'Een online stemtest leg ik eerlijk gezegd af met een zekere vooringenomenheid, net als bij een Facebookquiz die onthult waar de sorteerhoed me zou indelen of welk 'Sex and the City'-personage ik ben. '
COLUMN: ‘De brievenbus zit vol verkiezingsfolders. Alsof er ““geen reclamedrukwerk, wél loze beloftes”” op staat’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
De brievenbus is de voorbode van onheil. In tijden van digitalisering is mijn analoge postvak legen doorgaans deprimerend. Enkel belastingsbrieven, facturen en parkeerboetes komen nog per post. Bovendien wordt mijn brievenbus momenteel bedolven onder een lawine aan verkiezingspamfletten. Alsof er ‘geen reclamedrukwerk, wél loze beloftes’ op een sticker boven de gleuf gedrukt staat. Ze maken deel uit van de gebruikelijke oorlogspropaganda, samen met een arsenaal aan posters en plakkaten die als paddenstoelen uit de grond springen en overal waar ik kijk etalages, voortuinen en appartementsgevels inpalmen.’
Met vrienden of verwanten discussieer ik zelden over politiek – geen zin in vetes – maar als een van hen vertelt dat ie niet gaat stemmen wegens geen tijd/geen nut/vast weer een kater, dan reageer ik verontwaardigd.
‘Af en toe spot ik een entertainende slogan. Collega Eline lijstte vlak voor de laatste gemeenteraadsverkiezingen al enkele provinciale pareltjes op, veelal flauwe woordspelingen en verouderde filmreferenties. There’s Something About Sophie of The Passion of the Chris, iemand? Zelf laat ik me liever leiden door een online stemtest. Al gebiedt de eerlijkheid me toe te geven dat ik die afleg met een zekere vooringenomenheid. Ik weet namelijk op voorhand bij welke partij ik wil uitkomen en pas bewust of on bewust mijn antwoorden aan, net als bij een domme Facebookquiz die onthult waar de sorteerhoed me zou indelen of welk ‘Sex and the City’-personage ik ben. (Ravenklauw en Carrie Bradshaw, respectievelijk, en anders begin ik opnieuw.)’
‘Weet je nog toen Carrie een politicus met een plasfetisj datete? Bij mij kwam het nooit zover, maar een van mijn exen solliciteerde wél ooit als onderzoeksmedewerker bij de N-VA, dus dat is bijna hetzelfde. Zijn gesprek ging gelukkig niet zoals gepland, net als onze relatie eigenlijk. Mijn volgende fling had een partijkaart van Groen. Om maar te zeggen: ik discrimineer niet.’
‘Met vrienden of verwanten discussieer ik zelden over politiek – geen zin in vetes – maar als een van hen vertelt dat ie niet gaat stemmen wegens geen tijd/geen nut/vast weer een kater, dan reageer ik verontwaardigd. Wie moedwillig z’n stemrecht opgeeft, verliest wat mij betreft de komende vijf jaar het recht om te klagen over regionale, federale én Europese aangelegenheden. Beter trek je dus naar de stembus – met een Dafalgan Forte desnoods. Na al dat gekeuvel over verkiezingen vraag je je misschien af wie op 26 mei dan wel mijn stem krijgt? Tja, de goei natuurlijk.’
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
