'Slaag ik erin om het oorverdovende gesnurk naast mij te negeren, dan ontwaak ik na een uurtje alweer met een overvolle blaas of gortdroge bek. De charmes van de leeftijd.'
COLUMN: ‘Op je dertigste is een solide nachtrust beter dan een orgasme’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Als kind keek ik uit naar de zomervakantie. Twee maanden lang buitenspelen. Als tiener keek ik uit naar nieuwe afleveringen van ‘Friends’. Pizza eten voor de tv en bepalen of ik nu een crush op Ross of op Joey had. Sorry Chandler. Als student keek ik uit naar donderdagavond. Pinten pakken en sigaretten schooien op café. Als twintiger keek ik uit naar mijn eerste loon. Eindelijk die hobo bag van Marc by Marc Jacobs scoren, de gateway drug tot een designerverslaving. Vandaag kijk ik uit naar de levering van een nieuwe matras. Dat heet dan volwassen zijn.
Slapen was lange tijd de minste van mijn zorgen. In de auto, het vliegtuig of op een flinterdun kampeermatje, maffen kon ik altijd en overal. Het aantal perstrips per bus of trein waarop ik mijn hoofd te rusten legde en binnen de vijf minuten indommelde is niet te tellen, met een collectie onflatterende foto’s tot gevolg. Ik met gapende mond in een Easyjet-stoel. Ik kwijlend op de Eurostar. Slapen is mijn favo hobby en ik doe het dan ook zo vaak mogelijk. Acht uur is een minimum, en dan nog het liefst ononderbroken. Dat blijkt een utopie.
Mijn lief en ik wedijveren elke avond in een Morpheusrace: de winnaar wordt getrakteerd op goede nachtrust, de verliezer op een snurkconcerto dat zelfs schaapjes tellen onmogelijk maakt.
Het begint al wanneer ik in bed kruip. Terwijl ik vroeger mijn ogen maar moest sluiten om heerlijk weg te dromen, lig ik nu eindeloos te wroeten. Mijn lief en ik wedijveren elke avond in een Morpheusrace: de winnaar wordt getrakteerd op goede nachtrust, de verliezer op een snurkconcerto dat zelfs schaapjes tellen onmogelijk maakt. Slaag ik er uiteindelijk toch in om het oorverdovende gebulder naast mij te negeren, dan ontwaak ik na een uurtje alweer met een overvolle blaas of gortdroge bek. De charmes van de leeftijd.
Maak ik tijdens een nachtelijk toiletbezoek de fout om ook maar één triviale gedachte in mijn verdwaasde hersenpan toe te laten, dan lig ik drie uur later nog wakker, tobbend over wat ik drie weken geleden heb uitgekraamd en wat ik eigenlijk wil bereiken in het leven. Tel daar nog een occasionele lumbago bij en je krijgt een feilloos recept voor chronische vermoeidheid en wallen waarop Steve Buscemi jaloers zou zijn.
Maar mijn matras gaat dat allemaal oplossen. Ik voel het! Lange nachten, zachte dromen en remslaap à volonté. Wanneer mijn lief grapt dat we onze aankoop moeten ‘inwijden’, reageer ik verbaasd. Je bent officieel oud wanneer je de sponde eerst met slaap en dan pas met seks associeert. Op je dertigste is een solide nachtrust beter dan een orgasme. Beter misschien zelfs dan een nieuwe aflevering van ‘Friends’ op een donderdagavond in de zomervakantie.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
