolgens mee naar het jacht genomen werd. Wij mochten nog wat langer in de backstage blijven hangen. Vergezelden ons: de immer sympathieke stijlgoeroe Jani Kazaltzis, het enfant terrible van de Vlaamse letteren Herman Brusselmans en de zeehondenverzorger van het Sea Life-center. Toen ik die laatste bij wijze van smalltalk vroeg of hij ook zenuwachtig was, antwoordde die doodserieus: ‘Niet echt, want ik ben al op Karrewiet geweest.’
Veel tijd om over deze bizarre repliek na te denken hadden we niet, want plots was het aan ons. We klauterden aan boord van de boot tot in de rode pluchen zetel naast de bar. We babbelden met James over het boek, verbroederden met de Franse bulldog van Jani en sipten van onze gesponsorde cocktails. Het hoogtepunt van de avond viel samen met Gerts catwalkdebuut. De grote baas van Studio 100 defileerde in een Burberry-vissershoedje, Vetements-regenjas en Dries Van Noten-kilt. De modeshow was in een oogwenk voorbij, maar een beter begin van onze tv-carrière hadden we niet kunnen dromen. Karrewiet mag ons altijd bellen.
Meer columns van Catherine:
- ‘Het ongewild delen van andermans naaktfoto’s is simpelweg een vorm van misbruik’
- ‘Ondanks corona is holiday-shaming nog steeds alive and kicking’
- ‘We zagen onszelf al op de Boekenbeurs, handtekeningen uitdelend met een zonnebril op onze neus’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
